Gedicht: alledagsvlieg

Net nog even gedag kunnen zeggen aan oude Vriend Cisse (heyhey!), maar zodadelijk ga ik mijn telefoon eens ter hand nemen om die andere oude Bekende van mij, Johanne, nog eens te belagen. De man heeft ondertussen een waarschijnlijk al rondlopende dochter en is hier in het nieuwe Vlinderverblijf nog niet langs komen lopen, hoog tijd dus om daar wat aan te veranderen! Gelukkig genoeg heeft hij Bibi gisteren dan toch eens (terug)gebeld...

Ondertussen zetten de foto's van de afgelopen weken zich netjes op mijn harde schijf en kan u wat genieten van een bijzondere eendagsvlieg, namelijk de alledagsvlieg (neen, niet verwant werk aan het nanemens, maar toch :p). Het is één van de laatste gedichten die ik schreef tijdens het opstarten van deze blog...

Zo gaat dat met sommige eendagsvliegen... (bron cartoon: KLIK!)

alledagsvlieg

tussen de capriolen
van wel duizend sterren in
is hij de zon en de maan
nog niet vergaan van glorie
de furore trekt hem aan

barst hij elke avond los
voor een beperkt publiek
in muzikale levenslessen
en af en toe een verhaal
om stil bij te worden
de borden op het schap
tot gruizels te herleiden

hij stopt slechts dan
als zijn beurs gevuld
hem naar de grond toe trekt
om even te gaan slapen
elke dag kent zo weer
zijn eigen einde

Frans V.