Gedicht: negeerman
Vlinderman baalde vandaag en daarom diept hij een gedicht uit 2005 op over een negeerman. Zoveel verandert er niet op een paar jaren, denkt hij dan, en hoe geschiedenissen zich maar al te graag laten herhalen, een gedachte die hem met droefnis vervult. Altijd dat streven naar evolueren en dan komt op een goeie of eerder slechte dag dat besef dat het toch niet verandert. Laat er ons niet depri van worden...
Frans V.
negeerman
hij is negeerder
van beroep en ook
van ruchtloos leven
zelfs van vraagbaak
voor die antwoorden zoekt
over het onderaardse
hij heeft het allemaal gezien
in zijn lange levensloopbaan
al is hij dan geen carrièreman
geweest noch ooit willen zijn
sommige verworvenheden komen
met de jaren aangewaaid
blijft hij toch weigeren
de eerste pas te zetten of
die inleiding te doen
liever nog is hij pilaar
in een massa mensen met glazen
die steeds maar weer moeten gevuld
negeert hij niet enkel de wereld
hij is de wereld op zichzelf
en andere geluiden kent hij ook
al niet
hij is negeerder
van beroep en ook
van ruchtloos leven
zelfs van vraagbaak
voor die antwoorden zoekt
over het onderaardse
hij heeft het allemaal gezien
in zijn lange levensloopbaan
al is hij dan geen carrièreman
geweest noch ooit willen zijn
sommige verworvenheden komen
met de jaren aangewaaid
blijft hij toch weigeren
de eerste pas te zetten of
die inleiding te doen
liever nog is hij pilaar
in een massa mensen met glazen
die steeds maar weer moeten gevuld
negeert hij niet enkel de wereld
hij is de wereld op zichzelf
en andere geluiden kent hij ook
al niet
Frans V.