Over Belgen met bakstenen in de maag
Voorpaginanieuws her en der dit weekend en ook vandaag: onze koning zou een bod hebben uitgebracht van € 50.000.000,00 op één of ander poepsjiek fermetteke in Italië. En dat terwijl hij in zijn speech onlangs nog het had over een beetje begrip voor en steun aan de vele mensen in ons land die het steeds moeilijker hebben om de eindjes aan elkaar te knopen.
De ongetwijfeld ongekunstelde verontwaardiging is daarover momenteel bijzonder groot bij nogal wat mensen, want langs de ene kant wat pleiten voor begrip en langs de andere kant onbegrijpelijk bereid zijn zoveel geld over de balk te gooien voor (nog maar eens) een buitenverblijf, het valt natuurlijk moeilijk te rijmen.
Sta me echter toe om even te grinniken bij aangehaalde cijfers als volgende: als 'onzen Albert' nu eens dat bedrag verdeelde over al die kansarmoedelingen, dan zouden die zomaar eventjes € 30,00 extra krijgen... "Woehoe, een heel jaar geslaagd voor die mensen én hun problemen allemaal gelijk opgelost!" de gedachte stierf een stille dood in mijn grijns erbij.
Of nog: diene Albert zou maar € 12,4 miljoen persoonlijk bezit hebben, hoe kan hij dan € 50.000.000,00 willen uitgeven??? Wel, dat is in mijn ogen nogal simpel: toon mij de eerste Belg die niet met een maandinkomen van pakweg € 1.500,00 erin slaagt een huis te kopen van pak ook maar weg € 250.000,00 en dat dan vaak nog zonder het minste aanvankelijke bezit... Soit, als ze beiden lenen voor een periode van 30 jaar, dan komt dat voor de koning op een afbetalingske van € 138.888,90 per maand neer zonder interesten en voor de burger op € 694,44, al evenzeer zonder de gebruikelijke (en toegegeven, dodelijke) interesten. Tering en nering dus. And so what, iedereen leeft toch naar zijn stand? Nee, het boeit me allemaal maar matig.
Dan heb ik het liever over zaterdag 11 dagen. Alhoewel, toch maar niet. Ik werk deze week nog drie dagen en dan geef ik er voor bijna drie weken de brui aan. Eindelijk vakantie en van die dingen. Soit, het is dus tijd voor nog eens een streepje poëzie, uiteraard al dan niet toepasselijk, dat hangt van u af, beste lezer.
Frans V.
De ongetwijfeld ongekunstelde verontwaardiging is daarover momenteel bijzonder groot bij nogal wat mensen, want langs de ene kant wat pleiten voor begrip en langs de andere kant onbegrijpelijk bereid zijn zoveel geld over de balk te gooien voor (nog maar eens) een buitenverblijf, het valt natuurlijk moeilijk te rijmen.
Sta me echter toe om even te grinniken bij aangehaalde cijfers als volgende: als 'onzen Albert' nu eens dat bedrag verdeelde over al die kansarmoedelingen, dan zouden die zomaar eventjes € 30,00 extra krijgen... "Woehoe, een heel jaar geslaagd voor die mensen én hun problemen allemaal gelijk opgelost!" de gedachte stierf een stille dood in mijn grijns erbij.
Of nog: diene Albert zou maar € 12,4 miljoen persoonlijk bezit hebben, hoe kan hij dan € 50.000.000,00 willen uitgeven??? Wel, dat is in mijn ogen nogal simpel: toon mij de eerste Belg die niet met een maandinkomen van pakweg € 1.500,00 erin slaagt een huis te kopen van pak ook maar weg € 250.000,00 en dat dan vaak nog zonder het minste aanvankelijke bezit... Soit, als ze beiden lenen voor een periode van 30 jaar, dan komt dat voor de koning op een afbetalingske van € 138.888,90 per maand neer zonder interesten en voor de burger op € 694,44, al evenzeer zonder de gebruikelijke (en toegegeven, dodelijke) interesten. Tering en nering dus. And so what, iedereen leeft toch naar zijn stand? Nee, het boeit me allemaal maar matig.
Dan heb ik het liever over zaterdag 11 dagen. Alhoewel, toch maar niet. Ik werk deze week nog drie dagen en dan geef ik er voor bijna drie weken de brui aan. Eindelijk vakantie en van die dingen. Soit, het is dus tijd voor nog eens een streepje poëzie, uiteraard al dan niet toepasselijk, dat hangt van u af, beste lezer.
werkstaker
het gemerel in de bomen
die zo groen onbloesemen
telkens weer de lente ontploft
na de noodvallige winter
ik stop mijn stap onderweg
ontzeg mij de lokroep van het loon
en toon mezelf de frisse weg
naar mogen zonder moeten
leven om te werken
vogelgezang en kikkergekwaak
inheemse poelen vol leven
ik ben niet bang voor infecties
zo vreemd is mijn land nog niet
en ik geniet languit
de grond die mij niet bevreemdt
ook al is het al na negenen
het gemerel in de bomen
die zo groen onbloesemen
telkens weer de lente ontploft
na de noodvallige winter
ik stop mijn stap onderweg
ontzeg mij de lokroep van het loon
en toon mezelf de frisse weg
naar mogen zonder moeten
leven om te werken
vogelgezang en kikkergekwaak
inheemse poelen vol leven
ik ben niet bang voor infecties
zo vreemd is mijn land nog niet
en ik geniet languit
de grond die mij niet bevreemdt
ook al is het al na negenen
Frans V.
6 opmerkingen:
het zal een mooie dag worden, die trouwdag van je!
Het is wel de bedoeling dat we er dan een fijne dag van maken. Even de hele wereld vergeten, om des te meer te kunnen genieten van het bezegelde 'ons'...
Zo, je hebt je eerste Belg met een inkomen van 2000 euro gevonden die er niet in slaagt een eigen woning te verwerven.
Awel, Anne, dat versta ik dus van geen kanten eh. Al spelen er uiteraard nog veel meer elementen een rol bij het toegekend krijgen van een lening mee, waar ik het niet over gehad heb, waarschijnlijk ligt het dan daarin. Niet wanhopen in ieder geval, waar een wil is is een weg en jij hebt alleszins een willetje om huizen van te bouwen ;)
Ik vrees dat jouw kijk op het verwerven van een woning een paar jaartjes achterloopt.
Zelfs met een sociaal lenningstarief waar ik als alleenstaande moeder recht op heb kan het gewoonweg niet.
Mijn wil mag dan zo sterk zijn als een heuse burcht, het lukt gewoon niet. En nu de koopkracht zo hard daalt zal het er niet beter op worden vrees ik.
En toch blijf ik geloven in jou en jouw kansen om een eigen plek aan te schaffen. Al zal er dan waarschijnlijk heel wat aan de droom bijgeschaafd moeten worden...
Een reactie posten