Zaterdagse logjes
Over welgeteld vijftien dagen zijn Nip en Vlinderman een jaar getrouwd. Tijd om een balans op te maken, zou je kunnen zeggen, en uiteraard is dat zo. Omdat het echter een eerste oefening betreft, opteert Bibi ervoor om dat voor dit jaar even in de privésfeer te houden. Beschouw dit introductiestukje van mijn blog dus maar als een klein plagerijtje voor de nieuwsgierigen onder u.
Hedenochtend, om negen uur stipt, ging de wekker van uw ondergetekende. Redelijk vroeg, hoor ik u denken, voor op een zaterdag. Klopt, want doorgaans gaat er géén wekker whatsoever af op zaterdag, maar we moesten dan ook naar Juul, de hond waarop we van tijd tot tijd een tijdje dogsitten. We hebben in ieder geval al een stevige wandeling gemaakt met ons drietjes door het Te Boelaarpark en voor één keertje vond Juul geen énkele andere hond interessant genoeg om erachteraan te gaan. Wijlie blij natuurlijk, want houd dat stevig uit de kluiten gewassen beestje maar eens in toom als hij een prooi geroken heeft (vraag maar na bij Nip, die kan er in ieder geval over meespreken).
Soit, de dag is dus in feite nog redelijk jong naar mijn maatstaven en toch hebben we al heel wat gedaan, want naast dat wandelen en een heel stuk van de krant lezen, zijn we zonet ook nog even naar den Delhaize geweest. Daar valt natuurlijk niet veel soeps over te vertellen, behalve dat we een Swifferset aan een actieprijsje gekocht hebben om de netheidsstrijd met Miss Tofi en Miss Tati aan te gaan.
Zo, met die stralende zon buiten, kan ik nu niet anders dan in peis en vree deze stee even achter me te laten en me te begeven naar andere oorden, waar ik weer voor even onbereikbaar en oh zo zalig dat soms en waar woorden?
Hedenochtend, om negen uur stipt, ging de wekker van uw ondergetekende. Redelijk vroeg, hoor ik u denken, voor op een zaterdag. Klopt, want doorgaans gaat er géén wekker whatsoever af op zaterdag, maar we moesten dan ook naar Juul, de hond waarop we van tijd tot tijd een tijdje dogsitten. We hebben in ieder geval al een stevige wandeling gemaakt met ons drietjes door het Te Boelaarpark en voor één keertje vond Juul geen énkele andere hond interessant genoeg om erachteraan te gaan. Wijlie blij natuurlijk, want houd dat stevig uit de kluiten gewassen beestje maar eens in toom als hij een prooi geroken heeft (vraag maar na bij Nip, die kan er in ieder geval over meespreken).
Soit, de dag is dus in feite nog redelijk jong naar mijn maatstaven en toch hebben we al heel wat gedaan, want naast dat wandelen en een heel stuk van de krant lezen, zijn we zonet ook nog even naar den Delhaize geweest. Daar valt natuurlijk niet veel soeps over te vertellen, behalve dat we een Swifferset aan een actieprijsje gekocht hebben om de netheidsstrijd met Miss Tofi en Miss Tati aan te gaan.
Zo, met die stralende zon buiten, kan ik nu niet anders dan in peis en vree deze stee even achter me te laten en me te begeven naar andere oorden, waar ik weer voor even onbereikbaar en oh zo zalig dat soms en waar woorden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten