Gedicht: allerbloemendag

Veel tekst en uitleg behoeft onderstaand gedicht niet. Allerheiligen, Allerzielen, we beleven het in ons Vlaanderen allemaal op onze eigen manier. Toch vinden we elkaar vandaag vaak terug daar waar we onze geliefden een laatste rustplaats hebben gegeven. En misschien is dat ook wel goed zo. Dat we elkaar nog terug kunnen vinden op een plek die voor zich spreekt.

(bron afbeelding: KLIK!)

allerbloemendag

uit een grijze hoek waait
verloren gedraaide wind
door 't kleurrijk decor
van mensenzee op bezoek
bij haar verloren verleden

in golven rollen ze
aan en af 't zerken veld
gehandschoende vingers geklemd
rond foto, tekst, bloem, herinnering
om 't heden te verzoenen met toen
te tonen wat toen nog niet maar nu

strelen ze fluwelig het arduin
vlinderzachte aanrakingen die raken
waarmee het kruis dan toch te dragen
in deze dagen nog steeds hier
voorbij de glorie van het zijn
even het hart te ledigen
in de kelk van de dood

het zijn allen zielen die
hier vandaag komen dolen
gelijken onder gelijken
mensen onder elkaar

Frans V.