uit de oude doos

Uit de spelonken van het verleden wat echo, hieronder, en niet om mij achter te verschuilen. Geen heimwee, geen verdriet, alleen een oude koffer vol verhalen die zich willen laten vertalen.

Het ooit langharig Vlindermantuig...

ken mij dan

het ongerust getrappel der ganzen
doet mij wijken naar andere oorden
wijl gij waakt en blaakt, mijn vriend
zal ik ongezien duizend stormen oogsten

na het levenslang stil kwartier
gedurende een moment van onthulling
in het dromenrijk der verdwaasden
ontwijk ik jullie voor de laatste maal

in verstard hol gezwijg
vier ik mijn laatavond
met zoveel gasten aan tafel
als die ene stoel het toelaat

wanneer dan besef aan komt kloppen
en jullie deur vandaag zich opent
zal het de leegte zijn die wacht
als een versleten deken over mijn spoor

dat jeukend gekras in de vereelte ziel
zal niet meer zijn dan een oud litteken
waar ooit mijn mes in vlees schreef
hoe mijn naam ook heeft geluid

Frans V.

Vlinderman in het verzet

Er worden verwijten gemaakt dat Vlinderman maar wat aanleutert, dat Vlinderman niet kan schrijven, dat Vlinderman een nep-dichter is, die wel zou willen, maar niet kan. Daartoe worden gastenboeken misbruikt op de meest schaamteloze wijzen, viert het analfabetisch hoog-gequoteerde gehalte diverse medailles en wordt Vlinderman als het ware uitgenodigd er maar het bijltje bij neer te gooien.

Nieuws van dit front: nog niet voor even! Er zijn zo van die plaatsen waar Vlinderman niet wil komen omdat hij daar een mening over heeft die die plaatsen niet siert. Wel, dit is zijn eigen plekje op het voor iedereen openstaande internet en daar wil hij dus blijven komen, de ene dag al wat rustiger dan de andere. Wie daar een probleem mee heeft, tikt gewoon dit adres niet in of klikt niet op de linken her en der. Miljoenen andere mensen te jennen op nog meer miljoenen andere sites, nietwaar?

Dit gezegd zijnde, wie een dichter zoekt voor een gelegenheidsgedicht, kan altijd HIER eens een klikje op geven. Poëzie op maat door Rudi De Smet, zoals Bibi het ook al eerder zelf aangeboden heeft en wie weet, misschien iets voor u.

Rudi De Smet (bron afbeelding: KLIK!)

Zo verliefd dus

Zonder woorden. Nu ja, uiteraard met woorden...

Schoon voorbeeld... (bron afbeelding: KLIK!)

zijn dromen

toen verscheen zij aan zijn einder
gracieus als een ongetemd veulen
onbeslist tot toenadering gestopt
zag haar twijfelen over keuzes maken
verder weg zoveel anderen
nieuwe grensposten te groeten

ging zij er even bij zitten
daar toen in de wazige verte
in volle bezinning de tijd vergeten
riep hij nog zijn ziel naar haar toe
gedragen op onstuimige harteklop
leek zij hem niet te begrijpen

de laatste maal dat hij haar zag
bloesem van wilde seringen
wat een waarachtige herinnering
gidst hem daar verder door het leven
elke dag een stukje dichterbij
zijn steeds weer wijkend einde

ooit vindt hij haar opnieuw
nooit opgehouden met dromen
weet hij haar nog ergens wachten
omdat ze beiden verloren zijn
en waren, gisteren als vandaag
voert zijn pad slechts naar haar

Frans V.

bevreemdend

Vlinderman is wat moe van het niet vasten. Misschien moet er eens in die richting gedacht worden. 40 dagen alleen met zichzelf, in de woestijn van het bestaan, spreken met de buik en luisteren naar het hoofdse antwoord. 't Zal waarschijnlijk niet lukken, maar het was toch maar een mooie gedachte...

Sprak de poes van de melk... (bron afbeelding: KLIK!)

lachman

hij behaagt eenieder die
met graagte wordt verwend
om als een kind vertroeteld
genieten van het vroeger toen
er nog om meer gelachen

heeft hij zich ten dienste gesteld
van de vormeloze meute die krioelt
en zwelgt in het succes van slechts 1
succesje op een dag, een lach
te toveren op een stuurs gelaat

maar 's avonds in de schaduw
van een betonnen bruggenhoofd
schuilt hij zijn eigen warmte bijeen
en denkt dan aan zijn eigen dak
ergens in een ver vervreemd land

Frans V.

Tegen het rascisme

De onverdraagzamen onder ons weten zich nogal te manifesteren op het anonieme internet. Met vuilbruin gebral en vooral intimiderende praatjes voor hun eigen Klaas Vaak spuien ze hun armetierige gedachtjes, hierbij absoluut niet gespeend van enige botheid en verwachten ze vervolgens een staande ovatie. Vooral de racistisch ingestelde medemensen (?) onder hen spannen hierbij de kroon. Aan hen draag ik onderstaande senryu op. En neen, Bibi laat zich niet intimideren. En ja, Bibi vindt zichzelf een loonslaaf, maar is daar niet al te stiekem fier op. Ge moet indien mogelijk immers wat doen voor de kost, zelfs in dit land van onvoorstelbare sociale opvangnetten. Dus door wat te doen, kan ik het systeem mee in stand houden en daar varen anderen dan weer wel bij. Ook als ze niet hier geboren zijn. Vlinderman is een wereldburger, dan pas een land-bewoner. En wie weet kan deze link ook nog wat licht in de bruine brij van de anonieme vuilspuiter brengen.

Zo duidelijk genoeg? (bron afbeelding: KLIK!)

welvoeglijkheid staat
wanneer de nood het hoogst is
voor een wederwoord

Frans V.

Het vergeten met de jaren

Heerlijk hoe dat grasduinen in mijn archief telkens weer dichtsels oplevert, waarbij Vlinderman zich eens goed in het (weinige) haar moet krabben om zich terug voor de geest te halen in welke beweging toentertijd de woorden zich aaneen lieten rijgen. Gelukkig zit Bibi niet om wat fantasie verlegen, want dat het geheugen niet altijd meer je dat is, blijft één van de continu terugkerende vaststellingen te zijn waarmee de jaren hem vertellen dat het allemaal ook niet meer je dat is...

En het kan ver gaan... (bron afbeelding: KLIK!)

krantenman

nieuwe zetel kraakt geleerd
onder het gewicht van de man
die na noest gespaar
een nieuwe partner zocht
samen de krant te lezen
bij de gekende geur van
te lang geleden gewassen
met de hand gebreide sokken

wankelbare passanten buiten
schuiven door de vrieskou
voor het eerst dit jaar aanwezig
en opnieuw de ongekende vijand
bij het dooien onder zomerzon
blijft geen geheugen onberoerd

vijftien koppen verder
stijf van zwarte inkt en
cafeïne zonder melk en suiker
is hij niet langer aanwezig
om de eerste schuiver te zien
gaan tegen zijn eigen vlakte

hij ligt er al met amper
een witteke erbij teveel
en zeker vandaag
blijft hij liggen
tijd om na te denken
is er nadien nog wel genoeg
als de rede is vertrokken
met zijn nieuwe roddelkrant

Frans V.

en maar verder gaan...

Of iemand ooit gelijk heeft, het blijft maar de vraag. Zoveel lijken tussen nu en straks, en niemand verantwoordelijk. Het lijkt de wereld wel in de hel... Dat neemt niet weg dat Vlinderman vandaag met Nip samen vijf-en-een-half jaar viert, waarvan één-en-een-half getrouwd. Dat mag ook wel eens een vermelding krijgen, niet?

Wij doen het uiteraard met liefde... (bron afbeelding: KLIK!)

fata gisterana

voorbij het gerotzak

je hebt het weer aangezet

een oude vertrouwde zin
die kraakt in zijn oren
geteisterde herinneringen oprakelt
maar hem niets meer zegt dan
dat gisteren toch voorbij is

monstert ze hem ongelovig
en ontdaan van de man die
hij zo ineens geworden is
en haar koud terug bekijkt
of ze nog meer te zeggen heeft

erkennen ze beiden de tijd als
de meester die hij werkelijk is
vijlzame geest van kanten
die te scherp zijn om
verder mee te leven

Frans V.

Aan meerpalen geklonken

Poëtische uitnodiging:

AAN MEERPALEN GEKLONKEN

(bron afbeelding: KLIK)

Erotische en liefdespoëzie op Valentijn
met muscatwijnen uit de Languedoc

Patrick Brysbaert speelt enkele nocturnes van Chopin

Deuren: 20u00

Presentatie: Frank De Vos

Literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen

Dat het evolueert

Morgenavond treedt Vlinderman nog eens aan in Den Hopsack met erotische en liefdespoëzie, maar vandaag is het zaterdag rustdag, luierdag ook. Tijdens dat luieren kwam ik nog onderstaand zelfportret tegen en dan moet ik vaststellen dat die zelfportretten toch een gevaarlijk iets zijn, omdat een mens altijd verder evolueert. Om maar te zeggen dat het ondertussen een zelfportret van iemand anders is geworden ;-)=

Er zijn altijd uitzonderingen op de regel... (bron afbeelding: KLIK!)

zelfportret 2

onder de dikke laag
van soms wollen woorden
waar hij zich al eens verwarmt
aan wat vergeten eenzaamheid
klopt een mensenhart
een trage cadans
van overtollig onbegrip
en ook wel ander verdriet

en heel soms
als hij denkt
nu is het genoeg
tilt hij een hoekje op
om dan de ijzigheid te voelen
in onbeschrijfbare adem vol walm
over hoe hij beter anders doet

de rillingen al lang beu
blijft hij dus schuilen
onder zijn woordendeken
waar hij zich kan koesteren
in de aandacht van zijn navel

hij is een vrije schrijver
slaaf van duistere driften
en heel soms vindt hij dan
poëzie in de dag
en dat bij leven

Frans V.

Voor E.

Onderstaand gedicht is er eentje opgedragen aan E., goede vriend en mededichter, -strijder ook soms. Het is een klein riempje onder een groot en gewond hart en dat lijkt me nodig. Hou je sterk, kameraad, en zoals steeds sta je er niet alleen voor. Het is misschien wat lastig om te voelen nu, maar tijd brengt wel de raad die je voorlopig ontbeert. En ja, mensen, dat is hoe Vlinderman omgaat met zijn vrienden.

Uiteraard ook IRL (bron afbeelding: KLIK!)

behouden schoentjes

kleine schoentjes
van oranje fluweel
het leven ontvouwt zich
bij iedere blik op
kleine schoentjes

ik kan je nog dragen
je past nog steeds
op deze ruige arm
maar wat doen we morgen
als je zelf wil stappen?

we kunnen misschien samen
wat door de straten kuieren
en kijken in etalages
en dan til ik je op
als het jou te hoog zou zijn

en binnen afzienbare tijd
neem ik je dan echt mee
eens stevig stappen
op je laatste vrije avond
ik neem mijn stok dan wel mee

maar nu blijf ik nog kijken
naar die kleine schoentjes
die ik je nooit gegeven heb

Frans V.

Voorbij de vooroordelen

Het land staat al enkele jaren in rep en roer als het gaat over mensen uit het buitenland die zich hier binnenlands willen komen vestigen. Zolang ze maar op de autochtone mens 'van hier' gelijken en zich niet als een overduidelijke allochtoon uit een land voorbij Nederland, Duitsland, Engeland, Luxemburg of Frankrijk gedragen, wordt er ook niet al te veel inkt aan verspild. Maar zodra het er allemaal wat zuidelijker dan Europees begint uit te zien, slaat de schrik veel onwetenden om het benepen hart. Al dan niet terecht, maar het gebeurt meer dan deze Vlinderman lief is. Vandaar mijn bijdrage vandaag, om daar het één en ander van aan de kaak te stellen.

Zonder woorden (bron afbeelding: KLIK!)

op de vlieger

iets donkerder dan gebruind
niet veel, maar toch wel
wat naar zijn tafel gaand
glanst haar huid getaand
druppels zweet vergeefs

en ze kijkt naar hem
karbonkels diepe poelen
(ik heb de wereld gezien
ben al verder gereisd
dan jij zelfs kunt vermoeden)

en hij kijkt terug
de blanke man
bange blanke man
voor zijn plekje
eigen plekje eerst?

wuift hij haar na
uitgeprocedeerd
- hij denkt uitgeput -
naar haar toekomst terug
misschien wel haar verleden

ze ziet het niet
en hij ook niet meer
modern monster met lak
aan alles, vooral zichzelf

Frans V.

Nachtmerries, laten lopen of berijden?

Zoals ik tegen de collega's placht te zeggen: 'Feitelijk zou ik mijn overuren moeten noteren, iedere nacht dat ik van het werk vergezeld mijn dromen ook dan moet delen,' en dat het andere woorden zijn, bon, het komt op hetzelfde neer. Teveel wordt een Vlinderman gejaagd door wat gedaan en tegen wanneer en te weinig handen voor handen, het werkt in op het creatieve element dat hem zijn bestaan vergunt. Daarom deze bereden nachtmerrie voor u, nu u zo vaak al in de kou bent moeten blijven staan, omdat de Vlindermanmotor sputtert. We vinden er wel een goede mechanieker voor, ongetwijfeld, maar voorlopig wordt er hier nog volop gewacht op de juiste offerte...

Nog heel even geduld... (bron afbeelding: KLIK!)

bereden nachtmerrie

bezwaard met het ongetemde hart
verstopt hij zich schielings voor de dag
geen zonlicht zal ooit beschijnen
wat nog steeds te duister
nu al helder gezien kan worden

haast hij zich bij elke valavond
uit zijn donker hol vandaan
doorheen verlaten straten
over te leeg belopen paden

naar zijn eigen kale plekje
in het woud onder kromme eiken
om mee te klagen en te janken
naar de kille maan te onverschillig

wordt zijn gehuil als echt nooit gehoord
al weten eenzame zwervers wel beter
verstoken van zelfs hun laatste vrienden
immer alleen met de eeuwige zonden

uitgeput en aangedaan van alle zinneloosheid
spoedt hij zich voorbij het schuchter ochtendgloren
gehuld slechts in zijn verschoten kapmantel
wordt hij amper zelden dan steeds laat herkend

gezeten op zijn nachtmerrie
draaft hij door menig droom
tot het waken hem verdrijft
doch nooit de hele herinnering

Frans V.

Jachtige bekentenis

Stilaan murw gemaakt door het helse tempo van dit vlinderbestaan, vindt Vlinderman toch even een gaatje om nog eens wat te komen blogposten. Lang leve de oudjes, zij zullen blijven omdat hen door de leeftijd de afgrond werd ontzegd van de vergetelheid. Wat al zo lang mee mag gaan, zal wel moeten blijven bestaan, niet?

Blijven gaan... (bron afbeelding: KLIK!)

bekentenis

het leven werd reeds
beschreven in de kleuren
die hij niet herhalen durft
zelfs al kende hij hun namen
daarom zwijgt hij even
onmachtig met woorden
haar te kunnen beroeren

hoewel het hart pompt
en als razend beukt
tegen het inwendige van
zijn kast vol ribben
voelt hij dat het ongezegde
meer te vertellen heeft
dan hij ooit zou kunnen doen

blijft hij liggen op het bed
zijn rug één met de dekens
te smeken om wat woordenkracht
want hij staat op springen
als hij niet meer spreken kan

Frans V.

Een gewaagd Europees plan!

Europa komt eraan, voor zover het er al niet is. We kunnen er daarom maar beter ook even mee lachen, dat verguldt het 'slikken' van dergelijke pillen...

Europa dus (bron afbeelding: KLIK!)

The European Commission has just announced an agreement whereby English will be the official language of the European Union rather than German, which was the other possibility.

As part of the negotiations, the British Government conceded that English spelling had some room for improvement and has accepted a 5- year phase-in plan that would become known as "Euro-English".

In the first year, "s" will replace the soft "c". Sertainly, this will make the sivil servants jump with joy.

The hard "c" will be dropped in favour of "k". This should klear up konfusion, and keyboards kan have one less letter.

There will be growing publik enthusiasm in the sekond year when the troublesome "ph" will be replaced with "f". This will make words like fotograf 20% shorter.

In the 3rd year, publik akseptanse of the new spelling kan be expekted to reach the stage where more komplikated changes are possible.

Governments will enkourage the removal of double letters which have always ben a deterent to akurate speling.

Also, al wil agre that the horibl mes of the silent "e" in the languag is disgrasful and it should go away.

By the 4th yer people wil be reseptiv to steps such as replasing "th" with "z" and "w" with "v".

During ze fifz yer, ze unesesary "o" kan be dropd from vords kontaining "ou" and after ziz fifz yer, ve vil hav a reil sensi bl riten styl.

Zer vil be no mor trubl or difikultis and evrivun vil find it ezi tu understand ech oza. Ze drem of a united urop vil finali kum tru!

Und efter ze fifz yer, ve vil al be speking German like zey vunted in ze forst plas.
If zis mad you smil, pleas pas on to oza pepla