De Gentse Muzevalfeesten - verslagje
Gentse Muzevalfeesten, een impressie. Goed voorbereid om op tijd te arriveren na een bezoekje aan de site van De Lijn stapten Bart Van Peer, Willem Plugge, Frank Vranckx, Kaatje Wharton, Nip en Bibi op de trein op perron drie van het Centraal Station Antwerpen, die ons om 17u51 zou voeren naar de stad waar ze ieder jaar tien dagen op rij uit de bol gaan. De ongelooflijk norse medewerker die ons de treintickets verkocht niet te na gelaten, verkeerden we allemaal in opperbeste stemming. Voor Nip was er dan nog een meevallertje weggelegd op de trein, want daar liep ze Lilith tegen het lijf. Gezelligheid troef dus, en zo stond Vlinderman heel de weg naar Gent te genieten van de wereld - en uiteraard van zichzelf. Ondertussen was Frank erin geslaagd contact te maken met onze handlangers ter plaatse - lang leve de gsm - en besloten we na enige overreding af te wijken van ons aanvankelijk plan om af te stappen in Gent-Sint-Pieters en dan tram 21 te nemen. Het werd Gent-Dampoort en dan maar mikken richting Sint-Jacobsmarkt, alwaar we Pierre Magis, Raymonda Bertels, Sabine (en uiteraard Nog Wat, die naam ontglipt me momenteel), Luk Paard en de Antistresspoweet vervoegden.
Om niet te veel uit te weiden, het kwam erop neer dat we een stevig stuk van Gents binnenstad gezien hebben, vooraleer we - te laat uiteraard - arriveerden in de Maagdestraat, waar Philip Meersman uiterlijk onbewogen, toch innerlijk een zucht van opluchting moest geslaakt hebben dat die van Antwerpen (en bij uitbreiding Vilvoorde) er toch geraakt waren met niet al te veel vertraging. Nieuwe stelregel voor Vlinderman: wijk niet teveel af van wat strak gepland is... Nog een geluk dat we ook vriend Gil daar nog eens tegen het lijf mochten lopen, samen met Liesbeth.
Anyway, we startten de avond met een muzikale inleiding van Dirk Elst en zijn muzikale trawant Michael Bennetsen, die ons vergastten op een mengeling van spirituele en ritmische poëzie met slagwerk en gitaargeweld. Beide heren zullen we in september trouwens mogen verwelkomen op De Muzeval. Aansluitend kregen we dan ons eigen podium ter beschikking voor onze Muzevalse Feesten in Gent. Ik laat de beelden hieronder voor zichzelf spreken...
Luk Paard, als een duiveltje uit een doosje ;-)
Sabine, Frank & Bart, stukje publiek
Willem Plugge aan het Woord
Raymonda Bertels, even bedaard voordragend als steeds
Kaatje leest voor uit 'De Voorlezer'
Bart Van Peer met zijn braillemasjien in volle gang
Pierre Magis, even onverstoorbaar als altijd
Kaatje Wharton, te lui om recht te staan ;-)
Frans Vlinderman, minder somber dan je zou zeggen
Dirk Elst & Michael Bennetsen, ons poëtisch-muzikaal voorprogramma
De Antistresspoweet, zoals u hem nog niet eerder zag
Om niet te veel uit te weiden, het kwam erop neer dat we een stevig stuk van Gents binnenstad gezien hebben, vooraleer we - te laat uiteraard - arriveerden in de Maagdestraat, waar Philip Meersman uiterlijk onbewogen, toch innerlijk een zucht van opluchting moest geslaakt hebben dat die van Antwerpen (en bij uitbreiding Vilvoorde) er toch geraakt waren met niet al te veel vertraging. Nieuwe stelregel voor Vlinderman: wijk niet teveel af van wat strak gepland is... Nog een geluk dat we ook vriend Gil daar nog eens tegen het lijf mochten lopen, samen met Liesbeth.
Anyway, we startten de avond met een muzikale inleiding van Dirk Elst en zijn muzikale trawant Michael Bennetsen, die ons vergastten op een mengeling van spirituele en ritmische poëzie met slagwerk en gitaargeweld. Beide heren zullen we in september trouwens mogen verwelkomen op De Muzeval. Aansluitend kregen we dan ons eigen podium ter beschikking voor onze Muzevalse Feesten in Gent. Ik laat de beelden hieronder voor zichzelf spreken...
Luk Paard, als een duiveltje uit een doosje ;-)
Sabine, Frank & Bart, stukje publiek
Frans & Nip Vlinderman, gelukkig stelletje...
Willem Plugge aan het Woord
Raymonda Bertels, even bedaard voordragend als steeds
Kaatje leest voor uit 'De Voorlezer'
Bart Van Peer met zijn braillemasjien in volle gang
Pierre Magis, even onverstoorbaar als altijd
Kaatje Wharton, te lui om recht te staan ;-)
Frans Vlinderman, minder somber dan je zou zeggen
Dirk Elst & Michael Bennetsen, ons poëtisch-muzikaal voorprogramma
De Antistresspoweet, zoals u hem nog niet eerder zag
