Wat rest van Doel moet blijven
De 118de Muzeval deze avond staat in het teken van Doel, polderdorp op sterven dankzij een politieke (haven)kaste die het niet aandurft de genomen beslissingen bij te sturen, ook al is er van de oorspronkelijke reden om een hele gemeenschap van de kaart te vegen al lang geen sprake meer.
In ieder geval is er naast een stevige streep cellomuziek door Herman Van Puyenbroek veel poëzie hieromtrent vandaag en ook ik ga zeker mijn steentje bijdragen. Daarom hou ik het vandaag maar kort, moet nog één en ander bijeenrapen om er niet met lege handen naartoe te trekken.
Frans V.
In ieder geval is er naast een stevige streep cellomuziek door Herman Van Puyenbroek veel poëzie hieromtrent vandaag en ook ik ga zeker mijn steentje bijdragen. Daarom hou ik het vandaag maar kort, moet nog één en ander bijeenrapen om er niet met lege handen naartoe te trekken.
ter plaatse om vooruit
de wel degelijk doden uitgezonderd
- zij die zulks onwaardig -
staan waar ze altijd stonden
onder de kerktoren
voeten in het ongemaaide gras
met het licht in open ogen
van de deemsterende zon
hun doel is hun Doel
redden als het kan
opbouwen naar her indien
de politieke lafaards alsnog het lef
- gezond verstand eventueel -
zolang als nodig en langer ook
dus komen en gaan de dagen
met telkens een stukje thuis
in de rugzak van vooruitgang
waar voor geld het hartenzeer
van een oude boreling niet telt
ik zie ze staan
en sommigen ook vallen
bij iedere neergehaalde steen
bloed waar het niet zou mogen horen
gehuil, analoog en digitaal
zonder verhaal tegen het geweld
waarmee hun huizen zomaar geveld
omdat annuleren zo moeilijk
in mijn voorlopig veilig huis
plant ik een strohalm
in de hoop dat in de hoop
toch toekomst kiemen mag
en droom van een Doel
dat mij in leven houdt
de wel degelijk doden uitgezonderd
- zij die zulks onwaardig -
staan waar ze altijd stonden
onder de kerktoren
voeten in het ongemaaide gras
met het licht in open ogen
van de deemsterende zon
hun doel is hun Doel
redden als het kan
opbouwen naar her indien
de politieke lafaards alsnog het lef
- gezond verstand eventueel -
zolang als nodig en langer ook
dus komen en gaan de dagen
met telkens een stukje thuis
in de rugzak van vooruitgang
waar voor geld het hartenzeer
van een oude boreling niet telt
ik zie ze staan
en sommigen ook vallen
bij iedere neergehaalde steen
bloed waar het niet zou mogen horen
gehuil, analoog en digitaal
zonder verhaal tegen het geweld
waarmee hun huizen zomaar geveld
omdat annuleren zo moeilijk
in mijn voorlopig veilig huis
plant ik een strohalm
in de hoop dat in de hoop
toch toekomst kiemen mag
en droom van een Doel
dat mij in leven houdt
Frans V.
2 opmerkingen:
Dag Frans en Nip,
Van dit stukje poëzie krijg ik nu eens de spreekwoordelijke krop in de keel.
En weeral kan ik het niet laten om er eens ferm mijn gedacht over te ventileren.
Doel draagt al langer dan vandaag mijn bijzondere interesse weg.
We konden er al eerder alle over lezen in een artikel van Knack magazine- juni- 2006- meerbepaald het hoofdartikel “Horror en wanbeleid in Doel – de verschrikkingen van een dorp”. Wat we hier te lezen kregen tarte werkelijk alle verbeelding. De flaters van de Vlaamse regering stapelen zich in dit dossier op tot nooit geziene proporties. De lange en oneindig lijkende lijdensweg begint met de vijftig miljoen euro die het Vlaams gewest op tafel legt voor de aanschaf van het Doeldorp. Daarna besluit men om het Doeldok – een pas 20 jaar geleden aangelegd maar nooit gebruikt dok (ten behoeve van de petrochemie) terug half te dempen. Het dempen zou zo’n slordige 100 miljoen euro gaan kosten maar door slechte voorbereiding, kostenraming en tijdverlies en kwam daar nog eens 49,5 miljoen euro bovenop voor onvoorzien transport van uitgebaggerde grond en de aanleg van een dwarsdijk die meteen ook een der duurste dijken aller tijden zou blijken.
Ook het rekenhof begint zich eind 2005 te roeren om zoveel onbekwaamheid en stelt zich ernstige vragen over de corrupte manier waarop alle werken rond de bouw van de dam exclusief worden toegekend aan de in Vlaanderen gevestigde “tijdelijke vereniging” van baggeraars bestaande uit Dreding, De Nul en De Cloedt. Niet enkel krijgen andere bedrijven geen kans tot mededinging zelfs een prijsofferte is overbodig, als huisleverancier krijgt de vereniging van het Vlaams gewest als het ware carte blanche.
Naast de financiële ramp waarop dit alles is uitgedraaid mogen we ook niet de zware menselijke tol en drama’s vergeten die hiervan het gevolg waren, onder het nutteloos gebleken en gedempte Doeldok zitten immers hele wijken en boerderijen begraven. Er is o.a. het geval bekend van een man die na zijn tweede onteigening zichzelf heeft opgehangen in zijn duiventil.
Maar nog is de onteigeningswoede niet voorbij - vele boeren spreken nu nog schande van de absurde werken die uitgevoerd werden rond de site van de kerncentrale in Doel – de kosten voor de aanschaf het onterechte opspuiten en nadien terug afgraven van hun vroegere gronden lopen intussen al op tot 7,9 miljoen euro. Omdat voor de realisatie van het Deurganckdok veel waardevol natuurgebied verdween worden nu nogmaals veelal reeds eerder onteigende landbouwbedrijven opnieuw voor het blok geplaatst om plaats te maken voor het “natuurcompensatiegebied”. Nadat zij dus met de moed der wanhoop zijn herbegonnen staan de bulldozers daar terug om datgene wat ze met zoveel moeite hebben opgebouwd tot op de grond af te breken. Zware machinerie wordt nu ingezet om het landbouwgebied Doelpolder Noord op kunstmatige wijze om te vormen tot een weidevogelgebied met een dynamische brakwaterkreek. Toppunt is dat het hele gebied zo ook al een erkend vogelgebied was. Prijskaartje voor de aanschaf en omvorming van Doelpolder noord - 5,4 miljoen euro. Ook de Arenbergpolder één van de mooiste natuurlijke polderlandschappen die België rijk is zal onherroepelijk verdwijnen. Het natuurreservaat dat slechts bescherming genoot tot 2007 herbergt een unieke verzameling planten en vogels. Sinds de jaren negentig voert het Vlaams gewest hier al een afbraakpolitiek van wildkap en “per vergissing” uitgevoerde bagger en opspuitwerkzaamheden. Ter compensatie voor de Arenbergpolder komt er het nieuw op te richten natuurgebied “Putten West”. Voor de realisatie van dit project dreigen weeral tientallen landbouwbedrijven het loodje te moeten leggen – ze worden onteigend en hun boerderijen worden afgebroken. Dat sommige van deze boerderijen behoren tot ons historisch patrimonium (zoals het eeuwenoude omwalde Hof ter Wallen) is dan maar zo. Nieuwe havenwerken & compensatiescenario’s dienen zich al aan voor de toekomst. De uitgavenpost Arenbergpolder - Putten West komt zo nu al op 3,9 miljoen euro.
De grootheidswaan van het Vlaams gewest komt echter het best naar voor als je er de rendabiliteitscijfers op na slaat. In de periode van bijna negen maanden na de opening van het Deurganckdok zijn er door de terminal operators alles samen 84 schepen gelost, peanuts in vergelijking met de vooropgestelde aantallen. Werd er tot voor kort nog aan een hels ritme aan de uitbreiding van het dok gewerkt dan zien we nu dat de werken op de lange baan geschoven worden wat de lijdensweg voor de betrokkenen enkel maar verlengt. Dit alles terwijl het rekenhof een ruime overcapaciteit aan kaaimuren had voorspeld.
Het Deurganckdok blijkt echter een zorgenkind te zijn dat voor onkosten zal blijven zorgen. Indien men niet voortdurend baggert, slibt het dok aan een tempo van een centimeter per dag(!) dicht. Om te voorkomen dat bij uitbreiding van het dok deze dichtslibbing oncontroleerbaar zou worden is de bouw voor een extra slibwand al besteld. Het bedrag dat al is uitgegeven voor de bouw van het Deurganckdok is op die manier al opgelopen tot 660 miljoen euro. Met veel feestgedruis zijn tussen de Nederlandse en Vlaamse overheden vorig jaar de scheldeverdragen afgesloten, de verdieping van de Westerschelde die noodzakelijk is voor het Deurganckdok kost aan Vlaanderen zo’n 205 miljoen euro. Dit alles vereist een overstromingsgebied van om en bij de 500 hectaren (5 miljoen m²). Opnieuw worden zo een tachtigtal gezinnen onteigend en de laatste twee ongerepte polders opgeofferd, kostprijs 45 miljoen euro.
Dat alles uitermate kostelijk is en ondanks het feit van de onrendabiliteit is men nu ook begonnen met het slopen van het dorpje doel. De bewoners staan er machteloos bij en kijken ernaar, de tranen in de ogen. Wraakroepend...
Het totale kostenplaatje voor dit mega blunderboek waarvoor het Vlaams gewest exclusief verantwoordelijk is komt op die manier op 1 miljard 126 miljoen en zevenhonderdduizend euro + het onbecijferbare leed dat men onder de bevolking aanricht. Het is dan ook voor dit "ons kent ons" smoswerk dat Vlaanderen dit exorbitante bedrag mag ophoesten. Het einde lijkt nog niet in zicht met een jaarlijkse baggerkost van 25 miljoen euro en de constructie van de nog aan te leggen liefkenshoekspoortunnel waarvan men de kosten op zo’n 670 miljoen euro raamt. Wie zei alweer “eigen beleid, beter beleid”? Misschien bedoelt men eigenlijk “eigen wanbeleid ,groter wanbeleid”.
Als de politieke vrienden maar tevreden zijn nietwaar.
Branco,
Als een mens het allemaal zo mooi op een rijtje gepresenteerd krijgt zoals jij dat hierboven hebt gedaan, dan vraag ik me eigenlijk alleen maar af waarom die mallemolen maar mag blijven doordraaien. Het is niet te geloven dat behalve vanuit de onderbuik van rechtstreeks betrokkenen en hun kennissen er gereageerd wordt. Mijn eerste reactie die ik jou wilde geven was een getypt 'SLIK' en dat zegt al genoeg...
Een reactie posten