En als het nu eens...

En als het nu eens alle dagen hetzelfde was, waar zou dan de uitdaging liggen om er het beste van te maken of iets minder, er het 'gewoon gelukkige' van? Iedere dag ondergaan, in de wetenschap dat de volgende dag net hetzelfde van je zal vergen en ook zal opleveren. Geen moodswings meer, geen opvliegende gedachten die eeuwen kunnen blijven hangen, geen laag bij de grondse daden, die al evenveel eeuwen kunnen worden afgekeurd. Iedere zonsopgang terug die voetschimmel, die net de vorige avond definitief voorbij leek, elke avond dat opkomend grieperig gevoel. En dan wéten dat het de volgende dag onherroepelijk krek hetzelfde liedje wordt.

De beperkingen van de idee alleen al, daar kan Vlinderman dus niet op blijven hikken, want hij zou zichzelf vastlopen in de cirkelvormige sporen van zich te achtervolgen, om er achter te komen of hij sneller dan zijn schaduw kan zijn. Dergelijke gedachten komen dus op, drijven een beetje, zoals nu, aan de oppervlakte om vervolgens weer snel te verdwijnen uit het zicht, omdat de nodige koppigheid hem ontbreekt om het eens vanuit een/het filosofisch standpunt te benaderen. Of misschien gewoon omdat hij te dom is. Of te lui. Of omdat het hem uiteindelijk geen fluit interesseert, nu is nu en dat is ook bloot in 't Frans, dus misschien komt het allemaal dan wel weer goed (het gedachtesprongetje tussen nu en goed bespaart hij de bloglezer voorlopig even).

"'t Kan nooit kwaad," peinst Vlinderman over hun dromen

Deze avond wordt er nog eens gefeest, maar daar komen we later nog wel eens op terug. Bibi moet nu eerst aan tafel, waar een zelfverzonnen gerecht zal worden geserveerd door Nip. Komen we ook nog wel op terug ;-)=