Opinie: Vader, waarom staken wij?
Hallelujah, nog twee nachten slapen en dan gaan twee van de drie grootste vakbonden betogen in Brussel. Hun eis: maak de opzegtermijn van een arbeider even (beschermend) lang als die van een bediende, met in het achterhoofd de gedachte dat dit zou kunnen helpen de nog geplande en zo gevreesde ontslagen bij grote herstructureringsronden in het crisisverschiet te kunnen belemmeren, zoniet afwenden. Iedereen heeft het immers al tot in den treure toe mogen vernemen: er zullen nog drastisch véél banen sneuvelen. En de vakbonden gaan daar eens een stokje voor steken. Op de knieën, die patroons, betalen zullen ze, ook als er geen geld meer in kas zit, dan bezetten de militanten wel hun fabrieken.
Prachtig, van die vakbonden, om zo op te komen voor de rechten van de arbeiders. Of zou er meer aan de hand zijn? Vlinderman weet er allemaal niet te veel van, maar vreest het laatste, zeker gezien de huidige timing van het protest. Vermits het nu zo slecht gaat met de Belgische en dan vooral de Vlaamse economie met een nog steeds stevig ontsporende begroting op zowel nationaal als federaal niveau, lijkt het me van een ongekende arrogantie spreken om uitgerekend nu geld te eisen waar het gewoon niet zit - want daar komt zo een gelijkschakeling tussen arbeiders- en bediendenopzeg op neer. Willen ze hier in dit land werkelijk het onderste uit de kan halen, dan moeten ze er ook maar voor zorgen dat ze eerst het geld gehaald hebben waar het zit.
Maar waar, oh waar, zit dat geld dan? Zou het kunnen bij de 20% rijksten van dit land, die het nog niet op krijgen als ze het al door ramen en deuren naar buiten kieperden gedurende een jaar en dat hele dagen lang van 's ochtends tot 's avonds? Of bij de banken, al dan niet door de belastingbetaler gered, die nog steeds met hoge bonussen en miljardenwinsten staan te zwaaien om hun aandeelhouders te behouden? Of misschien toch bij de regering, maar dan juist door de afschaffing ervan te eisen? Geld genoeg daar, me dunkt, maar toch niet waar ze het nu vrijdag willen vandaan peuteren.
Ik zal het eens uitspellen, vakkebonder: 't is op. Iedereen naar huis. We leven niet meer in de naoorlogse tijd, waarin iets extra eisen een uiting van pure mensenliefde was. We zitten in de allereerste globale crisis van het derde millennium en we krijgen onze vakantiedagen nog geeneens op. Niet overdrijven, dus. En als ge over die opzegtermijnen begint, begint dan ook maar gelijk over vakantiegeld, werkdruk, overuren, toeslaguren en hé, vergeet de kleine en grote zelfstandigen er niet bij te betrekken. Iedereen gelijk voor de wet!
Prachtig, van die vakbonden, om zo op te komen voor de rechten van de arbeiders. Of zou er meer aan de hand zijn? Vlinderman weet er allemaal niet te veel van, maar vreest het laatste, zeker gezien de huidige timing van het protest. Vermits het nu zo slecht gaat met de Belgische en dan vooral de Vlaamse economie met een nog steeds stevig ontsporende begroting op zowel nationaal als federaal niveau, lijkt het me van een ongekende arrogantie spreken om uitgerekend nu geld te eisen waar het gewoon niet zit - want daar komt zo een gelijkschakeling tussen arbeiders- en bediendenopzeg op neer. Willen ze hier in dit land werkelijk het onderste uit de kan halen, dan moeten ze er ook maar voor zorgen dat ze eerst het geld gehaald hebben waar het zit.
Maar waar, oh waar, zit dat geld dan? Zou het kunnen bij de 20% rijksten van dit land, die het nog niet op krijgen als ze het al door ramen en deuren naar buiten kieperden gedurende een jaar en dat hele dagen lang van 's ochtends tot 's avonds? Of bij de banken, al dan niet door de belastingbetaler gered, die nog steeds met hoge bonussen en miljardenwinsten staan te zwaaien om hun aandeelhouders te behouden? Of misschien toch bij de regering, maar dan juist door de afschaffing ervan te eisen? Geld genoeg daar, me dunkt, maar toch niet waar ze het nu vrijdag willen vandaan peuteren.
Ik zal het eens uitspellen, vakkebonder: 't is op. Iedereen naar huis. We leven niet meer in de naoorlogse tijd, waarin iets extra eisen een uiting van pure mensenliefde was. We zitten in de allereerste globale crisis van het derde millennium en we krijgen onze vakantiedagen nog geeneens op. Niet overdrijven, dus. En als ge over die opzegtermijnen begint, begint dan ook maar gelijk over vakantiegeld, werkdruk, overuren, toeslaguren en hé, vergeet de kleine en grote zelfstandigen er niet bij te betrekken. Iedereen gelijk voor de wet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten