Duffel + Gastvrij Podium + gedicht
Het is weer laat geworden. Maar wat een avond. Jurgen heeft ons net terug thuis afgezet, na een mislukte afspraak met de verhuisman. De kasten die naar Schone Mama moesten, staan nu nog bij Mama Mia, vermits we eerst nog een snel hapje wilden eten om aan te sterken voor de verhuis. In het Rochus-café waar de hap diende geserveerd, deed men nogal lang over het afleveren van een tweetal omeletten en een toast champignon (ongeveer drie kwartier) en toen we daarna met het hele gezelschap richting Duffel togen, bleek er om een uur of zeven ook nog wat fileleed te verorberen op Singel en Ring. Gevolg: 40 minuten te laat op afspraak en chauffeur alweer vertrokken na heel geduldig wachten. Tsja, het wordt een andere dag.
Eigenlijk wilde ik, over andere dagen gesproken, morgen naar Wijnegem voor een streepje poëzie op 't Gastvrij Podium, maar ik had al met Jurgen afgesproken om nog een kelderke leeg te schuppen...
Dan hier maar enkele woordjes.
bekeken
de tijd schrijdt
kent geen verwijt
verkent slechts vluchtig
de blik zonder onderscheid
wat zij of hij
regens komen, regens gaan
het leven simultaan
wordt er niet beter op
seconden in minuten
minuten in taferelen
of er getafeld
hij kijkt naar de wijzers
de wijzen zijner klok
en stokt bij leven
altijd al achterop
© Frans Vlinderman
Eigenlijk wilde ik, over andere dagen gesproken, morgen naar Wijnegem voor een streepje poëzie op 't Gastvrij Podium, maar ik had al met Jurgen afgesproken om nog een kelderke leeg te schuppen...
Dan hier maar enkele woordjes.
bekeken
de tijd schrijdt
kent geen verwijt
verkent slechts vluchtig
de blik zonder onderscheid
wat zij of hij
regens komen, regens gaan
het leven simultaan
wordt er niet beter op
seconden in minuten
minuten in taferelen
of er getafeld
hij kijkt naar de wijzers
de wijzen zijner klok
en stokt bij leven
altijd al achterop
© Frans Vlinderman