Meendet?!?
Jaren na feitelijke sluiting, kruip ik nog eens in mijn klavier. Deze blog is dood, lang leve deze Nieuwe Blog. Yep. Want er roert wat. Na (of moet ik zeggen tijdens) corona blijkt er nog wat schadelijk virus onze wereld te teisteren. We gaan geen namen noemen, boeit ook niemand (niet voor de nieuwe generatie lezers die zich ergeren aan mijn taalgebruik), maar er zijn dus blijkbaar nog altijd mensen in staat vanuit hun eigen Groot Gelijk te vinden dat ze tegen alles en iedereen in mogen gaan met een stel gemene wapens. Ah ja, de rest heeft ongelijk. En dus gaan we richting hamsteren (en vertel me later niet dat ik het niet heb gemeld), verdrinken we onszelf in verstikkende angst, plannen we geen twee maanden verder meer en betreuren we dat verbroken contact in kleine kring.
70 jaar. Zolang hebben we het uitgezongen in Europa zonder echte harde strijd. Ik was nog niet geboren, maar ik heb ervan gehoord, van de familie. En zelfs zij hadden het van de familie, om maar te zeggen.
Of er nog meer op komst? Volg niet deze blog, maar elke andere geratificeerde bron. Ik volg ze namelijk zelf ook. Lijdzaam. Verbijsterd. Murw. Ontmenselijkt.
Haast je, rep je (is hetzelfde, maar herhaling zou helpen) en grijp die naaste vast...
onwezenlijk
is het zinvol
de pijn in letters
dan wel in woorden
gewoon even voelen
wie weet ook OK
of het betekenisvol
duur in woord en
schuur in voelen
en neen, mijn vriend
zinvol is het dus niet
lap die flarden
verloren dromen
aan dat dwarse been
dat gisteren dacht
morgen even duwen
door wat stukjes leven
we zijn in oorlog
liefste schat
had ik dat nog niet
of had jij weer misschien
uiteraard schamper
even geluisterd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten