Weekoverzichtje

We hebben er een druk weekje op zitten, hier te Vlinderiaans. Er was onze derde blogstrijd (opgepast, deadline voor week vier zit er alweer bijna op, iedereen al ingestuurd, iedereen al gestemd???), er was een schoolse vergadering met bespreking van wat onze minister van onderwijs allemaal van plan is met het Volwassenenonderwijs (wat dacht je van de nieuwe omschrijving 'HBO', naar analogie met Nederland, of van het optrekken van de inschrijvingsgelden tot ver boven de bedragen die een gemiddelde universiteitsstudent momenteel neertelt?) Er was ook de allereerste Antwerpse slamfinale, waar ik gisteren reeds over berichtte en waar blijkbaar enkel één dichter het presteerde om zich blijvend in sommige kijkers te plaatsen... zelfs Nip heeft zich nu laten verleiden tot het poneren van enkele kritische bedenkingen bij het (voornamelijk tweede) verslag van ons aller bekende Kaatje. Deze schoolse poweet zou zowaar nog vergeten af en toe wat schoolpoëzie te brengen. Dat doe ik dan maar hieronder.

Even ook een korte beschrijving van de dag gisteren hier: twee en een half jaartje samen met Nip lief en leed, en sedert quasi negen maanden ook woonkamer en bedstee, dat moest gevierd worden. Na enig typwerk hier en elders, een uitgebreid telefoontje tussendoor en beschouwingen in de living tussen Nip en Vlinderman, togen we naar den deleis. Hapjes, snackjes, drankjes, en wijlie weer naar huis. Gezellig samen de avond doorgebracht, de film 'Syriana' verteerd en naar bed. Want deze voormiddag was het uitslapen, uitrekken en dan brunchen. Gebakken ontbijtspek, verse ovenbroodjes, spiegeleitjes, Brie, pepersalami, koffie en thee... Alles even relax, het is bijna verwonderlijk voor ons druk schema dat we zoiets er nog tussen konden flansen. En Miss Jackie T, dat bronstig poesje van ons, dat liet zich niet horen of zien. Zou het al over zijn?

Miss Jackie T & Nip (© Frans Vlinderman)

Nip was gisterenavond trouwens nog zwaar in de wolken. Voor de nieuwe clip van Sioen wordt er volk gevraagd. Kussend volk. Wij gisteren dus onze camera ingedoken en vijfentwintig foto's later heeft ze een oude (uiteraard, je weet hoe vrouwen zijn) foto ingezonden. En nu maar hopen dat ze mee mag figureren in die clip. Na aanvankelijk wat gemeesmuil van mezelf - het gaat immers over kussende figuranten - ben ik zelf ook best zenuwachtig geworden. Ik hoop dat ze mee mag doen, je bent immers fan of niet.

liplezen

haar lippen wijzen
hem op de waarheid
zij is de eerste mens
die hem mens heeft gemaakt
in de taal die zij praat
die hij helemaal verstaat

maar zonder haar ogen
die handen op zijn been
of een schouder daar
waar hij zijn hoofd wil
is er niets anders dan
een onschuldig meisje
met een kwetsbaar hart

dus geeft hij dat wat
zij hem telkens schenkt
met verdraagzame lippen
en zijn onstuimig hart
dat alleen maar wil
wat ruikt naar haar

© Frans V.