NIMBY, the next generation

De paden waarover een Vlinderman zich begeeft, lijken niet allemaal dezelfde weg uit te gaan. Zo stel ik zelf vast dat waar aan de ene kant Doel mijn onvoorwaardelijke steun blijft genieten in haar strijd om het voortbestaan als dorp, Bibi aan de andere kant net zo onwrikbaar en pal achter de Lange Wapperbrug blijft staan, ook al heeft goed 20% njet gezegd op het referendum gisteren. Als ik dan ga kijken op bijvoorbeeld de website van Het Laatste Nieuws en meer bepaald bij al de reacties daar, dan nog komt er geen spoor van twijfel in me op om alsnog het nee-kamp te kiezen. Ook al zijn veel van mijn vrienden en familieleden een tegenovergestelde mening toegedaan. De redenen daarvoor deed ik de voorbije weken reeds uit de doeken, daar ga ik dus niet meer op terugkomen, maar ik houd wel mijn hart vast voor de toekomst. Meer dan ooit zal deze twistappel ons op de Antwerpse maag blijven liggen, net omdat ze enkel maar voor- en tegenstanders kent die alleen maar voor het eigen grote gelijk blijven gaan. En gelukkig maar is dat een goed recht.

Het NIMBY-fenomeen (Not In My Back Yard) dat voor velen vandaag de dag speelt, dat is een ander paar mouwen. Vlinderman waant zich terug in de Middeleeuwen, waarin iedereen het voor het zeggen had in zijn eigen kasteel en de daarbij horende lijfeigenen. Ook toen heerste er geen maatschappelijk 'wij-gevoel', tegen welker belang grootschalige projecten konden ontwikkeld worden. Geen sociale zekerheid, geen mutualiteit, geen recht op een waardig leven ook. Bestond allemaal niet en waarschijnlijk zouden we zonder de Verlichting met zijn allen nog steeds onze plas laten lopen waar en wanneer we daar zin in hadden, terwijl we met paard en kar ons naar waar dan ook begaven waar er voedsel op ons lag te wachten. Want wegen, dat waren van die verharde karrensporen waar enkel de plaatselijke rabauw wat onderhoud aan deed om af en toe zijn slag te kunnen slaan. Maar ik dwaal af.

Ikke ikke ikke (bron afbeelding: KLIK!)

NIMBY. Het hoort blijkbaar bij deze moderne tijden dat iedereen letterlijk álles wil, hier én nu, maar nooit ofte nimmer daarbij wat dan ook wil inleveren. Never, over ieders dood lijk! Gemeenschapszin betonen? Ok, op welke rekening mag ik dan storten en het klopt toch dat ik het dan mag aftrekken van mijn belastingen, eh? D'r moeten besparingen komen? Ok, maar eerst de andere, als die betaalt, wil ik ook wel bijdragen, maar pas dan eh! Belastingen ontduiken? Hoe doe jij dat en heb je nog tips voor mij? Het holt ons uit als mens, dat NIMBY-airtje. Dat bouwt geen bruggen tussen mensen, integendeel. En dat vindt Bibi triest. Vlinderman pleit dan ook voor HIMBY (Here In My Back Yard)!