Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

dinsdag 26 mei 2009

Binnen of buiten?

Het Vlinderpaleis raakt stilaan ingericht. Vandaag is er wéér een doos gesneuveld, dankzij teerbeminde Nip, die nog op zoek is naar wat nog niet opgedoken spulletjes. Ondertussen verdiende Vlinderman het zout op hun patatten en hier en daar nog een extraatje ook. Vermits we te alhier nogal sober te keer gaan, zijn we al snel tevreden met wat er zoal voor handen is: een dak boven het hoofd, eten op tafel, vocht in het glas en verder elkaar. Die dikke bak voor de deur hoeft niet per se, het duurste servies doet ons niet meer eten en die jacuzzi, ach, een broebelbad van tijd tot tijd in de sauna volstaat zo ook wel.

Anders is het gesteld met de wereld die aansluit bij onze voordeur. Iedereen loopt er nogal opgejaagd bij. Verkiezingen, ontslagen, brutale en ongestraft blijvende overvallen, dichtslibbende wegen, ge noemt het maar, de mensen lijken er werkelijk onder te lijden. En op zich is dat een goed teken. Mocht het anders zijn, mocht de lethargie greep beginnen krijgen op onze medemensen, dán was het pas erg. Nu is er nog wat hoop op een vorm van protest, stil of luid, tegen de gangbare gang van zaken. En waar er protest heerst, daar kan verandering ontstaan. Eigenlijk hoop ik daar wel op, want het begint groteske vormen aan te nemen als je al scheef bekeken wordt wanneer je een nobele onbekende op straat durft te groeten terwijl je onderweg bent naar je werk.

We houden het hier dus nog even knus en gezellie, laden onze batterijen verder op en trekken dan resoluut terug de hort op. De baan ook, nu onze vermaledijde Vlindermobiel het toch weer uitstekend blijkt te doen. Nog zoveel te gaan beleven, weet je wel ;-)

Blogarchief