Gedicht: die daver

Poëten en liefdesgedichten, het is een cliché zo oud als je grootje en dan nog eentje waar Vlinderman zich graag verre van probeerde te houden. Toch zijn er hier en daar sporen terug te vinden in het Vlinderarchief van dichterlijke uitlatingen over De Liefde. Of het gebrek eraan, dat zijn dan nog de meest frequente. Vandaag, aan de vooravond van het Antwerpse referendum aangaande Lange Wapper, waar de kranten momenteel niet meer weten welk standpunt eerst te belichten, neem ik u graag mee naar de toenmalige Vlinderman, zoveel jaren terug, zonder zijn Nip aan zijn zij en wat hij er toen van dacht/voelde/vond...

Luddevudde (bron afbeelding: KLIK!)

die daver

de daver in dit hart
als het onstuimig ruisen
van de Noorderwind door golven
op het bruin verzande strand

die daver die doet dreunen
zoals oude balken kunnen kreunen
en nog harder steunen bij die wind
als ze haar longen durft uit te blazen

diezelfde daver als het gefladder
van de blind gewonde glazen vogel
die niet zag waar hij tegen vloog
met een klap het raam verkende

het is die daver
die ik nu zo mis sinds
jij bent weggegaan

dus droom ik maar
dat het nog keert
en jij ooit terug

Frans V.