Vrijdags logje
Vrijdag vandaag. Voorlopig niet veel te melden, het weer buiten spreekt van weinig beloften, dus kleden we ons alvast een streepje warmer dan we dat doorgaans doen in deze periode van het jaar. Vlinderman amuseert zich tussen alle andere bedrijven door kostelijk met zijn account op Facebook en bereidt zich verder voor op zijn nieuwe uitdaging met het penseel. Al heeft hij wel vastgesteld dat hij het niet zo heeft op tekenen met houtskool en priem. Het eerste verleidt hem altijd tot het teveel aanbrengen en dus te snel te donker te gaan in zijn schaduwen, het tweede blijft vooralsnog een ware kwelling voor zijn met wiskundige wetmatigheden gevulde geest. Vanaf heden wordt dan ook het schone adagio 'Oefening baart kunst' hoog vooropgesteld, in de hoop dat het enige grond van waarheid inhoudt.
We moeten vandaag niet werken, dus kunnen we het wat kalmer aan doen. Al staat er toch wel het één en ander op het programma (winkelen voor de opleiding, mutualiteit, districtshuis, beetje opruimen, laatste kastje in elkaar vijzen, oude kastje naar Kringwinkel terugbrengen). Tussendoor nog wat genieten van de uitzonderlijk gelukkige situatie van Nip en mezelf, kijken naar de toekomst met twee paar ogen in plaats van een enkel paar, terugblikken op wat ons zover heeft gebracht, in elkanders armen bekomen van de soms opstekende harteklop, genieten van elkaar, quoi. Het kán dus schoon zijn...
Vanaf zondag gaan we nog eens op Juul passen, de hond van onze huisdokter/vriend, zoals we dat al enkele malen hebben gedaan. In de tussentijd kan Miss Jackie T leren dat ook het eten waarvoor ze nu haar neus ophaalt, niet zal vervangen worden door een prakje dat ze wel al kent. In casa Vlinderman & -vrouw is het eten wat de pot schaft, ook voor de inwonende katten!
We moeten vandaag niet werken, dus kunnen we het wat kalmer aan doen. Al staat er toch wel het één en ander op het programma (winkelen voor de opleiding, mutualiteit, districtshuis, beetje opruimen, laatste kastje in elkaar vijzen, oude kastje naar Kringwinkel terugbrengen). Tussendoor nog wat genieten van de uitzonderlijk gelukkige situatie van Nip en mezelf, kijken naar de toekomst met twee paar ogen in plaats van een enkel paar, terugblikken op wat ons zover heeft gebracht, in elkanders armen bekomen van de soms opstekende harteklop, genieten van elkaar, quoi. Het kán dus schoon zijn...
Vanaf zondag gaan we nog eens op Juul passen, de hond van onze huisdokter/vriend, zoals we dat al enkele malen hebben gedaan. In de tussentijd kan Miss Jackie T leren dat ook het eten waarvoor ze nu haar neus ophaalt, niet zal vervangen worden door een prakje dat ze wel al kent. In casa Vlinderman & -vrouw is het eten wat de pot schaft, ook voor de inwonende katten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten