trouwkostuum + gedicht
Het was een fijn feestje gisteren. Annemie zag er stralend uit, het vele volk babbelde naar hartelust over alles waar maar over te babbelen viel en Nip en ik hebben samen met Hannah en Lilith, onze bruidsmeisjes, nog één en ander geregeld in verband met onze huwelijksuitnodigingen. Stilaan neemt dat dus ook vaste vorm aan en valt daar weer een vinkje te plaatsen op onze to do-lijst.
Deze namiddag ga ik dan ook nog met Broer Jurgen en zus Silvie op trouwkostuumjacht, zodat ook dat van de baan is. Voila, daar moet u het vandaag voorlopig mee stellen. Misschien dat ik later op de dag nog kom vertellen hoe het allemaal verlopen is, maar dat hangt af van waar ik op dat moment vertoef en of ik de PC van Schone Moeder Lenie even aansla ;)
Om af te ronden: Miss Jackie T doet iedereen de kattengroetjes en wenst u een fijn en welgevuld weekend toe. Zelf zit ze nog na te genieten van een achteloos vergeten af te sluiten brikje halvolle melk :p
Frans V.
Deze namiddag ga ik dan ook nog met Broer Jurgen en zus Silvie op trouwkostuumjacht, zodat ook dat van de baan is. Voila, daar moet u het vandaag voorlopig mee stellen. Misschien dat ik later op de dag nog kom vertellen hoe het allemaal verlopen is, maar dat hangt af van waar ik op dat moment vertoef en of ik de PC van Schone Moeder Lenie even aansla ;)
Om af te ronden: Miss Jackie T doet iedereen de kattengroetjes en wenst u een fijn en welgevuld weekend toe. Zelf zit ze nog na te genieten van een achteloos vergeten af te sluiten brikje halvolle melk :p
uitgerangeerde mens
weggelegd naast de hoop
op een beter leven rekenen
gebeurt hier van dag tot dag
naargelang het gerinkel
in een opgehouden hand
ligt in een hoekje de figuur
van wat eens een mens rechtop
het hoofd de kin vooruit
van afspraak naar afspraak
met een vinger op de chronometer
tot de ratrace hem onderuit
tot verticale stilstand
de ochtendspits raast hem voorbij
terwijl hij zijn dromen deelt
met het koud plavuis, hij negeert
het feit dat de tijd alles regeert
hij denkt alleen aan over leven
in termen van alstublieft
weggelegd naast de hoop
op een beter leven rekenen
gebeurt hier van dag tot dag
naargelang het gerinkel
in een opgehouden hand
ligt in een hoekje de figuur
van wat eens een mens rechtop
het hoofd de kin vooruit
van afspraak naar afspraak
met een vinger op de chronometer
tot de ratrace hem onderuit
tot verticale stilstand
de ochtendspits raast hem voorbij
terwijl hij zijn dromen deelt
met het koud plavuis, hij negeert
het feit dat de tijd alles regeert
hij denkt alleen aan over leven
in termen van alstublieft
Frans V.
4 opmerkingen:
ik moet eerlijk bekennen dat ik niet altijd de gedicthen lees die je bij je blogs plaatst. Soms doet de titel me iets en dan lees ik verder. Dus titels zijn belangrijk hmmm
In de tweede strofe lijken de twee laatste zinnen niet af...of is dit de bedoeling?
Die kat van jullie heeft dezelfe trucen als de onze... aan de lades hangen.
Uw eerlijkheid siert u, Mie, al kan je er vanuit gaan dat ik liever wat anders had vernomen :p
Die regels waar je het over hebt, zijn inderdaad niet volledig uitgeschreven. Dat is bewust gedaan, zo wil ik dat de lezer zelf ook wat invult. Wie daar te lui voor is, tsja, misschien is het dan ook niet voor die persoon geschreven ;-)
Miss Jackie T laat weten de groetjes over te willen maken aan jullie katjes...
Nog een prettige zondag toegewenst en misschien tot later.
Frans V.
Dag Frans,
Men zegt, je hebt kattenmensen en hondenmensen.
Zelf reken ik mij vooral tot de eerste soort, alhoewel ik het ook wel voor honden heb is mijn fascinatie voor poezen echt grenzeloos.
De ratrace is dan ook niet aan hen besteed, liever koesteren zij zich in het volmaakte genot dat onthaasten heet. Wat zeg ik, zij zijn de uitvinders ervan.
Soms wil ik net als hen ook uit de steeds sneller draaiende tredmolen stappen waar we met z’n allen allengs meer toe gedwongen worden…..alleen, ik weet niet hoe.
Want wie er voor kiest uit de tredmolen te stappen dreigt in de draaikolk van de sociale drop-outs terecht te komen.
Volgens mij relativeert je gedicht het vluchtige mensenbestaan tot zijn ware proporties terwijl het tezelfdertijd een oproep is het allemaal wat kalmer aan te doen. Wat is de waarde van door hartziekten en stress verkregen glitterende luxe als je geen tijd hebt om er van te genieten.
Is tijd niet de grootste luxe van allemaal geworden, want hoe rijker je bent hoe onbereikbaarder deze luxe immers dreigt te worden.
Vriendelijke groeten, Branco
Dag kattenvriend Branco, we delen alweer één en ander op deze druilerige zondag. We vergalopperen ons inderdaad meer en meer om er bij te horen. En terecht merk je op dat het label 'sociale drop-out' dreigt voor wie het omwille van het goede leven wat minder hevig aan wil doen.
Een leuke combinatie van de twee, namelijk willen leven en werken om te leven, is nochtans mogelijk zonder elke boot te missen. zolang je maar tevreden kan zijn met niet altijd alles nu en onmiddellijk en liefst nog fonkelnieuw.
Geniet nog van je zondag,
Frans V.
Een reactie posten