eindejaarsdicht

eindejaarsdicht

laat nu alle zorgen vrij
los lopen in die wei zo groen
van een jaar alweer voorbij
want voorop staan wij alweer
jij en ik, allebei nog steeds
samen vol liefde onderweg

laat het kalm aftellen beginnen
zonder veel toeters en bellen
een einde breien aan rellen en anders
waar toch geen schellen durven vallen
van ogen die anders te veel zouden
durven zien, we moeten nu kijken
naar wat morgen zoal kan brengen

spoedig spreken we verleden tijd
als we het nijdig hebben over toen
we nog vast zaten in een jaar
dat maar beter snel voorbij zou
omwille van teveel mensenstrijd
en te weinig wil van hetzelfde
bij 't zoeken naar de vrede

Frans V.

winterspraak

Beetje laat op de avond, maar daarom niet slecht om een paar oude versjes zonder titel op jullie los te laten. Ik vond ze ergens op mijn digitale zolder en was al vergeten dat ik ze ooit geschreven had. Het was een verrassend weerzien en ik wil ze hier graag met jullie komen delen. Het geeft een beetje een beeld van zowel buiten nu, waar koning winter zijn schaatsen heeft aangebonden, als binnen, in het vlinderhart, waar het onrustig woelt na alle gebeurtenissen van de laatste tijd.

de bomen ruisen niet
ze zijn beladen met rijp
en wit, ze buigen door
het is winter in het hart

en verder is er niets
dan stilte of toch hoor
het gekrakeel, de mensen
zijn buiten gekomen ze
breken ijzig de rust die
er heeft geheerst

Frans V.

Kleine update

Het begint zo onderhand een vloek te worden. De ene heet Tevfik en wil niet uit ons toekomstige appartement, de andere heet Ali en laat Nip en SM Lenie een hele namiddag op de vloer op hem zitten wachten om tenslotte niet op te dagen voor een afsluitende plaatsbeschrijving van het verleden-tijd-appartement in de Kroonstraat. Weet je wat een Vlinderman daarvan wordt? Lichtjes laaiend. En de zin om het allemaal zelf maar blijvend volgens de rechtgeaarde regels van de kunst te spelen, wordt er alleen maar kleiner op.

Als klap op de vuurpijl laat nu ook de Vlindermobiel het afweten. Het wagentje heeft last van de (te) koude temperaturen, zuipt remvloeistof alsof het benzine is (ja, er zit ergens een lek en ja, ik weet het wel) en het nieuwste feit is dat mijnheer de voituur zich niet meer wil laten schakelen. Vlinderman weer met zijn gezin aangewezen op het openbaar vervoer dus. Ik wacht wel af tot de winterprik voorbij is en dan zullen we de schade wel opmeten. Voorlopig staat het ding veilig en regulier geparkeerd, en verder valt er niet veel aan te reutteketeuten.

La douce France, dat kon ie nog pruimen, ja

Morgen werken we nog één dagje en dan is het naar Bergen-Op-Zoom, om de overgang toch maar 'in het buitenland' door te brengen. Kwestie van onze zinnen nog even wat te verzetten, vooraleer de dagdagelijkse sleur weer gewoon van voorafaan herbegint...

dag, kleine kamertjes

Nog één dagje en we zijn zover: dan verlaten we definitief ons appartement in de Kroonstraat. Dan komt ergens in de namiddag één van de huisbazen langs en kunnen die zien hoe verzorgd en proper we de boel de boel hebben gelaten. Met dank aan Nip en SM Lenie: Spic en Span, het geurt naar vers geboende vloeren, de muren kunnen dienen als bord om vanalles op te serveren en het is leeg. Helemaal leeg, het oord waar we de voorbije jaren steeds nauwer en nauwer naar elkaar toe gegroeid zijn. De werkplek waar vele van mijn gedichten hun oorsprong gevonden hebben, de uitvalsbasis vanwaar Vlinderman en Nip de wijde wereld samen verkenden en waar ze samen Miss Jackie T in lieten opgroeien...

Nee, ik kan niet lezen, so what? Dat ligt hier goed!

We zullen trouwens best ons plein missen, de Dageraadplaats, al is het uiteindelijk wel finaal de bedoeling er ooit terug naartoe te keren. Meedoen met de Lotto dus, want om daar ooit iets effectief te kunnen kopen, moet een mens al van goede huize zijn - of toch over een welgevulde geldbeugel beschikken. Wij sukkelaartjes, we komen elke maand wel rond, maar het grote geld, dat zijn wij toch niet echt. Dus houden we het voorlopig maar op dromen. En wie dromen kan najagen, die kan best gelukkig zijn. Gelukkiger volgens mij zelfs dan zij die naar eigen zeggen 'alles al hebben'. Zij kunnen immers alleen nog maar wachten op wat ze niet hebben: het eeuwig leven en/of de dood. Het eerste lonkt mij in ieder geval niet, het tweede, dat is een zekerheid voor later. Zeker weten, ja.

Allez, nog twee nachtjes slapen en we kunnen weer aan de champagne - al heet die bij ons dan wel omschreven te worden als schuimwijn. 't Zal in ieder geval smaken. En hoe zit dat bij jullie?

België verkend

Het wordt stilaan een beetje te gek voor woorden: hebben we hier op Vlinderiaans een dichter (kan je over discussiëren, maar dan zonder mij) die af en toe wat politieke stoom afblaast, krijg je in de Wetstraat misschien binnenkort een politicus die tegen heug en meug het politieke land België terug aaneen zal lijmen, ook al dicht hij liever...

Zonder geintjes nu, Herman Van Rompuy, de man die nog maar enkele dagen geleden stelde dat hij de kelk van het premierschap nog het liefst van al aan zich voorbij zou laten gaan, is bij de Koning ontboden. Hij kreeg daar de opdracht om als sluitstuk op de verkennende gesprekken door Wilfried Martens een nieuwe regering op de been te brengen. Herman werd dus, ocharme, gebombardeerd tot formateur, op vraag van zijne koninklijke Hoogheid. En die weiger je niets, ook al heb je je eigen broer nog verteld dat je dat dus wel zou doen.

Herman Van Rompuy (bron foto: KLIK)

België en formateurs, dan kennen we doorgaans wel gelijk de premier van die nieuwe regering ook. We gaan dus waarschijnlijk in zee met premier Herman Van Rompuy, een degelijke staatsman, dat geef ik node toe, maar wel met de uitstraling van een al dan niet hoogopgeleide supernerd. Vlinderman wenst hem hetgene toe dat hij nodig heeft om eindelijk eens wat positieve beweging in dit land te brengen. Anderzijds wens ik dat zijn mandaat niet al te uitgebreid zal zijn in tijd en dat binnenkort ook de Vlaamse, Brusselse en Waalse burger nog eens een schijn van inspraak in hun eigen beleid zal krijgen via verkiezingen. Liefst vervroegd, ja. En wil er aub iemand YL gaan vertellen dat hij wel degelijk zijn (politiek) gat verbrand heeft en dat hij eerst zijn blazen moet laten verzorgen vooraleer te beginnen bazelen over een al dan niet mogelijke terugkeer als premier van alle (??????) Belgen?!?

over zorgen maken

En wijlie nog even naar 't Stad om te gaan genieten van de laatste resten appartement. In de loop van de week de huisbaas nog naar daar lokken en dan de waarborg regelen. Woehoe. We zijn er bijna, we zijn er bijnaaaa...

Tot zolang hebben jullie nog recht op een beetje stilte van deze kant en dan vliegen we er terug in. Langzaam maar zeker zien we door het bos de bomen weer staan en weet je, zolang jullie dit niet allemaal integraal liggen af te printen, zijn we nog goed bezig voor het bos ook... Of moeten er toch bomen sneuvelen om plaats te ruimen voor pakweg serverruimtes her en der op de wereld en maken wij internetters ons voor niets geen zorgen?

Gedicht: hersengespin

Om uw zondag toch maar 'deftig' in te zetten en vooraleer ik ga slapen, nog een ouder gedicht van uw blogger.

hersengespin

hij is toe aan een uitdaging
na maandenlang elke dag
dezelfde als ervoor en erna
rusten op plots gekomen lauweren
werd het niets hem ineens teveel

bergen beklimmen wil hij
zonder zuurstofmasker
de diepste zeeën verkennen
een duik nemen in de ziel
van het wezen dat hem stuurt
en op drift heeft achtergelaten

voorlopig schrijft hij plannen
in zijn veel te lege agenda
om toch maar niet te vergeten
hoe de tijd hem heeft ingehaald
een oudere man werd gestaald
en met grijzende haren bedeeld

Frans V.

verhuisd naar Hoboken

Ja lieverd, het werkt écht

Het is gebeurd. De verhuis van zowat alles is achter de rug, het eindeloze inpakken ook. Iedereen tevreden: Vlinderman dat het bijna allemaal voor een paar maanden voorbij is, de Kringwinkel, die de aangeleverde goederen zowaar onmiddellijk in de toonzaal plaatste en ze ook zo goed als onmiddellijk kon verpatsen, de huisbaas dat zijn appartement tijdig vrij gekomen is (in tegenstelling van dat van ons, maar soit), SM Lenie omdat het geraas nu eindelijk weer even van de baan is en wij een beetje tot rust bij haar kunnen komen, bon, dat is zowat iedereen. Gelukkig hadden we vandaag hulp van nogal wat ijverige mensen, zoals een GB Jurgen, Britt en Yoeri, Hedwig, allemaal harde werkers. Yeah, zo zou het altijd moeten zijn met een verhuis.

Ondertussen staat de pc van Vlinderman lustig te ronken op het - tijdelijk - nieuwe adres in Hoboken. Alle halve paniekaanvallen ten spijt van deze Vlinderman, kan ik gewoon online komen en verder doen met waar ik mee bezig was de laatste maal. Raar maar waar. Ik zoek nog steeds naar het addertje onder het gras, maar vind voorlopig alleen maar veel groen. Zolang het duurt, zullen we dan maar zeggen.

Bon, de dag was lang (Nip op om kwart na zes en Bibi om zeven), dus we gaan er een eind aan breien. Geniet nog van de zondag voorhanden en we lezen elkaar later nog wel terug. En als je nog wil weten wat Nip hier allemaal over te melden heeft, dan ga je maar eens bij haar kijken, ik ben ervan overtuigd dat er spoedig een update zal geplaatst worden.

verhuisperikelen in uitvoering

Nip & Vlinderman gaan vandaag offline. Er wordt verhuisd & gestockeerd, waarna we hopelijk vandaag nog en anders morgen ten laatste elders opnieuw de weg naar binair land terugvinden. Met wat geluk zonder al te veel brokken, al is het eerste brokstuk zonet, een kleine tien minuten geleden, al een feit. Dag, antiek marmeren dekblad!

In the name of love...

Ik geef u hier nog een laatste gedicht van een tijdje terug mee vanuit de Kroonstraat, Borgerhout, en tot later maar weer, ik moet nog wat gaan afbreken voor de helpers hier zijn - over een klein uurtje is dat.

hoe snel?

het zomert al jaren in Afrika
droge druppels op droge hoofden
sneller weggelikt dan verschenen
met onder de loden zon de voeten
die ongeschoeid de weg trotseren
naar het eeuwig brongenot

ontelbare stappen roffelen
een lied van overleving
overgeleverd van vader op zoon
moeders en dochters ook
dat de weg afgelegd dient
om een glaasje Nirvana

tot die ene dag
een bleke zool onverwacht
kaboem en dan de hel
de hemel misschien
voor een streepje mens
weggevaagd na een teen
verkeerd geplant
families uiteengereten
met slechts één vraag

hoe snel kan het veranderen?

Frans V.

The Mom song

En dan even voor onze moeders (en ook die van jullie, en feitelijk ook voor jullie) deze momsong:

over schenkingen

In deze blog heb ik al herhaaldelijk wat gepost inzake Doel, dat door politiek geklungel tot verdwijnen gedoemde polderdorp aan de rand van de Antwerpse haven, maar nu wil ik het even hebben over dat andere Doel, het Goede. Blijkt dat er teveel BV's tegenwoordig wel bezig zijn met het promoten van hun eigenste fijne kleine Goede Doel, zodat er een gevoel van overdaad ontstaat bij Jan Met De Pet van hier achter de hoek (en ook bij die van jullie). Ergens betreurt Vlinderman dat. Goede Doelen verdienen onze Aandacht, absoluut, en als het even kan, ook ons Geld. Al kan je natuurlijk niet blijven Geven. Ergens wordt inderdaad het verzadigingspunt bereikt en houdt het op, hoeveel Goedmenende BV's er ook hun schouders onder zetten. Of er hun Gezicht aan Lenen. Alhoewel, wat als mevrouw Leemans dat nu eens zou doen? Of King Albert II en zijn Kroost? U?

In datzelfde straatje werd er vorige woensdag nog in de krant gejubeld en hallelujah gezongen, met die winnaar van Euromillions uit Riemst, die zomaar effie de helft van zijn winst (na aftrek van de aankoop van zijn biljet, dat zou ik tenminste doen) zou willen schenken aan de armsten onder ons, u weet wel, die Vierde Wereldmensen. Blijkt dat één en ander een beetje bij de haren getrokken was en dat iemand te ijverig zijn wensen voor waarheid had genomen. De man hééft al een 100-tal behoeftige gezinnen uit zijn gemeente blij gemaakt met een stookoliechecque, de man hééft nog plannen om zijn geluk nog meer te delen met de armen, maar hij heeft géén intentie om de helft weg te schenken. En dan heb ik zoiets van ok, waarom ook niet, hij heeft tenminste al íets gedaan.

Zijn oproep aan de rijksten onder ons om ook zélf eens wat van hun rijkdom te schenken, wel, dáár kijk ik nu eens van op. Omdat hij zelf eerst het (goede) voorbeeld heeft gegeven. Ben benieuwd of de boodschap over zal zijn gekomen...

De dag van aanzoek - ook een geschenk ;-)

Kerstboodschap van Vlinderman I

Kerstdag nummer één en wat dacht u? We zitten hier weer in ons stilaan volledig ontmantelde appartement nog in te pakken wat er in te pakken valt. Even een korte onderbreking te alhier niet te na gesproken, blijven onze dagen vooralsnog wel degelijk over-gevuld. Het nieuwe jaar zal daar hopelijk wat beterschap en stabiliteit in brengen.

Ik rond hier af met een gedichtje, omdat ik het toch niet laten kan. Eentje los van de huidige periode, of misschien toch niet (misschien dat de titel het zomaar weggeeft...) Aan u het oordeel.

Kerstgedachten

de avond drapeert zich fluwelig
rond de feestdis zacht gedruis
van familielid tot familielid
de instemming met de nood aan
samenzang rond de opgetuigde boom
met achterlating van verschillen

meer nog dan het verwennen van
smaakpapillen met kikkerbillen
te laven dorst met rode wijn
de komst voorop te staan
van ieder jaar dezelfde kerstfiguur
onmondig en vooralsnog gepamperd
maar steevast dezelfde boodschap

allen verbonden in deze symboliek
wordt opnieuw kleine nederigheid
het grootste goed in het hart
met een moment van reflectie
op het goede in elk van zich
de rest alweer bijna historie

Frans V.

Zalig Kerstfeest

Vlinderman neemt samen met Nip even een rustpauze bij Mama Mia, om samen met GB Jurgen, SZ Joke, SM Lenie en neefje Sander en nichtje Silke te genieten van het jaarlijks Kerstmaal. De verhuis kan even opzouten en alles wat daarmee samenhangt, net zoals het werk en alles wat daar weer mee samenhangt. Geen poëzie, geen politics, gewoon wij, lekker warm bijeen.

In dat kader wens ik dan ook iedere blogbezoeker hier eenzelfde vrolijk Kerstfeest toe, met af en toe een warme gedachte voor wie het zelfs vandaag te koud heeft om zich daarmee bezig te houden.

allemaal lijstjes

Er moet hier nog heel wat afgeregeld worden. Terwijl iedereen ondertussen zijn genoegzame bezigheid heeft gekend in het opstellen van eigen en bekijken van andermans Kerst- en eindejaarslijstjes, heb ik er ook enkele opgesteld:

Done:

- opslagruimte huren voor meubels en inhoud van die meubels de komende drie, misschien vier maanden
- voorschot op loon vragen om die huur met waarborg, administratieve kosten, aankoop sloterij enz. te bekostigen
- massa's dozen aanschaffen om alles in weg te krijgen
- eigen Kerstlijstje opstellen en bezorgen aan de familie
- naar Kerstfeestje van Academie Hoboken gaan en daar vermoedelijk digitale camera kwijtspelen/vergeten
- gaan werken tussen alle verhuistoestanden door, op een enkele week na
- kleine bestelwagen vast laten leggen door Grote Broer Jurgen
- naar opening nieuwe vzw van goede vriend Erwin gaan en zien dat het wel allemaal goed komt
- frontje van autoradio verloren leggen in de ravage van een appartement in fase van inpakken
- frontje van autoradio terug vinden
- Nip graag zien en daarom beminnen
- slaapkamer desondanks afbreken
- ...

Partially done:

- alles in dozen wringen
- dozen verhuizen naar opslagruimte
- optimistisch blijven over dan toch vertrekkende toekomstige exhuurders
- genoeg volk op de been brengen om aanstaande zaterdag mee te helpen bij de verhuis
- Kerstshopping
- alles naar Kringwinkel brengen dat daar thuis hoort (lees: niet mee verhuist)
- ...

To do:

- meubels verhuizen aanstaande zaterdag
- meterstanden gas, electriciteit en water opnemen en doorgeven
- zich installeren bij SM Lenie
- Muzevalmailing voorbereiden en doorsturen
- Telenet contacteren over tijdelijke verhuis en what to do with it
- langs De Post lopen om doorsturen post te regelen
- me laten domiciliëren op tijdelijk nieuw adres
- verder dozen vullen
- bloggen om even uit te blazen iedere dag
- verder sigarettenverbruik doen dalen
- de politieke toestand van ons land blijven volgen
- Kerstfeestjes bijwonen en daarbij ook nog in die sfeer geraken
- afspraak met huisbaas maken om eindronde te bepalen
- Kringwinkel een langdurig orgasme bezorgen
- overal ons adres laten wijzigen
- Kerst- en eindejaarswensen van ons verspreiden
- ...

Bof, we gaan ons niet vervelen de komende dagen en weken en als ik er even goed bij stil sta, ook niet de komende maanden. Maar eerst misschien toch eens goed feesten met de familie de komende tijd. De rest bezien we dan later nog wel eens...

Jean-Luc Dehaene opnieuw in het zadel?

Uw Vlinderman is een beetje moe momenteel, na een hectisch dagje op het werk. Ik denk dat ik nooit nog langer dan een week verlof neem, want het werk dat op je ligt te wachten als je terugkeert, daar word je gewoon niet goed van. Het goede nieuws is dat ik vandaag een nieuwe medewerker mocht verwelkomen op de administratie. Vele handen maken het werk lichter, dat is een gekende uitspraak, en dat zal bij ons ongetwijfeld een kenschetsend adagio zijn. Nog een half jaartje opleiden en we kunnen weer wat zaken aanpakken die al meer dan enkele jaren blijven liggen zijn.

Verder blijven we naar het politieke schouwspel staren met de verbazing alsmaar stijgend in onze gewrongen ogen. Stel je immers voor dat we onze politieke cowboy JL Dehaene terug in de maag gesplitst krijgen. Over kiezersbedrog gesproken. Als ik me niet vergis, hadden we indertijd massaal de buik vol van Jean-Luc. Langs de andere kant, wie zou het wél willen doen, nu het lijkt dat er naar alle waarschijnlijkheid géén nieuwe verkiezingen aan te pas zullen komen na het Leterme-débacle.

Het is trouwens bon ton tegenwoordig om op de vele reacties van vele betrokkenen te wijzen en te stellen dat het proces van Yves al gemaakt was vóór hij zich kon verdedigen. Ja, er zit een grond van waarheid in, klopt helemaal, maar iemand die pakweg zijn dichtsbijzijnde familieleden het hoekje om helpt, wordt ook niet langer geduld in zijn of haar habitat, die moet tegen zichzelf beschermd worden en de maatschappij tegen dergelijk individu. Het proces volgt dan enkele jaren later, als het allemaal wat mee zit, en ook de schuldgraad wordt dan pas vastgesteld en de strafmaat en van die dingen. Wie durft retoreren dat iemands proces al gemaakt werd, is volgens Vlinderman bewust te kwader trouw als hij het andere dan wél accepteert. Politici dienen om een zweem van rechtschapenheid te kunnen uitstralen dan weer wél slijkvrij te kunnen blijven om te functioneren. Iets dat bij Yves niet langer het geval was, toch?

Soit, we gaan nog wat doosjes verhuizen, se.

gedicht: il faut het doen

Aaaah, we zijn weer heerlijk bekomen van een alweer veel te korte nacht. Terwijl Nip de zetel uitdeukt, duik ik hier even op. We hebben samen gedroomd, ieder zijn eigen setje, maar we weten allebei dat het speciale gevallen waren. Eén van de mijne ging over een optreden dat ik ergens moest doen en ik stond daar dus in mijnen puren. Op de vraag van Nip daarover (of ik me gegeneerd voelde) moest ik negatief antwoorden. Waarmee ik waarschijnlijk tijdens het dromen al door gehad moest hebben dat ik aan het dromen was, Vlinderman, uw lucide spiritualist of zoiets ;)

Affin, nog een laatste gedicht vandaag, dat uiteraard al veel en veel langer geleden ooit eens werd geschreven en vervolgens uitgetypt en dan laat ik u alleen met uw eigen zondag en alle dromen die daarin mogen rondwentelen. Trouwens eigenaardig hoe de actualiteit steeds opnieuw mijn schrijfsels achterhaalt...

il faut het doen

er liggen mijnen te wachten
op de eerste Belgenmens
er als volleerde idioot
zomaar in te trappen dat
een heel land beter af zou
de optelsom van haar delen
zomaar niet het geheel dat botert

uit dezelfde mensen gekozen
kiest de nieuwe generatie niet
voor een mooi palaver ingetogen
ze gaat onvertogen verder voor
de breuk door eenieders hart
waar noord en zuid slechts gescheiden
met het fijnste praatmembraan

Jan en Jean, ze schreeuwen
qu'il faut le faire
een land per deadline
grundlich kaputt gemacht
voor de roem, de eer, de titel
van modernste politicoloog

de monoloog nog voor
de dialoog nergens nog
onderbouwd met een betoog
tenzij links en rechts
samen broederlijk aan
een volkse toog

mon dieu
waar zijn ze mee bezig
en met welk geloof nog
zullen ze ons later verlokken
opnieuw deze weg aan te kruisen?

Frans V.

Wat, nog meer nieuws? Nee toch!

We blijven berichten in stukjes en brokjes en beetjes. De ontmanteling van ons appartement gaat onverminderd voort en nu is ook Miss Jackie T bij het verhuisde. Poeslief vertoeft nu bij SM Lenie, in afwachting van de dag dat wij haar daar gaan vervoegen, in afwachting van het vertrekken van de man die ervoor gezorgd heeft dat Vlinderman en Nip opslagplaats zijn moeten gaan huren bij Shurgard - lang leve dat bedrijf. En lang leve die steenezel, maar ik wens hem stiekem toch een streepje tegenstand toe, hier en daar. Dat laatste zal waarschijnlijk liggen aan de kleine kantjes, die ik nog altijd bij mezelf bespeur, maar het maakt er me niet minder mens om, dacht ik zo.

We vermoeden hier dat er nog een ritje of acht, misschien tien, nodig zijn om alle kleine toestanden verhuisd te krijgen en dan nog één grote rittenprut met een verhuiswagenachtig iets en dan kunnen we er hier een streep onder trekken. Het zal een beetje raar zijn. Hier zijn Nip en ik immers ingetrokken, van hier uit zijn we ook met elkaar getrouwd, hier hebben we Miss Jackie T geadopteerd tot huiskat, hier werd ook het eerste mini-netwerkje op pc-gebied uitgebouwd, werden de eerste boetes quasi-ever geïncasseerd (sluikstorten, te snel rijden, verkeerd parkeren - Vlinderman geeft toe een niet zo voorbeeldig mens te zijn, al was dat sluikstortgedoe werkelijk de schuld van stakende onbenullen).

Allez, Leonard Cohen heeft hier ondertussen weer genoeg gezongen, het is tijd voor een streepje film, dus ga ik den boel hier den boel laten. Tot morgen of zo en geeft uw medemensen een dikke knuffel, voor het zomaar te laat zou kunnen zijn. Dat geldt trouwens voor iedereen, ook diene huurmens die ons bijna op straat heeft doen belanden.Vooral voor hem, zou ik zelfs durven stellen.

En als toemaatje nog een gedicht, wat dacht u daarvan? U dacht niet? Tsss, verkeerde blog, echt.

Vlinderman op De Muzeval, zijn ding telkens weer opnieuw

vanuit de pop

gebroken ben ik
in de cirkel van de vlinder
onooglijk en onbeschermd
met slechts honger om te overleven
in mijn naakt bestaan

er is geen geheugen in mij
dan herinnering aan kauwen
dus vreet ik mij de dagen door
met wat de wereld te bieden
en vaak een hapje meer
met mijn honger groter dan mezelf

nu is het uur dan toch gekomen
de tijd om me af te sluiten
van wat ik niet begrijp
en vind mezelf alleen terug
in een web van vergane dromen

ik voel verandering
ik verlies mijn beeld
ergens in het later lonkt
een ander ik beloftevol
dat ik nu sterven moet

dus sterf ik nu
het voelt best
goed

Frans V.

ASPRO vzw voor het voetlicht

Na een halve dag naarstig zwoegen, geeft Vlinderman er voor vandaag de brui aan. Morgen nog aan de doopvont van ASPRO vzw gaan staan en zien dat het goed is en vervolgens breien we een eind aan een week van inpakken, verpakken, weggooien, verhuizen, beschouwen, Nip minnen, frigo's leegmaken, diepvriezen ook, poesjes herlocaliseren, in de zetel slapen, overuren gaan kloppen, vallende regeringen zien bevestigen wat al langer dan vandaag is geweten, broers bellen, schoonzussen ook, bevallingen vergeten, huwelijken zien stranden, de meest onnozele onderzoeken en de resultaten daarvan zien staan in de krant, kamers zien kleiner worden zodra ze ontdaan zijn van hun meubilair.

Dan gaan we terug werken.

Trouwens, suggesties zijn nog steeds welkom voor nummer duizend hier op de blog. En als je denkt dat je geen suggesties kunt doen, omdat een ander dat beter zou doen, wees er dan maar van overtuigd dat die ander net hetzelfde denkt...

Vlinderman onder het motto: schoon scheef is ook niet lelijk

België barst, maar niet vandaag?

Er zijn geen zekerheden meer in dit land. Biedt een premier - nog maar eens - zijn ontslag aan en met dat van hem dat van de voltallige regering, krijg je een koning die erover twijfelt om het te aanvaarden. Het is niet in het belang van het land, krijg je dan te horen. Het is niet de schuld van onze premier dat niets van wat hij klaarmaakt, nog maar een zweem van gaarheid bereikt, enkel een afslaande walm van aangebakkenheid. Neen, het is allemaal de schuld van de andere. Eén groot Calimero-effect dus. Want zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk. Boehoehoe. Erg om te aanhoren in deze tijden van hohoho, maar het is dus niet anders.

Vlinderman, toen het leven nog een feest was.

Kijk, voor voldragen 'eerlijkheid' moet je niet in de politiek zijn. als ik me niet vergis. En als ik me niet vergis, wordt dat iedere beginnende politicus grondig ingepeperd. Een politicus die zijn ongezouten mening voor waarheid neemt en daarnaar handelt, is dan misschien wel een rechtlijnig mens, maar als politicus stelt hij dan maar weinig voor, zeker in een land als België. Dat bestaat bij de gratie van het compromis, hoe zielig dat soms ook tot uiting komt. Een ander feit dat in België nog steeds staat als een huis van vertrouwen (kan dergelijke zinsconstructie feitelijk wel?) is dat er een strikte scheiding bestaat tussen de drie machten: de wetgevende, de rechterlijke en de uitvoerende, elk met duidelijk omschreven bevoegdheden. Dat staat trouwens in de eindtermen van het middelbaar onderwijs ingeschreven, of je nu onderwijs in Wallonië, Vlaanderen, Brabant of de Oostkantons volgt. 'Moos' daaraan en je hebt meer dan een krolse kat op de koord. Dan heb je chaos, anarchisme zo je wil. En daarvan is al gebleken dat ze niet al te werkzaam is in een geregeld land als België.

In plaats dus van te jammeren, lijkt het me aangewezen dat onze (ex-?)premier de eer blijvend aan zichzelf houdt voor één van de weinige staaltjes van goed bestuur die we totnogtoe van hem mochten zien én dat onze (?) koning hem daarin volgt. En laat dan nu ook maar eens de echte politicus opstaan, die het klaar krijgt iedereen rond dezelfde tafel te krijgen en vooral te houden, met een discours dat is opgesteld in een taal die iedere participant errond verstaanbaar vindt. Wat mij betreft, mag de soap stoppen en het regeren eindelijk beginnen. Met het bewandelen van politiek en staatsgewijs correcte paden en zo voort. Zelfs om het belang van een land te dienen, mag je niet afwijken van haar grondwettelijk vastgelegde richtlijnen en procedures. Ik zou zelfs zeggen: zeker om het belang van een land te dienen. Wie als premier dat niet inziet, verdient het predicaat 'toppoliticus', laat staan 'politicus' niet. En wie als koning daar geen begrip voor heeft, tsja, die blijft zitten in zijn zetel, zeker? Of was het weer op zijn troon?

En als al het voorgaande maar kort door de bocht is van uw Vlinderman, tsja, dat neemt u er dan maar bij. Feit blijft dat Bibi het allemaal zo stilletjes aan wel gezien en gehoord heeft en dat zijn maat vol is. Wie niet tegen de (communautaire) hitte kan, heeft niets te zoeken in een (Belgische) keuken. Solliciteer dan bij de Mac Donalds of zo, waar het normaal is het kostje gewoon lauw verwarmd te serveren en je dan een financiële kloot af te trekken.

Effie

Als onzen koning volgt, zijn we vanaf heden regeringloos. Ik stel een algehele paniekaanval voor over het feit dat we nu niet langer nog geleid worden op een ernstig niveau, gevolgd door de ontnuchterende vaststelling dat er niets zal veranderen, omdat we met zijn allen reeds sedert de vorige verkiezingen niet meer geleid worden, gelijd daarentegen...

Sla me gerust, vijf kroppen graag, van minder maak je geen deftige soep die naam waardig, maar ik moet echt nog eens dringend een deftige politieker op mijn bord krijgen. Het kleurtje maakt me zo ondertussen stilaan niet veel meer uit, zolang het beestje maar beweegt, de indruk wekt dat ie met mij en niet met zichzelf bezig is. Moeilijke opgave, ik geef het toe, maar we blijven te alhier geloven in het feest van de zotten die niets beloofd worden.

En dan ga ik nu verder 'inpakken' om niet te kunnen verhuizen. Ieder zijn pleziertje, toch?

Miss Jackie T laat het allemaal gewoon allemaal zijn

his belief

Weinig nieuws te rapen vandaag: de wereld draait nog steeds, het is bijna winter, de verhuis wordt nog steeds voorbereid en ik stel een oud gedicht voor, mais en Anglais, je vous en prie...

his belief

on the news every dag again
tidings on enlightened minds
and their writs in the name of
who's name the first to be forgotten
no other way then abused in vain
truly must be an anagram

when they're waiting, piled,
for their turn, inevitable
to attach destiny to
the world of belief first
my god, my nirwana
the spiritual suitcase
packed centuries ago

he comes to believe
he's too much of an unbeliever
to accept all of this

he comes to believe
he's left all alone
with his faith in this world

he comes to believe
not any longer

Frans V.

Afgeschoten!

De laatste dagen bazelt uw Vlinderman maar wat af op zijn blog. De bedoeling was vast te stellen of er iemand het zou door hebben dat er kwatsch op zijn blog verscheen, maar blijkbaar maakt het niet uit of er nu wat zinnigs op staat of niet. Voor wie zich dus de vraag stelde of ik ze nog allemaal op een rijtje heb, is het antwoord ja. De meeste dan toch. Het heeft me wel wat geleerd. Bijvoorbeeld dat een blogger geen antwoorden krijgt van zijn publiek wanneer hij vragen stelt. Dat hij gerust in het Chinees wat mag komen posten, zonder dat er iemand vragen stelt. Dat deze blogger meer toevallige bezoekers kent dan trouwe 'volgers' (vier in het totaal). Dat het bloggen maar een bezigheid is gelijk een andere om de tijd die we hier moeten doorbrengen een beetje te veraangenamen. En dat Bibi dat graag doet.

Vlinderman kijkt u zomers in de ogen!

Er is ook de vaststelling dat ene Sven Ornelis geregeld een stukje in zijn krant schrijft, waarover deze Vlinderman eerder al bericht had én dat de toonzetting van beider doorgaans overeenkomsten vertoont, waarbij Vlinderman bij deze zijn sympathie over deze goedlevende en columnerende DJ graag een keertje in de verf zet. Eén en ander doet me trouwens wat denken aan mijn goede digitale columnist Hans Schoevers, waarmee ik graag een lachje placht te placeren over de dingen die we zoal kunnen tegenkomen in het leven. De groetjes, Hans!

Naast het vele inpakken en verhuizen dezer dagen, heb ik hier en daar nog een streepje tijd gevonden om de krant door te nemen. Vandaag staat daar in pole position een danig bleek weggetrokken Yves Leterme in, de man met waarden die qua uitvoering ervan nog ontdekt moeten worden. Hoeveel procent van de stemmen hij nu nog zou halen na zijn schertsvertoning op federaal niveau gedurende meer dan een jaar, ik vraag het me zowaar af. Leven en laten leven, dat is normaal politiek voor mij, maar YL gooit nu al maanden serieus roet in mijn eten. Wie gelooft die man nog, met zijn 'goed bestuur'-gekwijl om toch maar dat hoogste Belgische ambt te kunnen pakken? Bibi niet (meer).

't Antistressproject vzw van start

Uit de inbox:

INTERNATIONAL EXPLANATION ON THE ANTISTRESSPROJECT WILL FOLLOW SOON. LAUNCHDATE: 21.12.2012.

Beste Medemensen,


We zijn vereerd U uit te nodigen voor de MANIK 8 happening op 21 december.
In bijlage, vind U een flyer met een indrukwekkende lijst deelnemende kunstenaars.



Zondag 21 december 2008, zal een fijne namiddag en avond worden, vol verrassende kunst, optredens, poëzie, theater, beeld en muziek. Het is het officiële begin van onze nieuwste boreling in de schoot van het vzw-landschap: We houden vzw 't Antistressproject boven de doopfont. Een vzw die mensen erop wil wijzen dat we allemaal een welvaartsbewustzijn zijn, en dit middels kunst en ontspanning....

De tentoonstelling zelf loopt van 21 december 2008 t.e.m. 11 januari 2009. Het is een dubbeltentoonstelling:

Café de Jezuiet (aan de Academie) is open elke weekdag vanaf 10 uur tot 02 uur minimum. Zaterdag en zondag is de Jezuiet open voor kijk- en dorstlustigen vanaf 20 uur.
't Antistressproject vzw, gelegen te Huikstraat 48, 2000 Antwerpen, zal open zijn elke woensdagavond van 19 tot 21 uur; Alsook op de finissage van 11.01.2009, van 17 tot 21 uur.
BEZICHTIGEN KAN OOK NA EENVOUDIGE TELEFONISCHE OVEREENKOMST @ 0473/75.999.1

Weest welgekomen ;-)


Met vriendelijke groeten,
Uw Antistresspoweet

achter de hoek blijven ze leven

Vlinderman hangt op een brug in Maastricht

Vrijen, dat doe je met twee, waarna hij steeds weer de zetel opzoekt. Iemand in dit gezin moet zitten. Hij houdt al lang geen statistieken meer bij, maar stelt desondanks vast dat het eerder zielig gesteld is met de aandacht van de mensen om hem heen. Enkele seconden verbazen ze hem, maar niet veel langer meer, sedert hij heeft ingezien dat er niet zoveel aan het hele zaakje te veranderen valt. Stupide en morbide, zo omschrijft hij zich tegenwoordig, met iets dat moet lijken op een vage glimlach op zijn gezicht. Hij kijkt haar aan vanuit de woonkamer en vraagt haar niets. Zij moet ook haar aandeel zelf opnemen, denkt hij genoegzaam bij zichzelf.

De dagen verlopen in dezelfde sleur als altijd, alleen korten ze nog steeds, ten voordele van de nachten, die nu het gros van de tijd aanwezig lijken te zijn. Het is niet om veel vrolijker van te worden, maar hij weerstaat vooralsnog de aandrang een touw te grijpen en het systematisch rond zijn nek te draperen om er voor een laatste maal aan herinnerd te worden dat een mens zuurstof nodig heeft om hier te blijven ronddwalen. Er zijn zekerheden in het leven, net zoals het feit dat de doorsnee megasuperster in showbizzland bereid is kinderen te adopteren en vervolgens zijn of haar huwelijk op te blazen om vervolgens vast te stellen dat er ook kinderen bij het hele stinkende zaakje betrokken zijn. Hij neemt een alcoholstift en schrijft zijn naam op de muren, om zichzelf eraan te herinneren wie hij is en om te vermijden dat hij dat ooit zou vergeten. Hij is tenslotte maar een mens van vlees en bloed, met de neiging zichzelf uit het oog te verliezen.

Aankondiging: e-fusie van literaire aard

Alweer in de inbox, het wordt hier nog druk vertoeven...

DE GELETTERDE MENS EN THE RAZOR FUSEREN!
(Bericht wordt gepubliceerd in DGM en in The Razor)



De Geletterde Mens is het enige literaire e-magazine in Vlaanderen, dat quasi dagelijks wordt “ververst”. Vlaamse en Nederlandse, over het algemeen minder bekende dichters, schrijvers en essayisten, vooral debutanten, vinden er hun plaats.
De redactie is pluralistisch samengesteld en het ezine propageert geen enkele literaire stroming of strekking van welke aard ook. Zij beoogt vooral debutanten en schrijvers die blijkbaar niet of nog niet als commercialiseerbaar worden beschouwd, toe te laten hun werk voor te stellen aan een breder publiek. Inzendingen worden uitsluitend beoordeeld op kwaliteit en de meeste contribuanten hebben geen persoonlijke relaties met de redacteurs.
De Geletterde Mens werd in het leven geroepen op 1 februari 2007 en blijkt nu (december 2008) levensvatbaar. De redactie vraagt vooral energie en enthousiasme, maar toch ook een zekere financiële investering. De kosten per jaar kunnen ongeveer op 500 euro worden geschat.
Om die levensvatbaarheid te verzekeren en eventueel de komende jaren de actieradius uit te breiden, heeft De Geletterde Mens ingestemd met een fusie met het ezine tijdschrift The Razor van “The Order of the Razorblades”, een online ridderorde waarover je alle info vindt op www.knightsrazor.com.

De redactie van De Geletterde Mens wordt uitgebreid met de ridders en jonkvrouwen, voor wie het vrij staat of zij meewerken onder eigen naam of onder hun riddernaam. Het spreekt vanzelf dat door deze fusie ook aandacht zal worden besteed aan filosofische thema’s, zonder het imago van De Geletterde Mens te bezoedelen of te compromitteren.

Je vindt hieronder een klein dossier dat je moet toelaten het nieuwe ezine op zijn relevantie te beoordelen.

Groetjes,

Thierry Deleu


Opzet en doelstelling

De Geletterde Mens (http://geletterdemens.blogspot.com/) is een e-magazine “doorlopend & eindeloos”, gesticht op 1 februari 2007, dat zich exclusief wijdt aan Nederlandstalige literatuur. Het initiatief ontstond uit een spontane opwelling van grijze hersenmassa bij drie redacteurs van het ter ziele gegane lifestyle magazine “Intro” (*). Via technische opstartbijstand van Ludo Geloen, stadsbeiaardier van Ieper en docent aan enkele muziekscholen in de Westhoek, kreeg De Geletterde Mens een embryonale vorm. Het zaad werd kwistig gestrooid en het geletterde wicht verbaasde iedereen door zijn vernuftig zoeken naar volwassenheid.
Eindredacteur Thierry Deleu, die reeds heel wat ervaring opdeed in het milieu en als 65plusser, trekt zich de kommer en kwel aan van de vele debutanten en auteurs die zeulen met eigen beheerproducties en uitgaven bij kleine uitgeverijtjes. “Vooral zij krijgen onze aandacht!” “Kleine” auteurs met soms “grote” kwaliteiten komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen van de lage landen bij de zee. Ook de overheid sluit systematisch deze auteurs uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen.

De Geletterde Mens wil in de eerste plaats een spreekbuis, een uitlaat, een forum zijn voor nieuwe auteurs, debuterende en dakloze schrijvers en dichters, die zoekende zijn of berusten in hun lot. De redactie stelt één criterium voor het plaatsen van creatief werk: kwaliteit!

(*) Intro, Streek, Cultuur & Fijn Nieuws, Fnap Media, 9051 Sint-Denijs-Westrem

Redactie
Roland Declerck, Georges de Courmayeur, Jenny Dejager, Peter Deleu, Thierry Deleu (eindredactie), Marleen De Smet, Joris Dewolf, Annmarie Sauer, Marc Vandenbussche, Jan Van Loy

Kwaliteit
Aan De Geletterde Mens werken heel wat auteurs mee uit Vlaanderen en ook uit Nederland, onder wie “De 50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee” (**): Marcella Baete, Bert Bevers, Frans de Birk, Annette van den Bosch, John Broekhuis, Marc Bungeneers, Gunnar Callebaut, Martin Carrette, Greta Casier, Jeannine Debbaut, Lidy De Brouwer, Pierre Declerck, Leni De Goeyse, Jenny Dejager, Thierry Deleu, Luc Demiddele, Ferre Denis, Gwen Deprez, Marleen De Smet, Astrid Dewancker, Germain Droogenbroodt, Fernand Florizoone, Ludo Geloen, Hejatomsma, Patricia Lasoen, Paul van Leeuwenkamp, Frédéric Leroy, Cathy Mara, Mark Meekers, Peter Motte, Edith Oeyen, Ruud Poppelaars, Eric Rosseel, Annmarie Sauer, Maurits Sterkenburg, Pien Storm van Leeuwen, Ina Stabergh, Annemieke Steenbergen, Jet van Swieten, Henri Thijs, Guy Vandendriessche, Yerna Van Den Driessche, Eric Vandenwyngaerden, Jozef Vandromme, Jan Van Loy, Dirk Vekemans, Frans Vlinderman, Katelijn Vijncke, Pom Wolff, Peter Wullen.

(**) Project gepatroneerd door “The Order of the Razorblades” en De Geletterde Mens:
“De 50 Meesterdichters van de Lage landen bij de zee”.

“De 50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee” werd gesticht begin jaren tweeduizend op initiatief van “The Order of the Razorblades”. Het dichtersgenootschap beantwoordt aan de wens van talrijke dichters, die de essentiële waarden van hun creativiteit willen veilig stellen: de kwaliteit van de gedichten, het respect voor elkaar en een broodnodige promotie van de Vlaamse poëzie.
Een hele generatie van gelauwerde dichters bracht de Nederlandstalige poëzie op een nooit bereikt niveau, maar de uitstraling over de grenzen heen bleef schrijnend beperkt. Toch poneren zoveel “buitenlanders” dat de Vlamingen en Nederlanders verkeren “in het land waar de dichters wonen”.
“Razor’s Edge Editions” publiceerde op 3 december 2008 een eerste jaarboek, met als titel Hoe de dichter zich een weg geselt tegen wind…

Bereik
De Geletterde Mens wordt gemaild naar een 2.500 personen, instellingen, tijdschriften en ezines. De abonnementen zijn (voorlopig) gratis.

De Geletterde Mens is het eerste en enige ezine dat dagelijks & doorlopend verschijnt.

Thierry Deleu,
Eindredacteur
058/514120 - 0478/745498
Zandzeggelaan 18-102 - 8670 Oostduinkerke

Info: www.geletterdemens.blogspot.com en www.knightsrazor.com

achter de hoek leven er ook nog

Vlinderman blijft lachen. Maar met/om wie?

Amper één dag na het verlaten van zijn zetel en het zit er bovenarms op. De muren dienen nog behandeld tegen het teveel aan menselijke neerslag, maar zijn borstels staan nog steeds in verpakking te wachten op hun ontmanteling. Met veel verwijt worden ze aangevoerd, maar hij lijkt er niet warmer of kouder onder te worden. Dat de bril in zijn gemaksverblijf maar omlaag hangt, daar maakt hij zich zorgen over, luidkeels zelfs, en dat vreet al energie genoeg van hem. En dat hij aftelt naar zijn duizendste aller individueelste uitdrukking, daar ligt hij wakker van - not - want hij kan niet tellen. Uit zichzelf bekennen kent hij niet, dus typt hij wat hij te zeggen heeft. Iedere dag, soms meerdere malen per zelfde dag, en soms herhaalt hij zich. Omdat hij vindt dat hij als 'echte mens' daar recht op heeft, herhaling doet het immers goed wanneer er niets nieuws te vertellen valt én het overkomt de slimste geesten ook, zonder dat ze het zelf beseffen.

In de kranten leest hij tussendoor de stand van de wereld, het leven ook, en hij stelt vast dat niet enkel zijn muren behandeling nodig hebben, maar dat de hele wereld toe is aan een sessie van enkele uren op de bank van een psychiater, die hopelijk zorgvuldiger om zal springen met overduidelijke noodkreten dan die ene die niet ingreep vóór een moeder besliste niet langer moeder te zijn van vijf. Het is een hard leven, dat van psychiater, en daarom betaalt hij ze ook zo duur. Iedere doortocht met een briefje uit zijn brieventas, soms eens blauwgrijs, dan weer stralend rood, af en toe maagdelijk wit, wat er maar uit komt. Het leven zoals het is, hij neemt het zoals het zich aandient en stelt zich geen vragen. Alles is een roman, denkt hij doorgaans in de stille beslotenheid van zijn ondenkbare interne machinaties, om vervolgens alweer die ene voet voor de andere te krijgen. En hij blogt, hij logt zichzelf iedere dag aan de wereld en vertelt wat hij te vertellen heeft. Hij is in wezen het experiment waar 'de andere' om verlegen zit.

Er is ook de kerel en/of het vrouwmens dat hem op kosten jagen/jaagt. Dat zit hem dwars. Almaar werken, in regel blijven met de regels om de regels, hij ziet er het nut niet van in, maar volgt trouw zijn opvoeding, dankbaar voor zijn ouderlijk gezag daarin, maar slikt duizend maal per dag - en dat meerdere malen per zelfde etmaal - zijn bezwaren in tegen 'het moeten'. Zou hij zonder nog wel 'mens' genoemd mogen worden? Al doet het er in wezen allemaal niet toe. Opleggen, met genoeg krediet achterblijven, daar draait het om. En betalen om niet op straat te komen staan. De wereld in crisis? Daar ligt hij niet wakker van. Terugkeren naar zijn zetel, dat is zijn prioriteit.

achter de hoek leven er ook

Uw blogger Vlinderman in een auto

Uit de zetel kwam een man, hij moest daaruit om er niet langer in te zitten. Het regende onlangs en dat had zijn sporen nagelaten. Heel veel kinderen ook, dat was een beetje eigenaardig. Gelukkig was de Sint op tijd afgezakt, anders had hij daarbij zijn aansluiting met het leven gemist. Dat zou hem uiteraard nooit tegengehouden hebben, dergelijk man is hij nooit geweest, maar als hij een koe een kat had genoemd, zou het hek helemaal van de dam geweest zijn, je weet wel, waar ze ooit dat station enkele meters verschoven hebben met een hoop spierballen en onder het geklik van de toen druk aanwezige persfotografenmeute.

Niet dat het iemand deftig zou interesseren, hij bestond en bestaat nog steeds om gelezen en verder niets en dus gaat hij zijn gangen verder, zich nimmer en nooit afvragend welke toch alweer die dringende boodschap was, die zo nodig en dwingend diende achtergelaten op de openbare internetsnelweg. In wel duizend bochten gewrongen, bericht hij immers alsof het zijn laatste berichten betreft en een zorgvuldig opgesteld testament geen mens zou accepteren, mocht het niet op zijn allerindividueelste pagina verschenen zijn. 'Ik speel met staal,' verwoordde hij het ooit, toen men hem vroeg naar zijn drijfveren. 'Ach zo,' werd toen gepubliceerd in de geschreven pers, waarna hij geen seconde rust meer kende, nu iedereen zich afvroeg hoe zo'n man altijd weer terugkwam.

Baba Yetu, hoe aart in heaven, geheiligd zij zijn naam, en hij nam zich voor nooit ofte nimmer nog in die zetel plaats te nemen.

verhuisperikelen in meervoud

Vlinderman vloekt op zijn situatie van niet kunnen verhuizen, maar vloekt nog een eind harder bij het lezen van artikels over gastjes die niet beter weten met hun verveling dan jonge moeders van hun fiets te sleuren en een beetje af te liggen stampen. Het snaakje wist te vertellen aan de jeugdrechter dat ie zich verveelde... Komaan, wandelend stukske biefstuk, als je je verveelt, dan ga je mee helpen met het verspreiden van de Daklozenkrant of zet je je in voor Moeders voor Moeders. Nu zit die kerel ergens bij ergere kerels en wie weet wat daar nog van gaat komen.

Vlinderman begrijpt het, hoor

Soit, we doen verder, zoals inpakken en niet achterom zien en hopen dat de tegenslag die Murphy voor ons in petto had, eindelijk voldoende beproefd werd. Het is immers goed genoeg geweest en Vlinderman wil wat normale toestanden voor de kiezen krijgen. Over normale toestanden gesproken: gaan jullie blijven lezen en geen suggesties doen voor topic nummer duizend of hoe zit dat? Het is simpel: je klikt op reageren en dan doe je een voorstel...

Vroem vroem - FLITS

Vlinderman hoopt op een telefoontje vandaag uit Kapellen, meer bepaald met nieuws over de Vlindermobiel, genre 'hij start weer en het kost u nagenoeg niets, want het was een fluitje van een cent, geen moeite moeten doen, slechts vijf minuutjes aan de computer moeten hangen en vermits gij nu een nieuwe klant bij ons bent' enz. Het zal wel noppes worden, maar ging het er zo niet aan toe in de goede oude tijd? Toen er nog een zekere eerbied heerste van een vakman tegenover zijn klanten en omgekeerd? En bespeur ik hier zowaar een vleugje nostalgie bij Vlinderman?

Verhuistoestanden - toen we er in trokken

Ik ga wat verder inpakken in dozen, kwestie van me bijzonder nuttig te maken voor ons verkouden Nipke. En sebiet staan die idiote filmers hier om onze privacy te schenden, dus dat wordt ook een klucht. Volgens mij zullen ze niet veel bruikbaar materiaal kunnen filmen. En dan vraag ik me nog af wat ze zo allemaal kunnen en mogen verspreiden, allez, zo zonder mijn toestemming. Misschien moet ik ze gewoon de toegang weigeren, wordt lachen. Vooral als het over enkele weken over onze waarborg gaat... Dan kunnen ze ook hun medewerking weigeren en zo en kan ik achter de feiten aanhossen. Ach ach, welk snood plan zal wegens kleine opmerkingen alweer niet uitgevoerd kunnen...