Zinloos???

Tijdens de les gisteren, vraag me niet naar het vak, maar ik denk dat het supervisie was, ging het onder andere over het zinloze geweld, dat in Oostende afgelopen weekend weer de kop opstak. Zinloos? Zinloos??? En dan heb je daar mijn vriend, die opmerkt dat het bij zo'n uitspraak ophoudt. zinloos geweld, ja, wat valt daar aan toe te voegen? Dat slaat elk zinvol gesprek erover gewoon bij voorbaat plat. Dan helpt ook de boutade 'er bestaat toch geen zinvol geweld' niet meer. Einde discussie, over naar het volgende, ik moet nog boodschappen gaan doen en ik moet nog naar het wassalon en de poes zit zonder water. Het alledaagse als therapie om te bekomen van alweer een ferme schok. Een mens in shock, een pilletje, een banale bezigheid en hop, terug vertrokken.

ik zie opnieuw de bloemen groeien
plastieken stapels liefde
voor een leven veel te kort
om nu reeds weg

Kan er mij iemand uitleggen wat het verband is tussen een mes en een sigaret? Kent er iemand het verband tussen de eenentwintigste eeuw en haar exploten en pakweg de gemiddelde programmering op TV? Is een mens vermoorden tegenwoordig al zo alledaags, dat de voorpagina er slechts één dag aan wijdt? En als zo een krant er dan wat inkt aan schenkt, is de aandacht dan wel goed gericht? Of telt alleen de sensatie, de vlekken bloed op de stoep, uitgedrukt in liter?

grijze vegen door het patroon
recht op recht, de quenasttegels
hullen zich in donkerbruin
zo gewonnen, snel geronnen
leven weggevloeid

Met geen woord vind ik nog enkele dagen later in de actua iets terug over andere slachtoffers van dergelijke maatschappelijke 'hebberigheid'. Niets over het gemolesteerde hoofddoekloze meisje, niets meer over die vreemde jongeman in de Schelde, niet over die Kortrijkse voetballer die er ook al niet meer is. De schijnwerpers zijn gericht, op een doorrookt taxigebeuren in Oostende. Niet dat ik dat laatste erg vind, maar waarom enkel daarop? En wat doet dat volkje toch op straat met een mes tussen de tanden?

dit is geen grijns, mijn vriend
maar het laatste staal
voor jou speciaal gevat
in mijn koude hand, tenzij
je mij wat anders biedt

Ik hou van mijn wereldje, landje, stadje, appartementje, liefje, poesje. En graag blijf ik dat nog wat doen. Maar ik wil niet verhongeren, dus moet ik erop uit, boodschappen doen. Ik wil ook niet vereenzamen, dus moet ik erop uit, sociaal gaan wezen. Ik wil niet verstommen, dus moet ik erop uit, mijn ervaringen verrijken. Gelukkig durf ik nog. Voorlopig. En zonder mes.

allemaal heel zinvol

het leven is niet meer
dan af en toe wat rook
op straat, zo snel vervlogen
dat het al niet meer bestaat
bij de volgende ademtocht

een fluitje van een cent
nog minder dan de prijs
van een winkelwagentje
voor de doortocht te betalen
met een stukje rond metaal

de jaren die nodig waren
alle liefde en elke ruzie
tevergeefs, je kind is soms niets
meer dan een te nemen horde
op weg naar levenslang
voor een ritje
voor een peukje
dankjewel

Frans V.