Ongehoord!
De publieke verontwaardiging van een Vlinderman durft nogal eens 'laat' te verschijnen, maar toch wil ik hier mijn bedenkingen formuleren bij iets wat momenteel voor de Belgische rechtbanken te verschijnen valt. Ik schets het beeld.
Een man rijdt met zijn gezin op een baan. Op deze hoofdbaan staan lichten die toevallig niet werken op die dag. De man vertraagt en rijdt dan door. Een andere man, oud en gepensionneerd, komt van een dwarse richting en rijdt gewoon door. Hij rijdt de familieman aan, die daarbij twee kinderen verliest en amper zelf het leven behoudt, omdat hij geen voorrang verleent.
Een jaar later komt de hele zaak voor de rechtbank. Er is geen betwisting op het vlak van fout. Toch daagt de aanrijdende, in fout zijnde, oude man het jonge gezin - dat ondertussen nog steeds om twee kinderen rouwt - voor de rechtbank. Zijn aanklacht: hij lijdt onder het feit dat hij door dat door hem veroorzaakte ongeluk twee kinderen heeft gedood, omdat een expert heeft verklaard dat de twee jaar oude kinderzitjes sleet zouden vertoond hebben op het sluitsysteem (even vergetend dat als hij zijn voorrangsregels gerespecteerd zou hebben, er van problemen geen sprake zou zijn geweest).
Tot zover het verhaal. Vlinderman gruwt bij dergelijke verhalen. Kan die ouwe vent niet gewoon toegeven dat hij niet gestopt is waar hij had moeten stoppen en verder vergoeden wat er toch niet te vergoeden valt? Moet hij nu echt een vader en een moeder die twee kinderen door zijn onzorgvuldigheid verloren hebben en er dus niet meer zijn, een klacht aansmeren wegens wat dan ook?
En het gaat verder. We leven in België en daar mogen de rechters gekke uitspraken doen met de letter van de wet als hun ruggespraak en verantwoording. Wel, Vlinderman belooft dat als die twee ouders veroordeeld worden, hij actie zal ondernemen. Ik word dan PC, Poéte Combattant! Het hoeft echt niet veel gekker meer te worden.
Een man rijdt met zijn gezin op een baan. Op deze hoofdbaan staan lichten die toevallig niet werken op die dag. De man vertraagt en rijdt dan door. Een andere man, oud en gepensionneerd, komt van een dwarse richting en rijdt gewoon door. Hij rijdt de familieman aan, die daarbij twee kinderen verliest en amper zelf het leven behoudt, omdat hij geen voorrang verleent.
Een jaar later komt de hele zaak voor de rechtbank. Er is geen betwisting op het vlak van fout. Toch daagt de aanrijdende, in fout zijnde, oude man het jonge gezin - dat ondertussen nog steeds om twee kinderen rouwt - voor de rechtbank. Zijn aanklacht: hij lijdt onder het feit dat hij door dat door hem veroorzaakte ongeluk twee kinderen heeft gedood, omdat een expert heeft verklaard dat de twee jaar oude kinderzitjes sleet zouden vertoond hebben op het sluitsysteem (even vergetend dat als hij zijn voorrangsregels gerespecteerd zou hebben, er van problemen geen sprake zou zijn geweest).
Tot zover het verhaal. Vlinderman gruwt bij dergelijke verhalen. Kan die ouwe vent niet gewoon toegeven dat hij niet gestopt is waar hij had moeten stoppen en verder vergoeden wat er toch niet te vergoeden valt? Moet hij nu echt een vader en een moeder die twee kinderen door zijn onzorgvuldigheid verloren hebben en er dus niet meer zijn, een klacht aansmeren wegens wat dan ook?
En het gaat verder. We leven in België en daar mogen de rechters gekke uitspraken doen met de letter van de wet als hun ruggespraak en verantwoording. Wel, Vlinderman belooft dat als die twee ouders veroordeeld worden, hij actie zal ondernemen. Ik word dan PC, Poéte Combattant! Het hoeft echt niet veel gekker meer te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten