Gedicht: plassen springen

Mijn zaterdagse bijdrage betreft een gedicht, over grote jongens die maar niet volwassen hadden moeten worden. Dat blijft een thema waar Bibi maar niet over uitgeraasd raakt.

plassen springen

over de aard van het wezen
werd al genoeg gepalaverd
wat nieuws daarover te brengen
ongehoorde beelden te schilderen

het is tijd de rug te keren
naar wat veel te lang bekeken
lachwekkend belangwekkend werd
in het hoofd van zijn schepper

en op zoek te gaan naar toen
in plassen springen alles was
waar het kind de dagen sleet
met gulle lach vanuit het hart

Frans V.