Gedicht: Klaar?
Morgen komt een fotografe een foto'ke nemen van Vlinderman, vandaag blijkt hij gewoon noest aan het werk om De Muzeval morgen zowel als volgende maand in alle rust en peis en vree te laten verlopen. Toen besloop hem de gewillige goesting om eens een ander oudje op de internetter los te laten, gewoon om eens te zien of die er klaar voor is. Bij deze ;-)=
Frans V.
Orga-niseert het maar (bron afbeelding: KLIK!)
Klaar?
zijn spiedende blik
met getuite lippen
duister en licht tegelijk
terwijl het water hem
onbedaarlijk in de mond stroomt
typeert een zoekend man
verloren in een straatje
waar aan het einde de roem
in een steegje verscholen wacht
pijnigt hij zijn arme hoofd
waar een schattenkaart zegt
dat het voor waar is en bijna
bijna bereikt hij zijn doel
als de beelden hem bestormen
van zijn sokken blazen en
dan weer steels verdwijnen
met de droeve westenwind
hij was er bijna bij
zijn dichtorgasme
bleef zonder pen een
onbeschreven verlies
zijn spiedende blik
met getuite lippen
duister en licht tegelijk
terwijl het water hem
onbedaarlijk in de mond stroomt
typeert een zoekend man
verloren in een straatje
waar aan het einde de roem
in een steegje verscholen wacht
pijnigt hij zijn arme hoofd
waar een schattenkaart zegt
dat het voor waar is en bijna
bijna bereikt hij zijn doel
als de beelden hem bestormen
van zijn sokken blazen en
dan weer steels verdwijnen
met de droeve westenwind
hij was er bijna bij
zijn dichtorgasme
bleef zonder pen een
onbeschreven verlies
Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten