Gedicht: vlinderleven

De oogst van jaren schrijven is groot, beseft Vlinderman ineens. Zoveel impressies, in verzen gegoten om te bewaren voor later en dan terug te herlezen. En soms zit daar zowaar een poging tot inbreng van poëtische technieken tussen. We kunnen er eens om lachen, zovele jaren later, maar het brengt ook wat nostalgie mee, die ik best wil delen met de toevallige passant hier op de blog of op Facebook of op Hyves, waar mijn dagelijkse blogbijdrage ook verschijnt. Ga je nog even met me mee, een beetje vlinderen in het hier en nu met de indrukken van vijf jaar terug?

Nip & Vlinderman, 4 jaar terug in de tijd...

vlinderleven

almaar het geluk najagen
onwennige droom van zovelen
zal nooit waarachtig behagen
maar uiteindelijk vervelen

als het leven voorbij gegleden
het hart rekenschap komt vragen
of je ooit echt de liefde hebt beleden
of is het gebleven bij oeverloos klagen

zo ongemeen te laat zal het dan zijn
op sommige stappen valt niet terug te keren
hakt men liever vandaag door het venijn
dan morgen op gisteren te hoeven zweren

het leven een ernstig feest
blijft men bij eigen leest
zoals vlinders die moeten stijgen
mooie momenten aaneenrijgen

en blij zijn met elke nieuwe dag
altijd en overal, ook vandaag
en alle andere prachtige dagen
waarop elk leven zich kan schragen

Frans V.