Plannen + gedicht
Het is alweer nogal laat, maar dat komt omdat Nip en ik eerst nog naar Schone Moeder geweest zijn in Hoboken, direct na het werk. We zijn daar wat langer blijven plakken dan gepland omdat het eten zo lekker was dat het bijgevolg moeilijk voeten verplaatsen was daarna :p Het was iets met zalm, pasta, citroen, room en liefde, veel van dat laatste trouwens. Toen we dan huiswaarts gingen, wist ik nog niet dat ik nog even met de Juul zou moeten gaan wandelen, dus dacht ik al eerder hier aan te zullen komen. Niet dus, maar hey, wie alles plant en het ook zo uitvoert, lijkt me maar een saaie piet te zijn. Geef mij dan maar het minder verwachte.
Overmorgen gaan we dan wel nog eens een Muzevalleke doen in Den Hopsack, maar mijn blik is al gericht op Zuiderzinnen aanstaande zondag, Zuiderzinnen, het feest van de taal en dat in 'mijn' stad, ik word er ongeduldig van. Daarover in ieder geval meer in mijn vrijdagbijdrage. Nu nog een gedicht om alvast wat te oefenen voor beide optredens.
zondag in Antwerpen
Antwerpen en zondags
het terrasje, wat gouden zon
en mensen, zoveel mensen
te leren kennen, hij zit
hij kijkt, hij leert
zonder weten wat
dendert een hermelijnen tram
op weg naar de volgende ronde
een verdwaalde duif in zijn zog
bedelt er weer een dagje bij
terwijl zij stil de verbazing
op zijn vreemd gelaat gadeslaat
het gesprek dat zou zijn
blijft hangen in de lucht
een moment van groet
en alweer zo voorbij
maandag wenkt hen beiden
alsof vandaag nooit geweest
© Frans Vlinderman
Overmorgen gaan we dan wel nog eens een Muzevalleke doen in Den Hopsack, maar mijn blik is al gericht op Zuiderzinnen aanstaande zondag, Zuiderzinnen, het feest van de taal en dat in 'mijn' stad, ik word er ongeduldig van. Daarover in ieder geval meer in mijn vrijdagbijdrage. Nu nog een gedicht om alvast wat te oefenen voor beide optredens.
zondag in Antwerpen
Antwerpen en zondags
het terrasje, wat gouden zon
en mensen, zoveel mensen
te leren kennen, hij zit
hij kijkt, hij leert
zonder weten wat
dendert een hermelijnen tram
op weg naar de volgende ronde
een verdwaalde duif in zijn zog
bedelt er weer een dagje bij
terwijl zij stil de verbazing
op zijn vreemd gelaat gadeslaat
het gesprek dat zou zijn
blijft hangen in de lucht
een moment van groet
en alweer zo voorbij
maandag wenkt hen beiden
alsof vandaag nooit geweest
© Frans Vlinderman