getrouwheid

Op Pomgedichten komt vandaag de poes in de poëzie aan bod, maar hier op de eigen blog is het al een tijdje geleden dat er nog eens wat poëtisch van mijn hand verscheen. Daarom ben ik in mijn kast gedoken, waar ik dit onderstaande dichtje nog terug vond, helemaal onder het stof van wel zeker 8 maanden zonder aandacht. Dat stof heb ik er dan maar afgelezen, de woorden een beetje opgeblonken met hier en daar een nieuwe letter en nu deel ik dit hier met u. Omdat het zondag is en u nog eens aan de poëzie moet.

En omdat ik aan de poes wil.

getrouwheid

onder de tomeloze liefde
tijdens het langzaam wijken
bespeuren ze ongewilde angst
voor de daad een laatste maal
- hoe zuiver -
toch volbracht

het vlieden van minnekracht
bij het verschijnen van de dag
samen met gedeelde dromen
zomaar weggevlerkt op vleugels
die zich niet lieten vermoeden

voor nog een stuk omwenteling
van hun diep beminde wereld
houden ze elkaar innig vast
geen Adam en ook geen Eva
noch de laatsten ooit bijeen
bevoelen ze hun eigen ribben

Frans V.