Ikea + gedicht

De rust ten huize Vlinderman is teruggekeerd. Of eindelijk gearriveerd, het is maar hoe je het bekijkt. Na de grote zwarte tafel (naar kelder) en de twee grote blauwe driezitsbanken (naar de kringwinkel), zijn er nu een Ikea-slaapbankzetel in hoekmodel en een rond tafeltje gekomen. De hele living ziet er gelijk een pak groter uit, ruimer, met plek voor Miss Jackie T om haar gangen te gaan. Genieten is dit.

Tot onderstaand gedicht liet ik me inspireren door het gedicht van een medeschrijver op BasicPublishing. Het is maar dat u weet dat het zo gekomen is en niet anders ;)

heroïnekind

in wolken gehuld
het kind dat schijnt
te lijden onder haar
die hem ooit eens gedragen
een valse start meegaf
ontwenning zonder begin

de hunkering naar meer
naar iets, naar wat dan ook
het kind begrijpt het niet
het wil, het moet, nu

zij begrijpt het niet
ontkent zijn woede die
zij niet gevoed kan hebben
en zet zichzelf de spuit
ooit tot aan haar spruit
omdat begrip toch nooit

en haar kind zal echt
wel ooit vinden wat
het schijnbaar zoekt

© Frans Vlinderman