Nog één maal slapen + Moeder
Vandaag is het de laatste dag van een tot nog toe redelijk turbulent leven. Het leven van een Vlinderman, die zich al eens durfde vergalopperen in zijn drang zoveel mogelijk te zien op één dag, die niet bezig was met de toekomst, die hem van in het begin niet echt leek toe te lachen, het leven van een bestaan vol hindernissen, zo leek het wel. Een kleine vijf jaar geleden kwam er een jongedame in beeld, die zo vol frisse ideeën zat, dat Vlinderman er een beetje beduusd van opkeek. Weg die blik naar zijn navel, om eindelijk eens met echte ogen naar de wereld om hem heen te kijken. Een beetje bij de hand genomen ook, begon hij te verkennen, niet om zich veilig te stellen tegen de stekels die 'het leven' hem konden prikken, maar om de schoonheid van 'het bestaan' te ontdekken. Een lief wezen had hem ten lange leste kunnen doen ontbolsteren (als het gepermitteerd is om zoiets over jezelf te stellen).
Vandaag zal een dag zijn, die absoluut níet gevierd wordt. Het is de dag die zal neergelegd worden ter registratie als de laatste die er gewoon moest zijn. Een beetje verplicht levensuur, zo u wil. Iets dat ondergaan wordt, om daarna verder te stappen op een gloednieuw heraangelegd pad (tweedehands kan ook mooi zijn en als nieuw ogen). Wij malen er niet om. Wij gaan verder gaan dan we ooit hebben aangedurfd en de gids zal uitstekend zijn, zal doen alsof die weg gekend is als de eigen broekzak, terwijl mijn hand zal worden vastgehouden in een gidsende zekerheid dat we wel ergens zullen uitkomen waar het goed toeven zal zijn. Wij zijn sámen onderweg, halleluja, kent u het liedje ook?
Uitslapen is er om diverse redenen vandaag dan ook weer niet bij, al hadden we het ons voorgenomen. Er moeten nog wat laatste voorbereidingen getroffen, laatste handen gelegd aan uitgestelde zaken, om vervolgens nog op onze knieën wat te smeken om op zijn minst droog weer morgen, al zal het alvast mij een rotzorg wezen mocht het onverhoopt toch regenen. Een beetje nattigheid heeft mij nog nooit tegengehouden in wat dan ook, integendeel.
Nee, vandaag zal níet gevierd worden, maar wie wél gevierd dient, dat is moeder. Mama Mia, SM Lenie, ge hebt mijn onverdeelde en dankbare aandacht vandaag, mijn dankbaarheid zelfs onmeetbaar groot. Want zonder U zou morgen niets zijn, laat staan dat er dan sprake van 'ons' zou geweest kunnen...
Vandaag zal een dag zijn, die absoluut níet gevierd wordt. Het is de dag die zal neergelegd worden ter registratie als de laatste die er gewoon moest zijn. Een beetje verplicht levensuur, zo u wil. Iets dat ondergaan wordt, om daarna verder te stappen op een gloednieuw heraangelegd pad (tweedehands kan ook mooi zijn en als nieuw ogen). Wij malen er niet om. Wij gaan verder gaan dan we ooit hebben aangedurfd en de gids zal uitstekend zijn, zal doen alsof die weg gekend is als de eigen broekzak, terwijl mijn hand zal worden vastgehouden in een gidsende zekerheid dat we wel ergens zullen uitkomen waar het goed toeven zal zijn. Wij zijn sámen onderweg, halleluja, kent u het liedje ook?
Uitslapen is er om diverse redenen vandaag dan ook weer niet bij, al hadden we het ons voorgenomen. Er moeten nog wat laatste voorbereidingen getroffen, laatste handen gelegd aan uitgestelde zaken, om vervolgens nog op onze knieën wat te smeken om op zijn minst droog weer morgen, al zal het alvast mij een rotzorg wezen mocht het onverhoopt toch regenen. Een beetje nattigheid heeft mij nog nooit tegengehouden in wat dan ook, integendeel.
Nee, vandaag zal níet gevierd worden, maar wie wél gevierd dient, dat is moeder. Mama Mia, SM Lenie, ge hebt mijn onverdeelde en dankbare aandacht vandaag, mijn dankbaarheid zelfs onmeetbaar groot. Want zonder U zou morgen niets zijn, laat staan dat er dan sprake van 'ons' zou geweest kunnen...
12 opmerkingen:
Frans & Nip
Ik hoop van ganse harte dat dit een fantastische dag mag zijn voor jullie beiden
Frans je was aan haar snoetje verkocht bij die eerste blik :-)
Als je dan nog wist hoe slim ze was en is
Dan was het hek helemaal van de dam.
Zeker dan op deze dag van moeder
kan je haar hartje misschien laten denken aan Franskes ;-)
Ik kruis al mijn lichaamsdelen
dat het weer jullie goed gezind mag zijn.
Slaap vandaag nog uit, rust,
morgen hangt dat rond geval aan je vinger en ben je er Nipt niet aan ontsnapt :-)
Veel succes in jullie leven
en denk ook aan MS T..
misschien een stukje taart ;-)
Hey Frans, bedankt om er gisteren bij te zijn. Ik heb er filmpjes van online gezet op mijn site. Bezorg jij me eventuele foto's alq die er zijn? Thanks! Veel geluk en het allerbeste met je huwelijk en ik hoor wel van je wat je kan gebruiken bij wijze van cadeau. Een klein geschenkje kan ik wel sponsoren, ik hoor het wel van je. Ik ben je alleszins niet vergeten. Trouwens, je staat bij mijn collega's en vrienden op mijn site met foto's, ik hoop dat je dat leuk vindt. Met De Muzeval ben ik jou toch een beetje beter leren kennen dus ik tracht daar met respect mee om te gaan.
Tot later en kom zeker eens langs op mijn blog, straks zet ik de Antistresspoweet en Steven Grietens ook online.
Kristo
Dag Frans,
Ongelooflijk wat ik lees op je blog.
Iemand zou jullie nog steeds belagen met de vreselijkste verwensingen. Ik kan daarover enkel maar verdrietig worden. Verdrietig eerder dan boos.
Boos is voor booswichten.
De mens die andere mensen met dergelijke vervloekingen overlaadt heeft dan ook het stadium van booswicht bereikt. Over zijn ziel moet wel een donkere schaduw hangen. Nochtans moet ook zijn ziel zoals alle menselijke zielen verlangen om uit deze donkerte te ontsnappen. Om het uitbundige en weldadige licht van een helder sprankelend zonnetje eens over zich uitgestort te weten.
Ik hoef alle vervloekingen van deze dolende niet te weten, maar vraag me toch af wat er aan de basis zou kunnen liggen van de zwartgallige verdoemnissen die de betreffende malversant aan U twee geliefden richt.
Misschien is het uit hopeloosheid , misschien is zijn eigen bestaan wel zo hopeloos, zo uitzichtloos zo ogenschijnlijk verdoemd dat hij de aanblik van anderen die zich heden zorgeloos de weldaad van puur geluk kunnen laten welgevallen niet kan verdragen.
Aan dit mensenkind zou ik willen zeggen dat alle vervloekingen ter wereld die hij aan anderen richt nooit zijn eigen geluk zullen verhogen. Eerder het tegenovergestelde, men oogst nu eenmaal wat men zaait. Zoek de weg van verzoening in plaats van onvrede.
Mag ik hierbij de wens uitspreken dat de banden die jij en Nip zullen smeden onverbrekelijk mogen blijken, dat jullie voor alles elkaars kameraden zullen zijn, de rots in de branding waarop iedere sterveling hoopt.
Peace Love & Happiness, is dat niet wat iedereen wenst ?
Lieve schatten,
Laat me eens op het wereldwijde web zetten hoe blij ik ben om morgen getuige te mogen zijn van deze heugelijke gebeurtenis!
Want dát het heugelijk zal zijn en voorál plezant, daar ben ik 100% zeker van! Wat een stom woord trouwens, 'heugelijk'.;-)
Moest ik niet beter weten dan zou ik zeggen dat het feit dat uitgerekend ik daar morgen van het begin tot het einde aanwezig mag zijn pas avant-garde is!:-D
Echter, ik weet wél beter en ik wil niet in een hokje!
Laat het me dus maar houden op: lieverds, het is een eer en we bouwen morgen een feestje als nooit voorheen!
Ik tel samen met jullie af...zie jullie morgenvroeg!!!
Dikke kus en knuffels van A., I & C.!!!
Doe dat goed morgen! proficiat.
Van harte gefeliciteerd!!!
En maak er een spetterende huwelijksnacht van!
Groetjes, Vladimier de vervloekte ft. Zofar, de zuinige
PS : heb je site opgenomen in mijn links als cadeau! (dieptepunt.be)
@ Rolleke:
Bedankt voor je fijne attentie, Werner! En morgen geven we elkaar het woord en dan gaan we nog lang en gelukkig en vrolijk en blij en samen, vooral samen... See ya then!
@ Kristo:
Ik was er graag bij, Kristo, en jullie hebben dat fantastisch gedaan ook. Wat die foto's betreft, daar zal je nog even geduld voor moeten oefenen, je begrijpt dat ik momenteel andere zaken aan mijn hoofd heb, niet? Morgen is trouwens (haha, woordspelinkje, waarom niet) de grote dag ;-) En mocht je willen, sms je me dan even je nummer? Ben het weer kwijt gespeeld :p
@ Branco:
'boosaardigheid is de enige hoop voor de mensheid (Friedrich Nietzsche)', dat is de quote die de pathetische onverlaat me vandaag deed toekomen (ik bespaar u de rest van wa(a)nsmakelijke onzin die erop volgde).
Bedankt voor je wensen, en we nemen elk woord graag ter harte, zo zal de toekomst het uitwijzen.
Groetjes,
Frans V.
@ Antje:
We zúllen feesten morgen, zoveel is zeker (en daarbij zullen al onze feestjes in een vorig leven bij in het niet verbleken). Ik vind het trouwens zélf een eer dat je er mee getuige van wil zijn! So thank you for that!
@ Maarten:
Waarde droogstoppelige mededichter, bedankt voor de aanmoediging! Vlinderman zal staal in zijn traanklieren nodig hebben om het droog te houden, maar zal slechts zichzelf tegenkomen... ;-)
@ Immit:
Ge zijt grandioos! Bedankt, ik brand een kaars of achttien om uw vervloektheid teniet te doen!
Een reactie posten