Vijf jaartjes...

 ne foto van ne foto van ne foto :-)=

Vlinderman is vijf jaar gehuwd vandaag en op de tonen van Bram Vermeulen en zijn 'De Eeuwige Soldaat' is er meer dan wat ruimte om hier lucht aan te geven. Op jou geschreven, Nina, en gisteren ook met de letterlijke krop in de keel aan jou voorgedragen, maar elke letter telt mee. En ja, de hele wereld mag het weten!

 xy je graag

er zijn er die dromen
schatten te zoeken aan het einde
al weten ze dat eigenlijk niet liggen
omdat ze nog nooit zover...

en dan zijn er die treuren
heelder dagen de handen in het haar
jammeren over zaken die toch niet
omdat ze aannamen dat...

en dan heb je nog de brullers
altoos van vele torens te hoog
over immense bruggen te ver
omdat ze denken de waarheid in pacht...

dan zal ik maar verder zwijgen
over al zij die eindigen op -eurs
zij die zich weten zijn
enkel in wat ze zoal doen...

veel beter ben ik zo niet
ook ik adem en denk wat ik denk
al moet ik bij deze bekennen
dat zonder jou...

je begrijpt me wel weer
die dromer die droomt
die treurman die mist
die roeper in eigen woestijn
zelfs die -eur die gewoon is...

jij maakt me anders
dan wie ik ooit zou kunnen zijn
en veel beter kan het niet
noch zal het ooit

is het dan melig
simpel te zeggen
ik zie je graag?

(jou kennende
vermoed ik van niet...)
 

Frans V.

het gezegde

De HJC-Prijs 2013 werd gisteren opnieuw uitgereikt in de kelder van de Groene Waterman, met hulde aan de winnaar Mark Meekers die er als eerste uit de bus kwam (zie ook hier de berichtgeving). Eén en ander noopte ons tot het hernieuwde dopen van eigen pen in het thema 'Censuur' en leverde onderstaand gedicht op. En als we schrijven, dan laten we het ook gaarne lezen, dus bloggen wij nog eens te alhier.

Wijzelve

het gezegde

schrijf me een boterham
het beleg bespreken we dan
tijdens het verorberen
zo klonk de vrede
waar in oorlogstijd niets
juist geweten mocht

dit is mijn mening
kreet uit onvervalste woede
zegt de enige wet
zwijgt en maakt het
ongezegd

breng me een boodschap
de woorden doen we wel
na de drooglegging
als meningen weer mogen
vanuit het fundament

bijt me jou toe
nu, hier, en vooral diep
omdat ik gevoelen wil
onderhuids en bovenstraats
de daad van een woord
heeft nog niemand geschaad

Frans V.

En 't ging vooruit

Fraaie zinsnede van Raymond Van Het Groenewoud op deze lentevolle sneeuwdag. Wat klopt er niet in het plaatje? We laten het aan de verbeelding van de lezer over. Wij hebben in ieder geval genoten van de kleinste sneeuwman die er met deze heerlijk knerpende, maar totaal niet plakkende sneeuw te maken viel...

 

Prettige zondag, Gij Allen!

Uw persfoto van het afgelopen jaar

Bron foto: KLIK!

De persfoto 2012 is bekend. Een beeld dat uiteraard beklijft, vastlegt hoe mensen met elkander omgaan in tijden van al dan niet strijd, al even al dan niet legitiem. Jaarlijks komen opnieuw de talloze knievallen voor het verleden op de buis. We verontschuldigen ons blijvend voor de schaamteloze daden die onze voorvaderen gesteld hebben, voor een volk dat vernietigd moest omdat het niet mocht. Jaarlijks. Schaamtevol. Voor een verloren volk, met haar verloren land. Haar geschonken land, om haar leed te vergoeden. Uiteraard waar er geen plaats voor bestond, een beetje ironie is de mensheid niet vreemd. Het slachtoffer dat tot dader is verveld, omdat het dacht dat.

De persfoto toont ons vandaag. En gisteren, en waarschijnlijk en al even helaas morgen. Strijd, op het scherp van de menselijke snee. En dat die dus scherp kan zijn. Bloederig ook. Verwerpelijk. Onmenselijk zelfs. En toch zo gewoontjes. We zien het immers elke dag, we lezen erover, hangen erover na bij een glas blond enz. en de wereld draait door. Niet als in 'verder' maar als in 'door'. Wie kan en durft de zekering eruit halen?

Persfoto. 2012. Ongetwijfeld is ondertussen de persfoto 2013 reeds gemaakt. Getrokken door een mens die zich verplicht voelt de ellende vast te leggen voor het nageslacht. Welk nageslacht? Het afgeslacht van om de hoek? Hoeveel kunnen we nog verdragen?

Voor een poëtische benadering van het al, ga gerust eens kijken naar deze site.

ondergraven

tijdloos verzwegen
wat niet verteld mag
met geen woorden beschreven
uit gedachten geweerd
in tijdelijkheid gesmoord

morgen gaat hij werken
aan zijn toekomst zonder toekomst
gedrild in het wezen van het zijn
verstard in het immense weten dat
en dat het altijd dat zal blijven

geef hem de vrede
opdat hij ademen kan
te vertellen dat er andere
misschien ook mooiere
en laat hem daden stellen
zonder hem neer te schieten

alleen zo zou het kunnen
als het zou mogen kunnen
zijn aard te onderkennen

Frans V.