gedicht: nachtgedachten

Er staat vandaag een rit naar Duffel op het programma. De moeder van iemand die mij na aan het hart ligt is onlangs gestorven. Ik vertrek niet graag, maar ik moet er zijn. Voor haar, voor haar vader. Veel meer hoef ik hier niet over kwijt.

nachtgedachten


in de onbestemde uren
waar onbekenden gluren
om allengs te oordelen
of hij wel kan bevelen
wacht het stil gelegen

dat allerlaatste woord
nog onuitgesproken stil
op het besef dat misschien komt
maar altijd onaangekondigd

valt het wachten hem
te zwaar te moede met enkel
een vage herinnering aan
zijn trouwe metgezel
en zijn geliefden later
dan is er slechts hij

Frans V.

Gedicht 'de dichter bekeken'

Af en toe moet er eens iets van het hart, ik heb het al eens zo geformuleerd, maar ik weet het niet zeker. Nu ja, van een beetje herhaling gaat niemand dood, toch?

Deze nacht nog wat opgezocht rond html, het komt nog wel in orde met onze bloggedichtenstrijdkadertoestand, ge kunt het trouwens al zien...

de dichter bekeken

ziet hier de dichter
neem hem de woorden
uit de welbespraakte mond
en laaf je aan de beelden
die hem altoos omringen

gebruik wat van dat elan
dat een ander kan beroeren
om je wereld aan te kruiden
een letteren specerij erbij
waar het soms droog toeven was

maar vermink hem niet, hij
die de kracht had gevonden
op te staan en uit te spreken
wat ergens anders doodgezwegen
en onderuit geschoffeld werd

geen censuur, geen dichtatuur
enkel de vrijheid van een ziel
die zich nooit gewonnen gaf
niet in het eerste uur
noch ter elfder ure
hij is immers puur


Frans V.

Verslag vierde Antwerpse Slamvoorronde

AntwerpSlam, voorronde 4: Slammen begint altijd met een avontuur.

Stel u even voor. Donker regennachtje, achterbank vol affiches met ‘het gedicht’ van Joke van Leeuwen die men blijkbaar zelfs aan de straatstenen niet kwijtraakt, en de weg verliezen in Antwerpen. Dacht ik en de eerlijkheid gebiedt me de waarheid niets dan de waarheid op te biechten. Ik stond haast naast het Krugerplein, waar ik moest zijn, toen ik het niet meer zag zitten, laat staan rijden, en vroeg de weg aan een paar jongemannen die veruit de enige in die buurt waren die Nederlands verstonden en waarvan ik dus echt dacht dat zij mij zouden kunnen helpen. Wel, die gasten namen een heel geleerd uitziend stadsplan, legden me alles en alles uit en ook al zei ik dat dat niet zo strookte met hoe ik het me herinnerde van laatst, waren ze uiteindelijk zo overtuigend dat ik dat Krugerplein aan mijn linkerkant gewoon links heb laten liggen.

Een kwartier later gaf ik het op en wetende dat de Vlinderman me wel zou redden, gaf ik hem een seintje.
“Frans, ik ben verloren.”
“Waar zij ge?”
“Geen flauw idee.”
“Kaatje, in welke stráát sta je?”
“Mareestraat.”
“Ik zoek het voor je op… Ma… ma… ma…maree… maree… maree… Kaat! Ziedde gij daar een politiekantoor?”
“Eu ja, ik sta daar vlak voor geparkeerd.”
“Blijf staan waar ge staat, ik woon hier om de hoek.”

Blijkbaar heb ik Frans ondertussen al zo vaak veilig bij ons Nipke afgezet dat mijn wagen vanzelf zijne tussenstal begint te vinden en zo en aldus begonnen wij een halfuurtje later aan onze vierde voorronde van de Antwerp Slam.

De vijf deelnemers meteen in ongeveer de volgorde van voordragen waren Fjorton, Maarten Redstar, Yerna Van den Driessche, Guy Seret en Nathalie.

De vaste jury bestond zoals gewoonlijk uit Marc Tiefenthal, Helena met de mooie ogen, en ikzelf. Onze wild card was Zoë die zich trouwens prima van haar taak heeft gekweten en zoals gebruikelijk was de Heer Sacha De Backer van Stichting Zondag de moderator/entertainer/rode lamp-flikker en noem maar op tussen de gebruikelijke bedrijven van den Apropos door.

Fjorton bracht het er in de eerste ronde heel goed vanaf en dat luchtte me toch wel enigszins op daar de helft van zijn repertorium op mijn eettafel in Willebroek lag. Wist ik veel dat hij zou meedoen (de communicatie loopt hier wel vaker mank tenzij op de dag van het gebeuren zelf) en wist hij veel dat hij die bundel niet bij zich had. Niet vragen hoe goed die zich had voorbereid... Hij begon een beetje slap maar maakte alles goed met het laatste wat hij bracht, waar hij én inhoudelijk en qua performance bleef groeien.
Zijn tweede ronde stelde me echter teleur, hij kreeg het publiek minder mee maar ja, die hele tweede ronde was voor iedereen slecht, dus zoveel verschil maakte het niet uit in punten en Fjorton haalde dan ook de finale.

Maarten nam zijn tijd en bleef zijn tijd te veel nemen, niet dat hij over tijd ging maar ook dat scheelde zo weinig. Maarten heeft leuke versjes, Maarten heeft soms zelfs mooie verzen, Maarten kan goed jongleren, maar Maarten kan helaas niet slammen. Wij kennen hem al lang, wij vinden hem heel lief, maar een jury kent geen vrienden, enkel maar dichters dus… Maarten haalde de finale niet.

Yerna nu. In de eerste ronde bracht ze één lang gedicht met veel wisseling van klank, met veel intonatie, met een heel mooie stem en alles paste wel bij elkaar, wat haar toch heel wat punten opleverde. Maar net als bij de twee voorgangers, zakte ook haar tweede ronde in als een platte pudding want… Yerna veroorloofde zich een stoel, ergens in een donker hoekje om een sprookje voor te dragen en had ik niet geleerd dat je enkel maar een stoel of kruk gebruikt als die relevant was voor het gedicht… We zagen haar niet meer zitten en tja… dat leverde puntenverlies.

Guy Seret, in tegenstelling tot toen ik hem in Utrecht hoorde, kwam in zijn eerste ronde enorm sterk om de hoek kijken. Heel expressief en inhoudelijk ook goed en weer, hoe gek het was, verloor ook hij punten op de tweede ronde waar hij sterk begon maar afzwakte. Geen ramp want de rest deed ook geen schitterende ronde en Guy haalde de finale.

Zaten we aan onze laatste kandidate, Nathalie. Nathalie die nog nooit eigen werk had voorgedragen waardoor sommigen van de jury dachten dat Nathalie geen podiumervaring had. Mooi niet dus en dat was er aan te zien. Nathalie kon performen, Nathalie straalde uit, Nathalie stond er gewoon, Nathalie wist dat zij er stond. Alleen waren de teksten van Nathalie nog niet je dat, te veel cliché, niks vernieuwend qua beeld (ook niet toen ik het later op internet terugvond), nog te veel dwangrijm en dat kostte punten.

Tijd voor de jury om te beslissen wie er naar de finale mocht. Dat Maarten afviel was overduidelijk aan de punten. Dat Fjorton en Seret het met alle gemak nog haalden was ook duidelijk. Kwamen de twee vrouwen aan bod in een nek aan nekrace waar onze moderator in het vuur van zijn eigen ideeën even vergat dat de afspraak was dat publiekappreciatie (het applaus dat hij moest waarnemen) pas in voege treedt indien er onenigheid tussen de jury bestond. Er was echter geen onenigheid zodat na het doven van een paar spetterende vonken Yerna alsnog mee mocht naar de finale.

De finale was een beetje voorspelbaar. Guy Seret deed zijn best. Zijn performance zat goed in elkaar, zijn tekst begon ijzersterk maar zwakte even af naar het einde toe. Toch bleef hij goed genoeg om als winnaar naar de Antwerpse finale te gaan.

Fjorton was in de finale wel grappig maar echt boeien kon hij me niet, althans niet qua inhoud. Hij scoorde hoog genoeg qua performance om één en ander goed te maken.

Yerna die de hekken sloot, bleef inhoudelijk heel sterk, al raadde niemand van de andere juryleden dat dat laatste gedicht over een Dame Blanche ging (ik had het al eens gehoord en wist het dus wel) maar qua performance verloor ze nu wel punten omdat het plots opviel dat er geen variatie te vinden was en ze alles steeds op dezelfde manier bracht.

Punten werden geteld, geen discussie mogelijk, Fjorton en Guy Seret gaan door naar de finale die doorgaat op 14 februari in café Gounod (naast de Bourlaschouwburg), Kelderstraat 4, Antwerpen, vanaf 20u00.

Tussen de wedstrijd door, dat mag niet vergeten, kregen we nog een paar leuke acts en muziek van allerlei artiesten die ik niet meer uit het hoofd ken. Chocolate Lovers met hun versie van Melopee en te beluisteren op Parlando, Vincent Dalemans die hoe langer hoe gekker doet maar wel goed was voor een lach, Peter Kluppels (die al zeker naar de eerste Belgische Slamfinale gaat in Brussel) en die in conflict lag met zijn hond maar voor de rest viel het nog mee, net zoals de avond in schoonheid met een glaasje wijn werd afgesloten.

© Kaatje Wharton

Eerste winnaar: Sven De Swerts

Spinnenvorst

Gij zult schoon zijn

omdat ik dat ook ooit was.

Gij zult snuiven om zo een

Evenbeeld van mijn denken

te worden. Gij zult lege wijn -

flessen op stenen stukgooien om

zo de traditie voort te zetten.

Elke spin is een hogere genialere levensvorm

van jou en zult ge eren, uzelf onderwerpen om

te idoliseren. de bijbel sla je over om mij te

lezen, na te leven. Uw lang haar zult ge

houden, verwennen en verzorgen als een

godsgeschenk. Als iemand u wil verkrachten

staat ge dat toe en vindt ge het fijn en kreunt ge.

Gij zult vrijen en drinken om mij te verafgoden

te evenaren. Ik heb de nagels gestolen

.

om zo de polsen open te halen,

gelijk jij ook zult doen als je

ooit “slaap” voelt opkomen.

.

het kruis heb ik omgedraaid

zodat gij priesters wilt

uitmoorden. Mensen zijn

lagere levensvormen, en ze

verdienen een intellectueel kunstwerk als

jij niet. Iedereen die u slecht vindt is ofwel

stupide ofwel benijdend jaloers.

iedereen die u aanbidt zal je afsnauwen &

het volgende in hun gezicht brullen.

.

“vindt gij mij nog steeds aardig?

.

Vindt gij mij…nog…steeds?"

.

© Sven De Swerts

Het was niet eenvoudig, een keuze maken uit al die inzendingen. Ik dank dan ook iedereen die zich de moeite heeft getroost om wat in te sturen. Zelfs de moeder van wil ik danken, al weet ik niet of het kind van er nou al dan niet van op de hoogte was. Maar goed. Het is gebeurd. Ik heb geselecteerd op basis van mijn eigen quoteringssysteem. Ik heb met andere woorden gekeken naar spelling, taalfoutjes, consistentie, idee-uitwerking, vormgeving, en zo voort en zo voort. Het gedicht als een ambachtelijk product, quoi. En dan beoordeeld. Eerst op 3, dan op 10. En uiteindelijk krijg je dan een samengestelde score. Eentje dat wel garant moet staan voor jouw eigen overtuiging. De Spin wint dus bij mij. De anderen ook, maar ietsje minder. Zo is het leven.

.

En als iemand zowel Nip als mezelf een suggestie aan de hand kan doen over hoe the f*ck je een gedicht op deze blogpagina in een tekstkader kan plaatsen met regelafbreking en dergelijke prietpraat in html, die mag het ons altijd laten weten. Voorlopig plaatsen wij het strijdgedicht van de week dan maar elke dag bovenin onze post...

.

Frans V.

Blogstrijd + gedicht

De blogstrijd (zie ook boven, zie ook onder) woedt, mensen, vrienden, bezoekers, in volle hevigheid. Ten huize Vlinderman bouwen de spanningen zich op, Nip heeft zowaar het eerste bloed trachten te halen op haar blog, waar ze zich openlijk afvroeg of mijn smaak dan beter zou zijn dan de hare.

Waarom? Waarom kan zij niet wachten tot u gesproken hebt, zo ergens volgende week zaterdag, als jullie onze keuzes hebben beoordeeld...

Ik prik niet terug, ik ben een dichterlijk zieltje, dus schrijf ik terug. Uit liefde, je kent dat wel.

En garde



weer wordt de strijd aangegaan
tussen geliefden het minnen
aan de kant geschoven, tranen
ook minstens blauwe plekken
en stof om in te bijten

na het vertrappelen dan
het verzorgen, dekens vol
troost op gehavende schouders
en zoete woordjes schuren
in gescheurde oren

die vinger die nog wijst
uit het oog, uit het hart
de dolk die daar niet hoort
en franjelintjes in het haar

daar stamp je maar mee
door een bloedrode zee
even snel na het wijken
het opnieuw bezwijken

Frans V.

Gedichtendagverslag + gedicht

Gedichtendag hebben we alweer gehad. Er was een beetje volk, er was een beetje woord, er waren dichters. Indian Caps go, al was het bij tijden een beetje te licht. Dichters houden namelijk van smoezelig. Deze dichter toch. Vanaf iets voor zeven begonnen er al mensen binnen te sijpelen, stuk voor stuk opgevangen door Kaatje Wharton, gastvrouw van de avond. Ondertussen stoomden Nanny en Frans de deelnemerslijst klaar qua volgorde, via het beproefde recept van de Muzeval. Enige caps (of waren het nu inca's) later begonnen de voordrachten. Ieder zijn stijl, ieder zijn meug, maar er werd gedicht, gemusiceerd en gedanst. Enkele foto's van die avond, zodat u mee kan proeven, zijn er nu ook, eens ik vastgesteld had dat ze allemaal een stuk of 15 MB groot waren (en Blogspot gaat maar tot 8 MB...)

Fjorton en Philip Meersman

Jo Peeters

De Antistresspoweet

Chris Van de Rijck

Een Kleine Keizerin en een AnnaStesia

Eli Stater

De Minister Van Agitatie

Kaatje Wharton

Wat u zeker niet mag missen volgende Muzeval, dat is het free podium, waar ik samen met Chris Van De Rijck een kort samenspel ga debiteren. Oedipus zelf komt mee toehoren ;)

Verder goed nieuws voor alle blogstrijders ter wereld: de inzendingen lopen lekker! Toch bij Bibi. Ik zal veel werk hebben zondag om er eentje uit te selecteren. En dan verwacht ik nog wat van Kleine Keizerin (beloofd is beloofd) en van Annastesia, die trouwens zondag zal deelnemen aan de vierde voorronde van de Antwerpse slam, dat tussen ons gezegd en gezwegen, een coproductie is tussen Stichting Zondag én Stichting Pipelines! Kwestie van de juiste pluimen in het juiste gat te krijgen.

droomland

azuren kussen vinden

haar opgezette lippen

daar op het eindeloze strand

van hun kleine tropisch eiland

voor een week of drie dan toch

met het hoofd in elkanders handen

het hart verwarmd tot 30 graden

- en meer tijdens de korte nachten -

hun plekje om eens los te laten

wat een ander soms begeert

maar niet vinden kan noch wil

samen gedachten lezen

in het hart weten dat

het toch wel juist moet zijn

zij twee daar aan de einder

van een verreweg thuisland

eens in dromen daar gekomen

Frans V.

Gedichtendag + gedicht

Zo, deze dag is het eindelijk zover, de blogs zullen ervan uitpuilen, en ik wil niet achterblijven. Gedichtendag is gearriveerd en als je het fijn bekijkt, loopt die dag over verschillende dagen (vraag me niet waarom ze er geen Gedichtenweek van maken). Afspraak deze avond voor mij is Kunstkamers Indian Caps aan de Engelse Beurs 4 in hartje Antwerpen.

Vanaf 19u wordt daar het startschot gegeven voor de jaarlijkse Poëzie-estafette van de Muzeval. Lekker gratis en zo. Er zullen dichters zijn, er zal dans zijn, en een stevig streepje muziek zal ook niet ontbreken.








Voor het echter zover is, ga ik nog eens op bezoek bij mijn neuropsychiater. Gelieve de nadruk te leggen op neuro. We gaan de stand van zaken in verband met mijn hoofdpijnen en prismaglazen een keertje onder de loep leggen. En wie weet eindelijk terug aan de slag gaan. Ik kan wel wat hoofdpijn hebben, maar het mag niet overdreven zijn. We zien wel.









Terug naar Gedichtendag in Antwerpen: wie mag je zeker verwachten op onze avond:

Bart van Peer
Chris Van de Ryck
Dirk Elst
Eli Stater
Erwin van Massenhove
Fjorton (na 22 u)
Frans Vlinderman
Herman J. Claeys
Jo Peeters
Johan Praats
Kaatje Wharton
Kristof Van Hooymissen
Lin
Lode Van Oxenbergen
Maarten
Marc Tiefenthal
De Minister van Agitatie
Philippe van Beek
Philip Meersman
Werner Vols

Intermezzo’s:
2 x Dansgroep Mirium (dans op poëzie).
Rudi de Smet ofte Man Rudes (zang, gitaar)
Suzy’s Back in Town (jazzgedichten met accordeon)

Je ziet het, je hoort het, je proeft het, maar alleen als je erbij kan zijn. Dus: gooi weg die das, trek je gemakkelijke broek/rok en dito schoenen aan, wikkel een sjaal rond dat verkleumde nekje en kom gerust af.

gedichtendag 2007

witte wolken bevolken
in nacht gehulde stegen
terwijl de horden drommen
voor talloze open deuren
waar de dichter vandaag
zijn feestdag viert

lokaaltjes vol rook
bruine vingers die knippen
bij een gesmaakte declamatie
of een spontaan applaus
op het einde van een reeks
die veel te vroeg moest eindigen

handen schudden, kussen wisselen
een omhelzing links en rechts
blikken vol verwachting, wat
er moet gebracht, het zal
wel ergens in 't Stad gebeuren
waar ook deze dichter
zijn publiek zal zijn

Frans V.

The Motorcycle Diaries + gedicht

Wat doet een Vlinderman als hij niet dicht? Nou, af en toe een filmpje meepikken (ik ken iemand die groen zou uitslaan bij dat af en toe, maar kom). Sinds half juli ben ik ook lid geworden van een filmforum, dat opereert onder de vleugels van cultureel centrum 't Gasthuis in Wijnegem. Even toelichten wat we daarmee willen bereiken: iedereen gaat wel eens naar de cinema en kijkt dan lui achterover gezakt naar wat er op dat scherm vooraan geprojecteerd wordt. Het filmforum gaat iets verder dan dat. Elke vierde woensdag van de maanden september tot en met juni wordt er voor amper € 3,00 (senioren krijgen extra korting) om 20u een film vertoond in het CC. Deze film past binnen een jaarlijks nieuw thema en wordt ingeleid door één van de leden van het filmforum. Na de film is het dan de bedoeling dat er nog wat nagepraat wordt over de film (vandaar het woord forum), bij een glaasje nat. We proberen ook de bibliotheek van Wijnegem erbij te betrekken, door boeken aangaande de film ter beschikking te leggen voor wie wat meer wil weten. Het thema van de films 2006-2007: opmerkelijke figuren. Deze avond gaat het over de jeugdjaren van Ernesto 'Che' Guevara, waarin we bij deze wereldberoemde verzetsman zijn idealen zien ontstaan. Juist, The Motorcycle Diaries dus. Wil je meer weten, kom dan gerust eens af...

Che?

op een stalen ros gezeten
met achterlating van alles
wat niet vast gehangen
slechts ballast kan zijn
door de jaren van jeugd
blik op oneindig in het hart
de wetenschap van morgen

dorpen rondom armoede
met stof op het bord
eenzame gitaren snaren
over melancholie en rust
die berust in de ondergang
van stukjes vlees en bot
de onaanraakbaren aangeraakt

een hoofd vol verwondering
verzet in hogere versnelling
raast de woede door het lijf
met achterlating van de vrede
die geen rede blijkt te zijn
maar een juk van zonder geld
ben je maar een arme mens
of hoe bezieling wordt geboren

Frans V.

Bijna midweek + gedicht

Dinsdag alweer, het weekend is definitief vertrokken, maar het volgende lonkt reeds. Eerst echter zal de Gedichtenestafette nog plaatsvinden in Galerie Indian Caps (zie posting onder) aanstaande donderdag. Weet je niet wat doen die avond, zeg dan niet dat ik geen suggestie heb gegeven...



stadshaas

de Meir overstroomd
er loopt teveel volk
met de tanden op de grond
onder zaken beladen die
niemand ooit wil dragen

ergens en nergens flitst
een stadshaas tussendoor
met een gepeperde haast
op weg naar een stadshuis
de luis van het stedelijk schoon
om de deur toe te knallen

de kilte om hem heen
was hem te veel, waar
zijn al zijn buren gebleven
waar hij vorig jaar nog
opgewekt tegen spreken durfde?

Opgewekte en quasi hoofdpijnvrije groet,


Frans V.

Blogstrijd + gedicht

Het staat hierboven al aangegeven, maar ik wil jullie aandacht er eens extra op vestigen, want mijn lief Nipje en ik beginnen aan een blogstrijd! Helemaal beneden staat alle uitleg, maar toch nog even kort:

1) Stuur een gedicht naar mij OF Nip (dus niet EN).
2) Word gedicht van de week en sta een hele week in de spotlights op mijn (of Nips) blog!
3) Geef de gekozen gedichten dan punten op het forum.
4) Zie wie de beste smaak heeft, Nip of ik!
5) Niet gelukt? De aanhouder wint, stuur de volgende week gewoon weer in.

Een gedicht insturen of nog vragen? Mail naar frans_vlinderman@vlinderman.be (zet als onderwerp 'blogstrijd')

Succes ermee!


Hongergeleiding


een beker water op tafel
op een rond stukje vilt
met een bord vol dampen
recht naar de hemel van
de verfijnde veelvraat

het vriest glimmende keien
onder twee versleten voeten
tussen de ramen bloemen
een ongepoetste walm
en aanvriezend kwijl
houdt hem op zijn plaats

binnen wordt getafeld
naar verheven tradities
met het beste van het beste
nog niet tot aan de bodem
van een overvolle buidel
oogkleppen houden hen
aan hun stoel genageld


Frans V.

Eindhoven de wereld

De wereld van dichters is een kleine wereld. Pom Wolff, dat is een naam die al jaren klinkt in mijn eigen kleine wereldje. Na virtueel wat over en weer geschrijf op diverse websites waar dichters hun ding komen doen, kwamen we elkaar ook af en toe tegen. Meetings in Deurne, meetings in Over- of Neerpelt, ..., en dan praatten we af en toe. Over koetjes en kalfjes, maar ook over poëzie. Al lang geleden ontstond bij mij het idee dat we ooit eens samen wat moesten schrijven. Pom zijn stijl, ik de mijne, wat zou dat kunnen opleveren als kruisbestuiving? Vandaag is het zover. Met een mengeling van verbazing en fierheid over en op het werkje, ons duogedicht. Meer info ook op de site van Pom zelf. Gewoon effie klikken.

eindhoven de wereld

pinautomaat opgeblazen

geld op straat, babylijkje

in het japanse kamp heerst vreugde nu

de troostmeisjes voorbij

goud heeft ze goud deze japanse

eindhoven

de wereld is zo gewoon

hoe ver nog door een nacht heen

als de dag je toch niet wil
de scherpte uit je blik verdwenen

in de bodem van het laatste glas

slechts oog nog voor de goedkoopste steak

waarom wil deze vrouw van vodden zijn

waarom die halve armen, dat halve been
en ook nog goud

dat haar beschadigd lichaam mooier

je weet het nu

©fransvlinderman/pomwolff

Goedenacht en tot morgen.

Frans V.

Het Vlinderiaans forum staat online + gedicht

Eindelijk, ik ben erin geslaagd een forum aan te maken, met toch wel behoorlijk wat mogelijkheden. Met dank aan phpBB © 2001, 2002 phpBB Group, en ook aan de mensen van Superfora. Wie zin heeft, kan eens langslopen door hier op te klikken en de boel wat gaan verkennen. De eerste gastdichteres, Nathalie, zal er alvast haar gedicht terugvinden (bedankt, Nathalie!), anderen zijn altijd welkom om ons van hun werk te laten genieten.

Een volgend nieuw initiatief wordt momenteel nog door Nip en mezelf verder uitgewerkt, maar daarover later meer. Een tipje van de sluier evenwel: het wordt een wekelijks ritueel voor de poëzieliefhebber. En nu tijd voor een nieuw gedichtje (nou ja, nieuw).

zeerust

de zee glanst glad
geen golven vandaag
ligt de wind plat voorover
tot aan het strand daar
waar het water stukjes knabbelt
uit het land dat niet wil wijken

in de lucht valt rust te proeven
en eerbied wordt geplukt
met een open ziel die ziet
hoe de winterzon waakt
over haar ontelbare planeten

er wordt storm voorspeld
met huizenhoge golven
zal de natuur opnieuw herstellen
wat haar allemaal werd aangedaan

maar vandaag is er nog stilte
ik wandel een eindje weg
met mezelf en de zee

Nog een prettig gestoorde zaterdagavond aan iedereen!

Voor de mensen met verkoudheden onder ons...

loopvocht

de woonkamer ligt er
onverlicht bij, de gordijnen
gesloten, de woorden stil
uitgesproken, heb je het gehoord
van de zeven, de zeven

de mensen op straat
haasten zich blauw verijsd
in wel zeven sloten tegelijk
al is het eerder er op
met kermende handen en knieën

ergens duister verscholen
haalt een man zijn gram
op, net zoals zijn neus
die loopt en loopt, hij
was gisteren nog wezen wandelen

Frans V.

Op 25 januari is het opnieuw Vlaams-Nederlands gedichtendag. Laat ik het mijn tweede feestdag van het jaar noemen. Dan wordt immers over de grenzen heen de spot gericht op de poëzie. Letterlijk honderden initiatieven worden dan ontplooid om het gedicht in de kijker te plaatsen, en daarmee ook rechtstreeks in het oor. (Foto: Nip en ik op Gedichtendag 2006)

In Antwerpen zijn er ook heel wat trepleisters te bezoeken. In mijn hoedanigheid (wat een lekker woord is dat, zeg!) van kernlid van de Muzeval (elke tweede donderdag van de maand in actie te zien in 'Restaurant en drinkatrium Bazilikum, Verschansingstraat 61B, 2000 Antwerpen), wil ik hierbij de aandacht vestigen op ons eigen initiatief: de gedichtenestafette. Afwisselend draagt een aantal dichters gedurende een zevental minuten voor uit al dan niet eigen werk. Er is drank voorzien, er is muziek voorzien, ja, zelfs dans. Alles gaat door in Kunstkamers Indian Caps, Oude Beurs 4 te 2000 Antwerpen. Aftrap om 19u00, einde 23u00.

Er is echter meer: wie dat wil, kan zich ook nog opgeven om mee voor te dragen in deze estafette. Je moet dan wel snel zijn en een mail sturen naar Marc Tiefenthal op marc_tiefenthal@hotmail.com . Uiterste inschrijvingsdatum is 20 januari (jaja, overmorgen al). Wil je je poëzie dus ook eens delen met een live publiek, geef dan enkele gecontroleerde en gecoördineerde lellen op dat toetsenbord van jou...

Ah ja, het herexamen is goed verlopen. Al weet ik nog altijd niet of moeders met de taaislijmziekte onder de leden deze ziekte nu kunnen doorgeven aan hun kinderen en of dezen dan die ziekte ook zullen ontwikkelen. Hoe dat zit met split-brainiacs en hun links en rechts en wat wel en niet, nou, vergeet het maar. Ik had ze ook niet nodig om er glorieus door te zijn.

(foto: Pom en Vlinderman interactief)

de dichter van binnen

in zijn moedertaal
schrijft hij alles neer
elke waarneming
gedachten en fragmenten
die zijn geest bevolken

hij is een chronisch lijder
leider van alle letteren
die hem ter beschikking staan
ook al werd alles reeds gezegd
geschreven en soms verzwegen
wil hij nieuwe woorden geven
aan wie niet kan kijken
in zijn overgelopen hoofd

terwijl de buren gaten boren
in de andere zijde van zijn muren
blijft hij ernstig bij zichzelf
hij blijft en schrijft en blijft
bij zichzelf, hij moet nog jaren schuren
voor hij zichtbaar wordt
voor iedereen en ook
zichzelf

Groet,


Frans V.

Slamgedicht + examen

Hiep hoi, vandaag nog laatste examen en dan zijn we er weer vanaf voor enkele maanden. Nip moet helaas nog een poosje doordoen, tot begin volgende maand. Maar die doet dan ook unief en dat is wat anders. Nee, ik doe nog mee aan biopsychologie. Bio-watte? Nou, noem het maar een ontdekkingsreis naar de inzichtelijke en wondere wereld van hersenen en genen en gedrag en wat je maar kan fantaseren. En zo kom je ook te weten hoe dat met 20 maart 2006 en mijn vlinderkoppeke zat.

Ik ga nog wat leren, maar eerst een voorproefje van mijn act op de finale van de Antwerpse slamvoorronden. Niet meer dan dat, gewoon een teaserken.


stoelendans


een stoel en een stoel
nog meer stoelen, mensen
die door elkaar krioelen
roezemoezen, waar is de meester
gebleven, er moet gedanst
in de rondte, de wijdte

de stoelen worden kringgezet
alle mensen in de rij gesloten
stilte in de zaal, vol ogen
blikken gericht, de meester
knikt en klikt, de muziek
weerklinkt en vóórt, het gaat

rond en rond en om
de zweep erop, erover
sneller, almaar feller
gaan de voeten, ritmisch
c'mon baby, let's rock
tot een werveling van benen
poten en stotende lijven die
geven, sleuren, nemen, duwen tot

stilte

er is een stoel te weinig
voor de laatste mens
die de muziek nog hoort

En nu nog wat herhalen, ik zie jullie later wel weer

Gedicht & studie & forum

Een heerlijke zondag achter de rug. Na met veel moeite mijn lijf uit bed gesleurd te hebben, enkele dampende mokken koffie naar binnen gegoten en me aan mijn hoofdactiviteit vandaag gezet: het vak de psycho-sociale hulpverlening in mijn dichterlijk brein stompen. Ruim negen uur en zeventien pagina's samenvatting van 170 en nog wat cursuspagina's verder ben ik er maar mee gekapt. Als het me nou nog niet lukt, dan hoeft het niet, je kent dat wel.

Een gevolg daarvan is dat ik geen tijd had voor gedichten vandaag, noch de fut daartoe. Ik plaats daarom maar een oudje dat ik ergens in maart heb geschreven, maar dan wel eentje met een knipoog...

En dan nog een kleine mededeling: dat forumke dat ik hier aan gelinkt had, ga ik subiet de deur uitkegelen. Daar kan je maar een bericht op laten zetten van maximaal 20 woorden. Of 20 regels, whatever. Wie biedt nu zoeits aan? Laat ik maar op zoek gaan naar iets deftigers, later, als ik wat minder met de studiecijfers bezig moet zijn...

studente in het oudste beroep

ze knoopt haar hemdje dicht
een versje of twee hardop
en zet zich alvast schrap
tegen het gekijf dat ongetwijfeld
haar weer opwachten zal

ze weet van uren respecteren
wordt een mens niet wijzer
noch komt ze ooit vooruit
met haar onbekend bezoek
's avonds laat in het park

toch jaagt ze haar zinnen
schijnbaar onbezonnen door
de stiekem gevallen nacht
vandaag slaapt ze in een bed
en morgen komt misschien

heel misschien dan eindelijk
de ware in haar armen, hij
die niet zal moeten betalen
tenzij met een leven lang
en gelukkig dan maar ook

So long and thanks for all the fish! (uit: Hitchhiker's guide to the galaxy)

Frans V.