Ditjes en datjes

Het is nu iets over tien uur en Nip en haar Vlinderman zijn al volop bezig met de laatste hand te leggen aan de festiviteiten voor zaterdag. Laatste oplijstingen, laatste aantallen, laatste verwittigingen en contactnames, en het gaat maar door. Wat een mallemolen is zo'n feestje eigenlijk. Nu, het is met veel plezier, maar ook met ergernissen hier en daar dat zo'n dag in elkaar wordt gebokst. En dan zal je zien dat zo'n dagje veel te snel voorbij gevlogen zal blijken. Gelukkig maar dat er dan ook nog een heel leven aan gebreid zal worden, want daar doen we het dus voor, eh!

Tussen de blogsoep en -patatten door hebben we dan ook nog eens voor mezelf en Nip een Facebookske uitgeprobeerd. Het is maar dat we tijd teveel hebben, moeten we maar denken :p En dan hebben we als vrolijk nieuws meldt Nip hier net met een vrolijk gegrinnik dat er in China een Japanner met zijn Willie vast zat in een klein gaatje in een bankje in een Chinees park... Zie je, je hoeft het allemaal niet te verzinnen, wij mensen zijn zo speciaal geconstrueerd in ons hoofd, dat werkelijk alles mogelijk is! Een Olympische gedachte is er hier niet bij, maar wel eentje over afmetingen... En ik vraag me ook af wat dat zou opleveren, een Japanner met een bank, maar ik ben er nog niet uit. Wie weet, als ik wat ouder en wijzer zal geworden zijn. Of Confucius zal doorgrond hebben.

Soit, ik verlaat het pand, moet nog wat mutualiteit gaan regelen en parkeerplaatsen voor zaterdag. En dan nog vanalles. Tot de volgende zitting en geniet van uw al dan niet te werken dinsdag, we'll be back again later.