Ikea, een vaststelling

Vlinderman wil nog even terugkomen op vorige zaterdag, toen hij en Nip wat zijn gaan rondhangen in Ikea. Al van bij aankomst hadden we zoiets van 'we zullen een bestelwagen of speciale Ikea-taxi moeten huren', vermits ik Nip niet opnieuw met de bus wilde laten terugkeren naar aanleiding van een afgeladen Vlindermobiel. We zouden immers een matras mee terug naar Deurne zeulen, zo van 200 x 160 en daarmee zou het arme wagentje toch echt wel afgeladen vol zitten.

Stel je nu mijn verbazin voor dat die Zweden er zowaar in geslaagd zijn een procédé te ontwikkelen, waarbij ze zo een hele matras met veren binnenwerk en al vacuum kunnen trekken en als een worstje oprollen... Blijft daar een cilinder over van 160 * 45, die uiteraard perfect in een vijfdeurswagen te vervoeren valt! Eens thuis gekomen, hoef je niet meer te doen dan een gaatje in de verpakking te prikken et voilá, een matras van goed twaalf centimeter dikte ontvouwt zich alsof ze nooit ingepakt is geweest. Straffe kost vind ik dat en nu droom ik van ooit eens een tripje naar Zweden te ondernemen om daar ter plaatse in de Ikeafabriek te gaan kijken naar de wonderlijke machine die daartoe in staat is. Het heeft Vlinderman in de greep, zozeer dat het ook twee dagen later nog steeds door de kop spookt. Hoé trek je in godsnaam een veer vacuum???

In de kranten lees ik dat de pruimentijd is aangebroken - gelukkig is er nog wat Tournieuws, maar vermits ik geen wielergod noch -fanaat ben hou ik me daar eerder verre van - dacht ik u hier even op te mogen vergasten. En vermits niet alleen mijn Hyves gekoppeld is aan deze blog, maar sedert enige tijd ook Facebook, heb ik via deze weg misschien een toevallige fan gevonden die bereid is mijn een retourtje Zweden aan te bieden als boy'ke. En mocht het onderwege mis gaan met mijn gezelschap, helemaal opgerold in mijn cocon bied ik de meest aangename aanwezigheid ter wereld: die van de afwezigheid zelve ;-)