laptop + gedicht
Vlinderman was er een dagje tussenuit. Niet uit het werken of zo, gewoon, geen tijd om online te gaan. Nadat ik gisteren immers een namiddagje overuren gepresteerd had, ben ik samen met Nip aansluitend naar Broer Jurgen en Schone Zus Joke gebust. We werden daar immers verwacht voor een heerlijk avondje met Semi-Schone Zussen Liesbeth en Inge en hun respectievelijke Ben en Hans. Ook Neefje Sander en Nichtje Silke waren even van de partij, evenals de nieuwe gelapte top van Broer. Pas aangeschaft in de GB, een heerlijke Toshiba, die nog moest klaargemaakt worden voor het Grote Werk op de internetsnelweg...
Om kort te gaan: oververzadigd van de vele op Tapas-leest geschoeide Happerij werd het nogal laat (ik schat iets van een half vier) vooraleer we de koffer indoken. Daar werden we weer uitgejaagd door een bijzonder vroeg koppel kinderen, zodat ik om een uur of half tien terug beneden stond om het nieuwe lettermachientje in gebruik te stellen. Zowat alles is nu geïnstalleerd, zodat Broertje weer naar hartenlust kan surfen. En zo zijn we opnieuw met weer wat meer volk in space-land.
Frans V.
Om kort te gaan: oververzadigd van de vele op Tapas-leest geschoeide Happerij werd het nogal laat (ik schat iets van een half vier) vooraleer we de koffer indoken. Daar werden we weer uitgejaagd door een bijzonder vroeg koppel kinderen, zodat ik om een uur of half tien terug beneden stond om het nieuwe lettermachientje in gebruik te stellen. Zowat alles is nu geïnstalleerd, zodat Broertje weer naar hartenlust kan surfen. En zo zijn we opnieuw met weer wat meer volk in space-land.
ruisvogel
hier fluister ik stilte
een gat in de atmosfeer
dat gevuld moet worden
met een stevige streep leegte
om even te vergeten
geen geluid is onmogelijk
één al evenzeer zo
zal ik me troosten met
het ontbreken van gereutel
telkens hersenraderen ratelen
om te voelen hoe
alleen ik dan toch nooit
al blijf ik fluisteren
ooit zal iemand toch
mij horen doorheen het ruis
van zoveel leven
hier fluister ik stilte
een gat in de atmosfeer
dat gevuld moet worden
met een stevige streep leegte
om even te vergeten
geen geluid is onmogelijk
één al evenzeer zo
zal ik me troosten met
het ontbreken van gereutel
telkens hersenraderen ratelen
om te voelen hoe
alleen ik dan toch nooit
al blijf ik fluisteren
ooit zal iemand toch
mij horen doorheen het ruis
van zoveel leven
Frans V.