Kopenhagen: het einde nadert
Over amper wat uurtjes loopt de klimaattop in Kopenhagen af en gaan we weten welke muis de olifant zal gebaard hebben. Vlinderman vreest er een beetje voor dat het zelfs geen muis zal zijn, afgaande op de berichten die ons al bijna twee weken over het hele gebeuren rond de oren gesmeten worden. Meer nog, Vlinderman vreest dat er naast de 'goede wil' om eens 'samen rond de wereldtafel' te gaan zitten kaarten er niet al te veel meer nieuws te rapen zal vallen.
De zelfgezochte verklaring daarvoor ligt immers net in het feit dat noch u noch ik al voldoende bereid zijn om onze eigen kleine bijdrage te leveren aan wat nodig is om onze planetaire opwarming tegen te gaan. Dat graadje lager draaien van die verwarming, dat buitengooien van die Senseotoestand, het liever een douche nemen dan een bad en liefst ook niet dagelijks, het afzweren van de auto die we doorgaans niet gebruiken, ... Het is maar een kleine greep uit dingen die u en ik zouden kunnen doen. Zolang we dat nog onvoldoende willen, blijft er een markt bestaan voor de producent van al die zaken en zullen we dus blijven gepusht worden om te consumeren. En productie, dat vreet milieu per kilowattuur. En een huidig regeringsleider die daar tegenin durft gaan, die kan het de volgende verkiezingen schudden wat betreft zijn gretig sponsorende bedrijfsleider...
Gelukkig maar dat we ondanks alles niet opgeven met milieu-bewust worden. Ooit waren ze maar met een paar roepers in de woestijn, maar tegenwoordig groeit onze groep die beseft dat het zo niet veel langer kan doorgaan. We moeten alleen maar volharden en aansturen op een volgende klimaattop, eentje die grondig voorbereid wordt en waarop ook de wereldleiders met de nodige bagage kunnen verschijnen.
De zelfgezochte verklaring daarvoor ligt immers net in het feit dat noch u noch ik al voldoende bereid zijn om onze eigen kleine bijdrage te leveren aan wat nodig is om onze planetaire opwarming tegen te gaan. Dat graadje lager draaien van die verwarming, dat buitengooien van die Senseotoestand, het liever een douche nemen dan een bad en liefst ook niet dagelijks, het afzweren van de auto die we doorgaans niet gebruiken, ... Het is maar een kleine greep uit dingen die u en ik zouden kunnen doen. Zolang we dat nog onvoldoende willen, blijft er een markt bestaan voor de producent van al die zaken en zullen we dus blijven gepusht worden om te consumeren. En productie, dat vreet milieu per kilowattuur. En een huidig regeringsleider die daar tegenin durft gaan, die kan het de volgende verkiezingen schudden wat betreft zijn gretig sponsorende bedrijfsleider...
Gelukkig maar dat we ondanks alles niet opgeven met milieu-bewust worden. Ooit waren ze maar met een paar roepers in de woestijn, maar tegenwoordig groeit onze groep die beseft dat het zo niet veel langer kan doorgaan. We moeten alleen maar volharden en aansturen op een volgende klimaattop, eentje die grondig voorbereid wordt en waarop ook de wereldleiders met de nodige bagage kunnen verschijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten