Gedicht: moeder, waarom?

Zuiderzinnen, hier komt mijn bijdrage!

moeder, waarom?

al die letters die slissen
van bewogen beelden gevangen
in het centrum van hun publiek
stervend op de brakke grond van
wie niet luisterde leerde
en dan gedefibrilleerd
het wonder in oren
de waarheid
van een ander

laat ons stil blijven

deemoed als schandlaken
omdat we niet schrijven durven
wat we ook niet zeggen kunnen
de angst te angstwekkend aanjagend
een verkeerde klemtoon te leggen
op wonden die nog niet genoeg zweer
onze klamme huid al jaren teisteren

laat ons misschien toch luidruchtig

voorlezen uit andermans geschrift
dromen bij ellenlange alinea's
dat het toch wel eens zou kunnen
zijn
of niet
en dan het boek sluiten
de pen verloren leggen
en gewoon als mensen
verder verademen
dat we kunnen
zuurstof verbruiken

Frans V.