Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

donderdag 9 augustus 2007

ons protest

MOORDENDE VLIEGTUIGEN

In deze tweede week van augustus herdenkt men in Japan de slachtoffers van de atoombommen op Hirosjima (6 augustus) en Nagasaki (9 augustus 1945).

Dat was een holocaust. Geen “collateral damage” maar een weloverwogen massamoord, waartegen onze Nederlandse en Belgische regeringen niet protesteerden. Wel integendeel, ze waren medeplichtig als zijnde ge(al)liëerd met de Verenigde Staten. Medeschuldig dus.

Het blijft een Onvoltooid verleden tijd, zoals de titel van mijn eerste gedicht hieronder luidt, even onvoltooid als die andere en grotere Holocaust in datzelfde decennium. Ik bracht het gedicht bij de 40ste herdenking en draag het sindsdien elk jaar in augustus ergens voor. Dit jaar op 9.8 tijdens de Muzeval te Antwerpen

Toen in New-York in 2001 Seven-Eleven de wereld verbijsterde, zag ik een parallel met Hirosjima/Nagasaki: moordende vliegtuigen.

Die vergelijking wordt bitter verwoord in mijn tweede gedicht hieronder: Terreur. Alleen was in het ene geval de staat, de overheid de terrorist.


Herman J. Claeys, 6-9 augustus 2007

Onvoltooid verleden tijd

I.

Het laaiende licht van augustus
anno nu
dooft niet uw ogen,
de weldoende warmte
verbrandt niet uw brein,
de zoele wind
blaaast uw huizen niet omver,
de wollige wolken
belommeren geen puin
en de lessende regen
bestraalt as noch gewas.

Volg uw omfloerste blik
naar het ver-van-uw-bedstee land.

II.

Het verblindende licht
en de zengende hitte
en de verwoestende wind
en de paddestoelwolken
en de dodende neerslag
van augustus vijfenveertig
teisterden deze argeloze contreien niet
noch u, zorgeloze bewoner.

Volg uw wazig oog
naar de onvoltooid verleden tijd
toen gij nog kind waart
of nog niet verwekt

maar reeds erfelijk besmet
met medeplichtigheid.

------------------------------

Terreur

Ooit vloog er een vliegtuig
doelbewust met als doelwit een grootstad.
Het keerde terug naar zijn basis:
opdracht volbracht, mission accomplished.
Alle woontorens waren ingestort, alle huizen in puin,
tweehonderdvijftigduizend doden,
vijfhonderdduizend gewonden en terminaal bestraalden,
burgers allemaal. Mission Hirosjima accomplished.
De piloot werd in de States als een held ingehaald.

Drie dagen later nog een moordend vliegtuig,
doelbewust met als doelwit een grootstad.
Een half miljoen slachtoffers, doden, terminaal bestraalden,
burgers allemaal. Mission Nagasaki accomplished.
De piloot keerde triomfantelijk terug en werd gedecoreerd.

New York 11 september 2001.
Door mijn hoofd vliegen nog steeds
die twee Pentagon-toestellen naar het Oosten,
met een lading,
met een opdracht.
Een overheidsopdracht.
Terror accomplished.

De Muzeval + gedicht

Deze avond is het De Muzeval, nummer 105 alweer! Pieter Hemerijck zal er een ferme lap op geven, dat heeft hij al eens kort gedemonstreerd vorige week op het Conscienceplein.
Ik heb ook iets horen fluisteren over Nathalie De Jongh en over Erwee, de laatste een debutant voor De Muzeval. Het wordt dus opnieuw primeuravond. En Staf komt ook, brengt zelfs een gedicht met zich mee! Ik geniet nu al. Merci, Hopsack! We zullen er wel op moeten letten dat het vrije podium een beetje gelijkmatig verdeeld wordt over de deelnemende dichters. Om 23u is het feestje immers afgelopen, dan wordt de laatste dichter onverbiddelijk het woord ontnomen. Voor de buren en hun nachtrust (waarom moeten die mensen daar nou uitgerekend 's nachts slapen???)

slaapprotest

een gedicht, jawel
een gedicht, wie weet
schrijf ik wel over de buren
die joelen en schreeuwen
over hoe lief wel
en de dood en scheiden

ik dicht misschien beter
over de stervende cynthia
pas ontloken in de pot
vergeten bij de waterronde
herdacht bij de ophaling
iedere week verzand
in het jaarbiljet

ik zit en ik schrijf
boven het gekijkf
hier de onmacht
en slaap, zoveel slaap
die niet komen wil

schiet maar, Klaas
en laat me dan
eindelijk eens

© Frans Vlinderman

Blogarchief