Gedicht: nostalgiejongen
Hemels weer vandaag, de zon staart stralend wat in het rond, de (sociale) verplichtingen achtervolgen zichzelf ergens in het land van nooit geweest en Bibi lummelt wat rond met zichzelf. Zondag, dag des Heren en Dames, met een hele week achter de rug en een nieuwe in het verschiet, zowaar gekregen en beloofde geschenken des levens. Hoeveel meer kan een mens zich wensen?
Wijlie ergens in 2007
Frans V.
Wijlie ergens in 2007nostalgiejongen
de man met baard
wandelt zijn hoekje om
als in de saaie regelmaat
van elke dag hetzelfde
uur meer van dat
geen mens die hem herkent
als waterstof gelooid in mensenvel
toen hij nog niet als nu
op vrijersvoeten de deur uit
om nog eens barokke brokken
en zeker niet op tijd
terug naar huis
langs het zichtbare onbewogen
drijft hij steels op nostalgie
de goede oude dagen
in een beetje neonlicht
om vandaag te verdragen
dat zijn droom er nu reeds
al het overige
slechts zijn aanloop
de man met baard
wandelt zijn hoekje om
als in de saaie regelmaat
van elke dag hetzelfde
uur meer van dat
geen mens die hem herkent
als waterstof gelooid in mensenvel
toen hij nog niet als nu
op vrijersvoeten de deur uit
om nog eens barokke brokken
en zeker niet op tijd
terug naar huis
langs het zichtbare onbewogen
drijft hij steels op nostalgie
de goede oude dagen
in een beetje neonlicht
om vandaag te verdragen
dat zijn droom er nu reeds
al het overige
slechts zijn aanloop
Frans V.
2 opmerkingen:
vlotte verhuis gewenst en danke voor de filosofische gedachtengang rond gedichten en kleuren...er zijn zelfs gedichtensites met muziek erbij, maar ik heb een gedicht of foto's liever zonder muziek, wat jij schrijft komt ook over zonder kleur, zeker met een foto van twee blije energieke mensen erbij
octo
Bedankt om te komen genieten, Octo, en ook bedankt om ons een fijne verhuis toe te wensen. Het is gelukt en elke dag voelen we ons wat beter thuis hier ;-)
Groetjes,
Uw energiek stel
Een reactie posten