Gedicht: levensechte passagier
Grappig, deze avond is het Muzeval en ik kan daardoor niet langs komen lopen hier. Daarom een kort bezoekje vanop het werk, waar de pauze me in zijn greep heeft, met een streepje poëzie.
levensechte passagier
mocht hij dan leven
in de veronderstelling toch
dat in en uit de lucht halen
staat voor de kans daartoe
dan streefde hij geen standbeeld
na elke daad van heldendom
het gevaar zowaar te tarten
dat het zijn laatste
meest bepaalde presentatie
moeder dienen, vader eren
zonder cijfers voor zichzelf
het geven almaar minder
voor zichzelf, ja dan
maar hij is de ondertoon
't voorbeeld van verwijt
zonder enig onderscheid
zonder ware keuze
zijn roeping is slechts in
en uit en bovenal
voorwaarts mars
Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten