Gedicht: zijn geloof

Helemaal niks geen existentiële crisis te casa Vlinderman, maar gewoon een herneming van een oudje van uw ondergetekende. Blijkbaar is het al een poos geleden dat ik nog eens wat actief aan de poëzie heb gezeten en gedaan, maar ik vind het niet erg. Er zijn momenteel andere zaken waar ik mijn energie in stop en die me minstens zoveel voldoening geven (eh, Nip). Dat neemt niet weg dat er hier altijd een hoekje voor me overblijft om zo eens langs te lopen...

Bron foto: Art Annette

zijn geloof

elke dag weer in het nieuws
berichten over verlichte geesten
en hun exploten in de naam van
wiens naam het eerst vergeten
niet anders dan ijdel misbruikt
gewoon een anagram moet zijn

staan ze gedrumd te wachten
op hun beurt, onafwendbaar
hun lot te verbinden met
de wereld van het geloof eerst
mijn god, mijn nirwana
de geestelijke koffer
al eeuwen geleden gepakt

hij gelooft stilaan
dat hij te ongelovig is
dit alles te accepteren

hij gelooft stilaan
dat hij alleen is gebleven
met zijn geloof in de wereld

hij gelooft stilaan
niet meer

Frans V.