Grieperig gezeik genoeg

Het Varkenspestgriepvirus, als het al zo heet en pardon, tegenwoordig de Mexicaanse Griep, zaait wereldwijd paniek. Van de eenvoudige krantenlezer tot de beleidsuitstippelende regeringsleider toe: iedereen lijkt wel over zijn toeren over het feit dat er een griep rondwaart. Heelder rampscenario's worden dezer dagen uitgetekend om de burger te beschermen bij een 'uitbraak' van het gevreesde griepvirus, de media volgen al wekenlang minutieus de zoveelste 'besmette' medeburger en telden die tot een kleine week terug dagelijks bij op bij het lijstje (dat ging dan van maandag de 27ste, dinsdag vijf erbij, dat brengt het totaal op 32 - alsof een doorsnee lezer zelf niet kan tellen -, woensdag drie nieuwe gevallen, dus ál 35), en zo ging dat maar door. Nu heeft het Belgische leger zelfs uit 'geheime' opslagplaatsen een boel mondmaskertjes en antivirale ontstekingsremmers overgebracht naar - hopelijk al even geheime, anders is de lol er ook wel af - lokale opslagplaatsen verspreid over heel België. Prrrrrachtig, toch?

Is het geen schatje? (bron foto: KLIK)

En wat doet ondertussen de bange blanke Vlaamse, Brusselse of Waalse man, denkt u? Nou, die gaat op reis. Geen dreigende pandemie die hem daar van af kan brengen. Na een jaar al dan niet hard labeur gaat die zich niet laten tegenhouden door een snotvallingske van het zevende knoopsgat, ook al heet die dan een griep te zijn, ook al heet die dan Mexicaans (mooie vakantiebestemming, naar het schijnt) en ook al sterven er mensen aan. Iedereen kent zichzelf ondertussen waarschijnlijk al genoeg om te weten hoe we zo ongeveer denken: "'t Zal wel zo een vaart niet lopen. En als ik nu vijf zakdoeken meer per dag moet vullen, so be it, daar ga ik mijn congé niet voor laten schieten!"

Creatief met snotvod... (bron foto: KLIK)

Vlinderman heeft maar één ding daarover te melden: "En terecht!" Wat een ongelooflijk gedoe wereldwijd over een al bij al slap griepje, dat héél, héél misschien een staffere variant van zichzelf zal lanceren in het najaar. Ieder jaar sterven er beduidend meer mensen in dit land - en wereldwijd trouwens - aan andere ziekten, die al jaren mogen woekeren en nooit ook maar enige aandacht van betekenis krijgen, en dan heb ik het nog niet eens over het verkeer met haar duizenden doden per jaar. Daar gaat niets over uit, het gebeurt, een stukje in de krant op pagina 38 en de kous is af, berichtgeving is gebeurd. Alsof die gestorvenen minder zouden zijn dan gij en ik, die nog leven...

Nog wat paniekzaaierij erbij (bron foto: KLIK)

Mijn hand blijft uitgestoken bij iedere vreemde gebeurtenis om de uwe te schudden, ik zal u zelfs knuffelen als het pas geeft, en verder zien we wel of ik enkele dagen het bed zal moeten houden omdat ik moet snotteren, niezen, hoesten, rug- en spierpijnen verduren. Dat zal wel passeren, zeker?