Sauna + gedicht

Het is ondertussen al bijna gebruikelijk dat wanneer Vlinderman de hort op trekt, dat ie dan een hele resem (al dan niet geslaagde) foto's maakt om er ook hier een verslagsken in beeld over neer te poten. Vandaag zou niet anders mogen zijn, maar het is het toch. Vermits Nip en ik de hele dag uitgebreid in de sauna in Herselt hebben rondgehangen, waar het allemaal nogal weinig om het lijf heeft, vond ik het beter het fototoestel maar thuis te laten. Al dat vocht zou er trouwens toch niet goed voor geweest zijn en veel toestemming zou ik er evenmin voor gekregen hebben. Laat staan goesting.

Vlinderman zit ondertussen weer zo fris als een hoentje thuis. Nog na te relaxen. En nip staat beeldig in haar nieuwe jurkje met haar nieuwe vintage bottekes (nou ja, zo goed als nieuw)!

saunapplaus

brede lijven bergen
de kleren op, weg ermee
wordt wat de natuur bracht
teruggebracht tot de essentie
zonder schaamte, sans gène
zelfs de oma's laten die laatste
voor wat het is
iets ongemakkelijks

op de houten banken
bij het vale licht van
een weggedoken peertje
wordt gezeten en gezwegen
maar vooral geluisterd naar
het hooglied van het zweet
dat zacht gedruppel, ondersteund
met het droog gesmoord gezucht
van een uitgelekt mensenlijf

om dan al dansend het plezier
van een koude douche mee te rillen
de tintels de sintels doen vergeten
en het lichaam weerom klaar voor
de strijd tegen virus en bacterie
het heet gezond te zijn
al die warmte

© Frans Vlinderman

Saunagenot + gedicht

En wij zijn ribbedebie, en niet naar Walibi!

Een wisselbadje (foto © klikken)

zeer verstoorbaar

hij vermoedt een verhaal
achter elk geluid
digitaal versterkt
zonder bron aan de bron
van zijn gehoorkanaal

of hij nog wel eens luistert

drukt hij zijn oren dicht
tegen het schriele hoofd
tussen zijn benepen ogen
een neus die speurt
naar de angst die
als altijd
hem verteren wil

of hij ook wel eens snuift

en dan de deur luid
in het veel te slappe slot
nooit meer
vandaag toch niet
wordt hij bemind
door iemand die gelooft
dat hij het zelf ook

© Frans Vlinderman