blaas blaas blaas
Terwijl ze zich in Amerika opmaken om eventueel een kerel te verkiezen die al lang de pensioengerechtigde leeftijd voorbij is tot president van hun landenconglomeraat waar God borg voor staat, worstelt Vlinderman zich door deze dag. Al enkele uren staat hij in de startblokken om er eens stevig met borstel en goesting in te vliegen, maar vooral dat laatste lijkt maar niet te realiseren. Gelukkig staat hij in deze niet alleen en kijkt ook Nip met onverholen doodsverachting dezelfde kat uit de boom. Miss Jackie T slaat er geen acht op en vlooit zich een weg over elk obstakel dat haar zou kunnen afhouden van de hoogste positie in ons appartementje, maar helpt ons daar dus geen meter mee vooruit. En dan leest Vlinderman nog over het vertrek van David (ook bekend als dichter Ghillie Dhu op het internet) naar Zweden voor een maandje of tien, dus weer twee helpende handen minder...
Om maar te zeggen: het is overal een ramp heden ten dage. Niet dat er daarbij sip gekeken hoeft te worden, want er zijn manieren die het laten verglijden van de tijd gepaard doen gaan met enige aangename vergetelheid. En ook mr. Sudoku heeft me nog eens kunnen bekoren om hem uit te werken, terwijl de startblokken stilaan als lood beginnen te wegen. Bof, morgen is het weer zondag en dan gaan we opnieuw wat anders te beleven hebben, niets groots in zijn alledaagsheid maar evengoed een onderdeel van wat een mens zoal al dan niet doet op een dag.
Om maar te zeggen: het is overal een ramp heden ten dage. Niet dat er daarbij sip gekeken hoeft te worden, want er zijn manieren die het laten verglijden van de tijd gepaard doen gaan met enige aangename vergetelheid. En ook mr. Sudoku heeft me nog eens kunnen bekoren om hem uit te werken, terwijl de startblokken stilaan als lood beginnen te wegen. Bof, morgen is het weer zondag en dan gaan we opnieuw wat anders te beleven hebben, niets groots in zijn alledaagsheid maar evengoed een onderdeel van wat een mens zoal al dan niet doet op een dag.