Gedicht: afscheid
Naar aanleiding van nogal wat dood deze week, schreef ik een gedicht. Ik bied het hier aan.
Frans V.
afscheid
afscheid nemen, dat gaat niet altijd
over een blik, een hand, een zwaai
en weten dat er nog een later
in dit tijdsbestek zou bestaan
afscheid nemen, dat is levende letter
al dan niet zwierig of gekruld
om te melden wat je voelt
diep vanbinnen, waar geen mens
bezoekrecht ooit mag claimen
afscheid nemen, dat verwondt
een ziel nog niet gereed
alleen verder op het pad te gaan
naar diens sporen al tot stof
bewezen dat het te betreden is
afscheid nemen van iemand
al dan niet gekend bij ogen
die in elkander blikken
dat is ook wel
afscheid geven
afscheid nemen, dat gaat niet altijd
over een blik, een hand, een zwaai
en weten dat er nog een later
in dit tijdsbestek zou bestaan
afscheid nemen, dat is levende letter
al dan niet zwierig of gekruld
om te melden wat je voelt
diep vanbinnen, waar geen mens
bezoekrecht ooit mag claimen
afscheid nemen, dat verwondt
een ziel nog niet gereed
alleen verder op het pad te gaan
naar diens sporen al tot stof
bewezen dat het te betreden is
afscheid nemen van iemand
al dan niet gekend bij ogen
die in elkander blikken
dat is ook wel
afscheid geven
Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten