nog meer vuilspuiterij, op zondag nog wel

Na de verhuizing gisteren bouwen we vandaag een rustdagje in. Veel ga ik hier dan ook niet komen plaatsen, vermits ik mijn tijd zoek wens te brengen met zalig niets doen (al moet ik wel nog even langs het wassalon voor een wasje en plasje). Wat ik hier dan wel kom doen? Ik zou het kunnen hebben over de onman die me het volgende toevoegt (en ik quote hem even): "... hoop ik inderdaad dat uw huwelijk u veel misvormde kindjes oplevert." Ziedaar een ware poweet, die het normaal vindt zoiets iemand toe te wensen. Het moge je goed gaan, vuilspuiter, met al het succes in je leven dat je maar verdient. Span nog maar een rechtszaakje meer aan, u staat werkelijk op winst, zoveel mens heb ik al in jaren niet meer ontmoet.

Nee, dan verhaal ik liever over mijn aanstaande lieve Nip, dat we nog altijd doldwaas verliefd zijn op elkaar, gekscheren, lekker lui tegen elkaar aan de zondag begroeten, aftellen ook naar ons moment, dat een heel leven mag duren, dat we nog veel in elkanders ogen te lezen vinden. Aan sommige mensen trekt deze Vlinderman zich graag op, en Nip is er de grootste van. Zonder haar zou er geen volledigheid zijn in mijn bestaan. En dat verdient mijn respect, onvoorwaardelijk zelfs. En geen heikneuterige zieke mens die daar wat aan kan veranderen. We zullen een kaars branden voor zo iemand. Eentje uit De Krak, zo een zwarte Spaaz. Die branden immers goed en dat moet ook én zijn niet te duur. Hoe gaat het anders allemaal aflopen, als er werkelijk niemand meer wat voor je voelt?