tristesse

hij flierefluit een goed humeur aan
zijn onderlip echter lepelt
elke oneffenheid van de vloer
die daar ligt, op de loer
voor iedere gelegenheid
hem een hobbel onderweg te zijn

in zijn nabijheid
alom ter tijd
bloeden alle bloemen
strómen de blaadjes
om enkel te verwelken
in zijn eenzaam paradijs
van sip en neergeslagen

een vogel triest in de olie
ook al ademt hij nog in en uit
het is al tevergeefs
hij kan het niet hier
gewoon maar leven