Even over en met oorlogstaal,...

Dobber, dobber, schipper, schipper, blauw, blauw, we kabbelen een heel eind richting week-eind, samen met de levenden en de overledenen. Blijken ondertussen sommige 'brave' burgers in dit land toch wel degelijk in staat zichzelf te laten ontsporen tot ongenoemd. We zijn niet helemaal zeker meer, van niets meer. Een heel dorp dat vooral onschuld heeft uitgeschreeuwd de laatste dagen mag nu bij zichzelf te rade gaan over het waarom, over het hoe van het misvatten ook. Ik leef met dat dorp mee. Het roept oorlogstaal op, maar soit, we weten allemaal toch wel zeker van waar we over spreken, toch?

Mja, Mnee, pfff (bron afbeelding: KLIK!)

oorlogstaal

de wapens kies jij
je bent daar zo goed in
net als in al het andere
waarin ik zo slecht ben

en ergens tussenin

bevindt zich het evenwicht
het tegenwicht voor jou
als contergewicht van mij
dat ons behoedt voor vallen
en weer op moeten staan

het leven is geregeld
een zootje ongeregeld
maar deze patstelling
houdt ons beiden overeind
als het weer eens stormt
in onze relatie

straks, als de kruitdampen
de uitgang hebben gevonden
mag je daar weer aan denken
en zwijgen over de dreun
die jou het licht teruggaf
ook dat houdt ons overeind
en doet ons elkaar beminnen
met sporen op mijn gezicht

Frans V.