Circa 2008 & Leonard Cohen
Circa 2008 (zie ook eerdere post op mijn blog voor verder doorklikken) draait op volle toeren hier in Antwerpen. Later op de dag treedt ook uw Vlinderman nog eens aan. Nu bereid ik me voor en zoek ik alvast wat teksten bij elkaar. Kwestie van niet met lege handen het podium van Le Poète te betreden. Maar hoe ik doorgaans ook aftel naar dergelijke momenten, vandaag verbleekt het in het niets bij wat me deze avond te wachten staat. Niemand minder dan Leonard Cohen op de bühne, met Vlinderman als enthousiaste toehoorder. De zingende poeet live mogen aanschouwen, daar kijk ik al enkele maanden naar uit, vooral nadat ik zijn eerdere Belgische doortocht in Brugge ergens dit jaar heb moeten missen. Ik zal me onderdompelen in songs als 'Every body knows', 'Suzanne', 'Democracy' en vele andere. Ik zal genieten, me verzoenen met het boedhisme van de zanger, luisteren naar hoe gedichten op muziek kunnen bekoren en beklijven. Vorst Nationaal, here I come!
Eerst ga ik dus echter afstappen in Antwerpen. 't Koningspleintje als Vlindermanstekje voor een wijle. Het gezellige Le Poète als dankbare smeltkroes van mensen die het allemaal nog altijd goed menen met elkaar, ongeacht hun kleur, overtuiging, verleden, toekomst, gewoon gezellig samen zo die gaat. Genieten alweer. En een gedicht of wat plegen. Want vergis u niet, Vlinderman schrijft niet zomaar wat voor zichzelf, hij wil ook délen. Wat heeft een leven immers voor zin, als alles tussen de eigen oren blijft zitten en enkel de tijd zichzelf enig belang mag toemeten? Van invloed uitoefenen wil ik niet spreken, daar ben ik niet de man voor, maar aanraken, dat wil ik wel. Een onderwerp, een dag, een mens, een tel. Zomaar.
Eerst ga ik dus echter afstappen in Antwerpen. 't Koningspleintje als Vlindermanstekje voor een wijle. Het gezellige Le Poète als dankbare smeltkroes van mensen die het allemaal nog altijd goed menen met elkaar, ongeacht hun kleur, overtuiging, verleden, toekomst, gewoon gezellig samen zo die gaat. Genieten alweer. En een gedicht of wat plegen. Want vergis u niet, Vlinderman schrijft niet zomaar wat voor zichzelf, hij wil ook délen. Wat heeft een leven immers voor zin, als alles tussen de eigen oren blijft zitten en enkel de tijd zichzelf enig belang mag toemeten? Van invloed uitoefenen wil ik niet spreken, daar ben ik niet de man voor, maar aanraken, dat wil ik wel. Een onderwerp, een dag, een mens, een tel. Zomaar.
2 opmerkingen:
Dag Frans en Nip,
Wat kan Frans het toch mooi tot uitdrukking brengen, "mensen aanraken met teksten".
Dat is precies wat je teksten met mij doen - ze raken me aan. Het is een eerlijke aanraking, één waar je terug naar verlangt eens je er het bereidwillige slachtoffer van geweest bent.
Ben ik juist als ik denk dat jij waarlijk een goed mens moet zijn. Een goed mens dat ik een fantastisch samenzijn met Leonard wil wensen.
Ik laat misschien niet zo heel dikwijls van me horen maar ik volg je FV, ik volg je zoals een volgeling zijn inspirator volgt.
Er is nog hoop, leve de Vlindermansen onder de mensheid.
Het ga jullie goed, Branco
@ Branco:
Je doet me blozen, Branco. Of ik een goed mens ben, dat laat ik maar in het midden - ik heb een ochtendhumeur om u tegen te zeggen, rij niet altijd volgens de regeltjes, veins al eens iets dat er niet is, jok soms om ergens onderuit te komen, kort lontje ook, teveel zaken volgens mij om nog in aanmerking te komen voor goed mens, maar dat kan ik uiteraard verkeerd zien.
In ieder geval, ook al reageer je niet altijd, ik weet dat je daar ergens bent, aan een andere kant van twee schermen (je waarschijnlijk nog afvragend: 'waar blijft nou toch dat ooit beloofde wederwoord?') en toch rondstruinend hier. En zoals je hierboven aangeeft, kom je om je te laten raken. Mooi is dat, Branco! Ik hoop dat je je wil blijven laten raken, connectie maken, dan beloof ik mezelf te (blijven) delen...
Warme groet van Nip erbij,
Frans V.
Een reactie posten