Al 38,019...
Morgen is Vlinderman 38 en een week, afgerond dus 38,019. Heeft die 0,019 al veel bijgebracht? Is de mens er slimmer op geworden? Of dommer? Het één sluit natuurlijk het ander niet uit. Bibi moet eerlijk bekennen dat er weinig zinnigs op te antwoorden valt. Hij staat nog steeds op nadat de zon dat eerder al deed en gaat ook nog steeds pas slapen als diezelfde zon het hem alweer voor deed. Lange dagen, korte nachten, mogen de goden hem maar gunstig gezind zijn tot die jaren van het volle verstand hem eindelijk weten te vinden...
Nu we toch wat aan de introspectie zijn, kan ik hier gelijk een oud dichtsel van mijn hand onder plaatsen. Al een geluk dat ik indertijd alles netjes ingetikt en bewaard heb, want eerlijk is eerlijk, er vloeit tegenwoordig nog maar weinig recents uit mijn pen/klavier. Te druk bezig met 'het leven' leven. Al hoor ik Nip nu niet veel hardop klagen, want minder letters zijn toch nog altijd meer seconden, minuten, uren voor haar ;-)=
Frans V.
Nu we toch wat aan de introspectie zijn, kan ik hier gelijk een oud dichtsel van mijn hand onder plaatsen. Al een geluk dat ik indertijd alles netjes ingetikt en bewaard heb, want eerlijk is eerlijk, er vloeit tegenwoordig nog maar weinig recents uit mijn pen/klavier. Te druk bezig met 'het leven' leven. Al hoor ik Nip nu niet veel hardop klagen, want minder letters zijn toch nog altijd meer seconden, minuten, uren voor haar ;-)=
over-leven en sterven
zijn sterven zal niet rustig zijn
maar een toonbeeld van het leven
dat hij zovele jaren heeft geleid
hectisch en verstoord
zal hij de knal omhelzen
die het einde onderstreept
rust is niet aan hem besteed
nu niet en al evenmin
op de dag zonder morgen
want het bruist en spuit
diep in zijn aderen
soms eens op zijn hoofd
enkel in de nacht
als ook zijn licht
het bed heeft opgezocht
oefent hij ietwat stiekem
in de armen van de stilte
het blijven liggen
na de daad
zijn sterven zal niet rustig zijn
maar een toonbeeld van het leven
dat hij zovele jaren heeft geleid
hectisch en verstoord
zal hij de knal omhelzen
die het einde onderstreept
rust is niet aan hem besteed
nu niet en al evenmin
op de dag zonder morgen
want het bruist en spuit
diep in zijn aderen
soms eens op zijn hoofd
enkel in de nacht
als ook zijn licht
het bed heeft opgezocht
oefent hij ietwat stiekem
in de armen van de stilte
het blijven liggen
na de daad
Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten