Nog twee nachtjes slapen en ik mag terug een podium gaan uitproberen, namelijk dat van 'De Kleine Wereld'. Bart Van Peer organiseert dan weer samen met Frank De Vos zijn 'Woorddadige Woensdag' en heeft me nog eens uitgenodigd voor een streepje van mijn poëzie. Het kriebelt nu reeds, zoveel kan ik al wel zeggen. Immers, als ik zo mijn dichtsels mag brengen voor een luisterpubliek, dan kan ik ook andere accenten leggen dan dewelke je als lezer alleen maar kan vermoeden tijdens het overlopen van een online stukje tekst. En al ben ik altijd voorstander geweest van de uitspraak dat de lezer altijd gelijk heeft, ergens heeft ook de auteur gelijk, nietwaar?De laatste dagen ben ik weer wat intensiever en verder de wereld aan het verkennen van al die netwerken die je kan vinden. Nip vroeg me zonet waar ik nog geen profiel had. Wel, waarschijnlijk heb ik nog heel veel sites te gaan, voor ik daar het antwoord schuldig op moet blijven... Denk ik dan toch. Op politiek niveau zien we stilaan eindelijk de aap uit de mouw komen. De mouw zijnde de knievallige Tjeven, de aap de eigengereide NVA-ers. Veel meer valt daar niet aan toe te voegen, maar het is wel opvallend hoe het alweer maanden geleden voorspelde scenario zich stilaan duidelijker en duidelijker begint aan te dienen. Of hoever kartelpartners bereid zijn zichzelf partners van elkaar te noemen. 't Zal ook wel politiek heten, zeker?maanstandje
de heldere maan staat klaar
voor de monkelende nacht
een sikkel geleend zonlicht
die bij heldere hemel verrast
als eerste de toevallige toeschouwer
een gewone man zit in het park
zijn allene vrouw afwezig thuis
en zendt zijn diepste dromen uit
kleine schietgebedjes met
af en toe een fantasietje
morgen reeds aanwezig in gedachten
hij vult zijn hoofdzakken
vergeet wat vandaag te vergeten
en keert blijgezind terug bij
vrouw en kind, nog nagenietend
van zijn bezoek aan 't enig Janneke
dat iedereen wel kent
Frans V.