1 & Ander + gedicht

Ach, wat vreemd, ontbrak mij zowaar de tijd om nog wat te plaatsen op dit slechts door één persoon gelezen blogje van me. Tenminste, dat wou die éne persoon mij laten geloven. Terwijl ik mijn statistiekenmeter af en toe eens open gooi en dan heel andere verhalen zie, landen en werelddelen ook. Iemand vertelde mij ooit vol trots hoe zijn blog het geschopt had tot in Amerika en andere territoriale toestanden. Nou, ik hou mijn snaveltje dan maar beter toe. Opbod, het is niets voor mij, én ik wijt alles aan het feit dat mijn blog-url eindigt op .com

kinderspel

kom je mee, jij
met je haren in de wind
de wildebras, het kind
dat niet wil groeien
ik heb wat voor je, hier

is een hamer, zwaai maar
laat het niet landen
op mensen die niet wensen
met jou te spelen, dat is
gemeen en gemeen is slecht
maar dat weet je best

een jongen en zijn broer
wie en wat en waar zinloos
maar beiden op toeren
met deuken in de muren
en vloeken op de overloop
morgen weer een nieuwe dag

op de nachttrap
sterft de daglach
zijn gedimde dood

© Frans V.

In ieder geval: zondag aanstaande vier ik een stukje verjaardag van de dag ervoor. Ik neem afscheid van het jeugddom, gedaan met mezelf wijsmaken dat ik 'er nog bij hoor, bij de jeugd'. Vanaf 15u verdrink ik derhalve mijn verdriet in café Zeezicht op de Dageraadplaats in Berchem/Antwerpen/Zurenborg. Iedereen (de zelfbewuste enkeling niet te na gelaten, die daarom niet op zal dagen) welkom om te komen trakteren aan deze schooier ;) . Gewoon zonder trakteren ook iedereen welkom.